Wanneer starten slaapritueel tov wakkertijd

Goed letten op slaap signalen.
Vaste volgorde.

Om de zoveel tijd naar haar toe lopen. Niet praten, geen oogcontact. Aai over bolletje en weer weg gaan. Niet er uit galen, dat is beloning!
Eventueel knuffel of doekje met jouw geur.

Je zou ook eens osteopaat kunnen overwegen.

En misschien staan er tips op de site van stephanie lampe.

 

Wij hebben met ons zoontje veel gehad aan het boek Slaap! van Susanne Willekes. Ook nu bij mijn dochtertje (3mnd) heb ik hem al weer gepakt om even de belangrijkste puntjes op te frissen.

Het slaapritueel is bij ons ‘s avonds niet hetzelfde als overdag. Overdag is het vooral hetzelfde ritme aanhouden maar geen boekje lezen oid. Richting slaapkamer lopen en vertellen dat hij/zij lekker gaat slapen, dan in bed leggen in slaapzak of onder deken en dan zeggen we slaap lekker tot straks en gaan we weg.
Bij ons zit de kunst in op het juiste moment in bed leggen, zijn we te laat dan is het mopperen en veel moeilijker om zelf in slaap te vallen.

Gaat ze naar een kinderdagverblijf? Hoe doet ze het daar?

 

Kan ze een oorontsteking hebben? Dat liggen niet prettig is?

 

‘s avonds heb ik voor mijn dochtertje nog niet echt een slaapritueel, die is 3 maanden.
Ons zoontje van 3,5 heeft nu nog steeds hetzelfde slaapritueel, behalve dat de fles is weggevallen. Dat is wassen/douchen, pyjama aan, boekje uitzoeken en lezen en dan nog een kus en knuffel en slapen. Ik weet alleen niet meer of we de fles voor of na het boekje deden. Maar we hebben dus geen heel lang ritueel, maar voor hem wel heel herkenbaar.

Mijn dochtertje lag (en ligt) heel graag bij me, maar die leg ik bewust ook regelmatig in de box. Zo lang ze bij me ligt blijft ze druk. In de box kan ze dan ook heel druk zijn, maar als ik haar dan even geen aandacht geef, geeft ze uiteindelijk wel toe aan haar vermoeidheid. Van mijn zoontje weet ik nog dat zodra hij in zijn ogen begon te wrijven dat het bedtijd was, maar dat heb ik mijn dochtertje nog nooit zien doen. Bij haar zie je haar ogen kleiner worden, als ik haar op dat moment naar bed breng dan wordt ze wel even weer iets drukker, maar als ik haar al pratend met ga je even lekker slapen naar bed breng dan wordt ze als ze in bed ligt snel weer slaperig.
Als ik net te laat ben of als ze door bijv bezoek/afleiding te lang wakker is geweest en een beetje over de slaap heen is, dan wil ze wat meer mopperen. Dan helpt het om rondom haar kamer bezig te zijn, was opruimen bijv zodat ze ons wel hoort, mopperend duurt het 5 a 10 min voor ze slaapt, als ik haar op het juiste moment weg leg minder dan 5 min.
Bij mijn zoontje werkte een muziekje (brams), bij mijn dochtertje maakt dat geen verschil.

Het voordeel van het boek wat ik noemde is er echt echt tips in staan bij de verschillende soorten problemen waar je tegenaan kan lopen en dan ook verdeeld naar leeftijd. Ik vond het zelf iets praktischer bruikbaar dan die van Stephanie Lampe zonder dat je het hele boek hoeft te lezen.

 

Ik denk dat je te laat bent als je pas met gapen in bed legt.
Zou proberen dat voor te zijn.
Bijv bij iets meer voor dr uit staren, beetje bleker worden.
En dan direct in bed leggen. Slaapzak aan en gaan.

Maar ik heb makkelijk praten, m’n zoon sliep ook nooit zelf. Hahah. Die is tot een jaar aan de borst in slaap gevallen.
En m’n dochter viel vanaf t begin zelf in slaap. Terwijl ik daarbij niks anders deed.

 

Hopelijk kun je er wat tips uit halen waar je wat mee kunt. Ik heb het boek niet van voor naar achter gelezen, alleen de stukken waar ik dacht wat aan te hebben of wat op onze situatie van toepassing was.

 

Ik begon meestal 10-15 voor het einde van de wakkertijd al aan het slaapritueel van mijn dochtertje, zo was ze in ieder geval niet oververmoeid. In het begin bleef ik nog wat rommelen op haar kamertje, als ze dan toch begon te huilen/speen kwijt was, was ik in ieder geval in de buurt. Aai over haar bolletje, speentje terug geven en weer zachtjes verder rommelen. Op een gegeven moment was dit niet meer nodig en kon ik gewoon haar kamertje verlaten en sliep ze binnen 10 minuten.

 

Overdag hebben wij geen ritueel gehad. Met dochter naar boven, schone broek, slaapzak, gordijnen dicht en in bed.

Wat hier helpt is witte ruis ipv muziek. Dat mag best hard op staan, en blijft het hele slaapje aan staan. Verder een hele donkere kamer.

Om zelf in slaap te vallen (en door te slapen) moeten ze dus ook zonder jou in slaap leren vallen. Wij hebben daarvoor een hele zachte shuffle methode gebruikt. Dat houdt in dat je de eerste paar dagen een stoel naast het bedje zet. Je legt baby in bed en gaat er naast zitten. (1} De eerste 2 minuten dat ze begint te huilen doe je niks (nouja, je vreet jezelf op). (2) Als ze dan nog huilt praat je monotoon, wij zeggen "het is bedtijd lieverd, ga maar lekker slapen". Als ze daar rustig van wordt stop je met praten en begin je weer bij 1 als ze gaat huilen. Als ze blijft huilen is stap 3 troosten in bed. Dus over her bolletje aaien, beetje wiebelen etc. Stopt het hullen dan terug naar stap 1, zo niet pak je haar na 2 minuten op en houd haar vast tot ze rustig is. Zodra ze rustig is leg je haar weer neer en begin je weer bij stap 1. Het is dus elke keer belangrijk dat je niet doorgaat tot ze slaapt, want dat maakt haar afhankelijk van jou ipv dat ze het zelf leert. Als ze vervolgens wakker wordt tijdens haar slaapje zijn de "slaapcondities" veranderd.

Zodra dat goed gaat kan je de stoel van naast het bedje naar halverwege de kamer verplaatsen om zo langzaam jezelf buiten de deur te zetten. Wij zijn zelf niet zo van het laten huilen, dus doen stap 1 en 2 vaak een minuut (voelt lang genoeg). Als ze nu 's nachts wakker wordt sla ik stap 1 en 2 over, en heeft ze aan alleen even een knuffel in haar bedje en wat monotoon uitgesproken woorden genoeg om door te slapen. Als overdag haar slaapje niet lekker gaat blijf ik er wel bij zitten op de stoel tot ze slaapt.

Het heeft hier echt wat pijn en moeite gekost (en heel veel wanhoop etc), maar dit onder begeleiding van een slaapcoach heeft gemaakt dat ze na een week zelf sliep, zowel overdag als snachts. Voor mij maakte een slaapcoach heel veel verschil, omdat ik daardoor niet het idee had "aan te modderen". Op Google kom je 1000 technieken tegen, dus dan probeerde we techniek A 2 dagen om over te stappen op B. Wellicht had A best geholpen als we het langer hadden doorgezet en volgehouden. Maar door mijn eigen twijfels stond ik daar niet stevig genoeg voor in mijn schoenen denk ik.

 

Hij viel steeds lastiger in slaap aan de borst en op een gegeven moment heb ik hem wakker met speeltjes in bed gelegd.