Ja de knoop is echt doorgehakt. Papieren zijn al getekend. En ik ben zoooo opgelucht. Ik ben eigenlijk ook haast niet verdrietig,vooral niet als ik alleen met de kindjes ben. Ex heeft meer moeite met alles en is natuurlijk ook logisch. Hij wil nog zoveel mogelijk hier zijn en meedraaien in ons gezinsleven omdat hij het biet missen wil. Maar ik vind het nu mooi geweest, we gaan niet voor niks scheiden. En wil gewoon een structuur hebben en de kids hier aan laten wennen. Ik leg inderdaad gewoon nog niet te veel uit...toen ik zei tegen mijn zoontje dat papa een ander huisje krijgt zei hij: en ik en zusje blijven bij mama in huisje. En daarna wou hij spelen. Ikvstond gewoon verbaasd en hij zei het ook gewoon op een normale manier. Dus zoveel snappen ze er idd mog niet van en denk dat we het maar even zo laten. Als er vragen komen zal ik ze beantwoorden en als ik een ander huisje krijg zal ik ze overal bij betrekken. En tot die tijd gaan we gewoon in het ritme door. Nu hopen dat papa hier net zo aan mmeewerkt. Die heeft een beetje de neiging nu hij ze minder ziet zich overdreven leuk te gaan gedragen met ze en alle regeltjes en grenzen te laten voor wat het is, want stel dat ze hem niet leuk meer vinden. Maar ik zal het er (nog eens)met hem over hebben.