Aller eerste keer aanleggen.

Ik had ook informatieavonden gevolgd bij een lactatiekundige, nuttig, maar je moet het toch echt in de praktijk leren.. Ik heb bij de intake voor de kraamzorg aangegeven dat ik bv wilde gaan geven (wordt sowieso gevraagd volgens mij) en ik kreeg hier ook 4 uur extra kraamzorg voor (of met kv 4 uur minder dan standaard.. dat kan ook).
Ik ben poliklinisch bevallen dus met kraamzorg in het ziekenhuis. Na de bevalling heeft de kleine anderhalf uur op mijn buik gelegen en de kraamhulp heeft ons geholpen met aanleggen terwijl ik gehecht werd. Goed voor de bv en fijn voor mij want dat leidt behoorlijk af van wat ze daar beneden allemaal aan het doen waren..
Heel veel succes en ook jij kunt het! Bespreek ook met je partner dat je het belangrijk vindt om meteen na de bevalling de kleine aan te leggen, want het zou zomaar kunnen dat jij te moe bent om voor jezelf en de kleine op te komen mocht het nodig zijn.

 

Ik heb ook een info avond gevolgd en dat heeft me erg geholpen. Dingen te weten komen als een grote hap, tepel helemaal in de mond en ga zo maar door. Weten hoe het technisch moet was voor mij heel erg verhelderend.
Toen mijn zoon net geboren was heeft hij meteen lekker bovenop mij gelegen in zijn nakie. En ik heb hem toen 'gewoon' aangelegd. Ik ben niet echt geholpen, maar het was ook zoiets natuurlijks. Ik was van te voren ook erg bang dat het niet zou lukken oid maar het feit dat ik voor mezelf had besloten dat ik dit gewoon ging doen hielp al een hoop. Daarnaast denk ik dat ik ook nog geluk heb gehad dat mijn kind een natuurtalent bleek te zijn. Succes meis! Het gaat jou ook lukken!

 

Ja en nee. Ziekenhuis hier in Nederland was dramatisch en begon meteen over bijvoeden. Ziekenhuis in Duitsland (bij de eerste) was gelukkig heel erg goed en hebben heel veel tips en trucs gegeven over het voeden. Kraamverzorgster hier in Nederland was dan wel weer nuttig en die hielp ook wel. Verschilt denk ik ook net wie je aan je bed krijgt.

Ik weet bijvoorbeeld nog dat ik mijn kleintje stimuleerde om te happen door even met mijn tepel over haar neusje/bovenlip te "kriebelen". De kraamverzorgster zei verontwaardigd: 'Niet in haar neus joh!' Maar het werkt prima om net even die grote hap uit te lokken bij zo'n kleintje. Zo zijn er veel van die kleine foefjes die handig zijn om te leren. Bij een BV cursus, van een goede verpleegkundige/kraamverzorgster, of door lekker veel te lezen in boekjes/tijdschriften/online. Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding is een supergoede website waar ik ook veel aan heb gehad!

 

Ik heb geen info avond oid gehad, wel een avond wat uitleg tijdens de zwangerschapscursus. Eerste keer aanleggen was met behulp van de KV. Ging wel redelijk maar hadden pas 1 keer geoefend toen zij weg ging en man en ik het alleen moesten doen in de nacht. Dat was wel wat aan klooien en frustrerend omdat je als kersverse papa en mama je kindje al helemaal niet wilt horen huilen van de honger. Werkt alleen maar op de zenuwen.
Door die eerste nacht wel een klein beetje last gehad van een tepel maar dat viel erg mee. Is niks geks als een kloof geworden oid. Volgende ochtend stond de kraam net aan de deur toen we weer probeerde te voeden zij stroopte haar mauwen op en kwam helpen. Is prima verlopen.

 

Mijn dochtertje wilde niet aan de borst. Ik moest ivm een bacterie een nacht in het ziekenhuis blijven, en ben daar echt heel slecht begeleid. Wisten niet goed hoe ze moesten aanleggen en heb zelf moeten aangeven dat ik wild ebeginnen met kolven omdat mn meisje niet dronk, en ik toch mn productie op gang wilde brengen. Uiteindelijk heeft een gekke verpleegster er een flesje ingeduwd in de nacht in het ziekenhuis, en voelde me zo slecht. Toen ik thuis was heb ik gekolft, en dit dmv een spuitje gegeven. Ben hier allemaal zelf achteraan moeten gaan. Ook kraamhulp was niet echt gespecialiseerd in het probleem met aanleggen.. de 2e kraamhulp heeft me een tepelhoedje geadviseerd, waarmee het voeden nog steeds goed gaat. Maar ik bedoel maar, begeleiding is belangrijk. Dus het kan echt geen kwaad om alvast info in te winnen.

Hou het nr van de thuiszorg bij de hand, als je daar lid bent kan je soms de eerste week gratis een huurkolf halen. Die zijn extra sterk en werken goed om de productie op gang te brengen wil het aanleggen niet direct lukken.

Ook even rondkijken welke lactatiekundigen in de buurt zitten, zodat je die kan raadplegen.

 

Mijn tip: verwacht niet teveel van de begeleiding in het ziekenhuis. Nu, ik den dat het natuurlijk erg kan verschillen van ziekenhuis tot ziekenhuis. Toen ik bevallen was, te vroeg trouwens op 35 weken, mocht mn kleintje niet drinken omdat hij prematuur was en hebben ze hem in de couveuse dan maar onmiddellijk kv gegeven. Ik was helemaal in de war en overdonderd en stelde mij eigenlijk nergens vragen bij. Heb uiteindelijk niet mogen proberen de eerst edagen om aan te leggen en pas de dag erna (!) voor het eerst mogen kolven.

Mijn tip is dan ook: lees heel veel mee hier op ht forum en doorspit de website van borstvoeding.com heel grondig! Zorg ook dat je partner er genoeg over weet zodat hij voor je kan opkomen mocht jij door één of andere reden te zwak/moe/overdonderd zijn om op je strepen te staan.

 

bij mij stonden er 4 verpleegkundigen rond mijn bed die geen vinger uitstaken. met als gevolg enorme kloven. ik had het lef niet om het even te vragen. ik zou dus aanraden om even te vragen of ze even willen helpen

 

Ik heb ook voor de geboorte van mijn eerste kindje een cursusje gevolgd , erg nuttig , zeker als ik hier sommige topics lees van dames die echt vanuit het niets bv geven. Enige technische achtergrond is toch wel erg handig . Over vraag en aanbod , hoe aante leggen, wat doen bij kloven of spruw of onstekingen, en al dat soort onderwerpen.
Mijn dochter was gelijk aan het zoeken , mijn zoon deed er wat langer over , en nummer drie die bijna een maand te vroeg geboren was en ook nog Down heeft, was weer heel driftig op zoek. Heel bijzonder om te zien dat instinct. Klein beetje helpen sturen is wel aardig denk ik. Je moet dan ook nog wel nog een beetje helpen met goed aanhappen, en een goed houding vinden.

 

Probeer je kindje na de bevalling zo lang mogelijk bloot bij je te houden. Binnen het eerste uur gaan de meeste kindjes zelf op zoek naar de borst. Als dat niet gebeurt, kun je het wat stimuleren door je kindje naar de borst te begeleiden en wat te stimuleren. VPK of kraamverzorgende kan daarbij helpen maar het is niet de bedoeling dat je kindje met het hoofdje hard in de borst wordt geduwd.
Wees vooral in het ziekenhuis erg alert en sta goed op je strepen! Zorg dat je ten alle tijde bij je kleintje bent en anders je partner, mits dat zover kan. Laat duidelijk weten dat er zonder jou toestemming geen kv gegeven mag worden.
Als bijvoeding medisch noodzakelijk is (in het ziekenhuis wordt het soms al gedaan bij gewichtsverlies van 7%, dat is belachelijk), zorg dat je zelf gaat kolven! Dat wordt niet altijd goed gestimuleerd. 8x kolven per dag als je kindje niet drinkt, krijg je geen kolf, probeer met de hand te kolven (even googlen op marmet methode), ook vooral voor de eerste dag is een mooie manier om de kostbare druppels op te vangen die anders in de kolf verdwijnen.
De eerste 24 uur kunnen baby's prima zonder voeding dus niet te druk maken als hij/zij niet gelijk wil drinken of weinig. Na 24uur krijgen ze vaak honger en willen ze ook beter drinken.
Probeer zelf dan die eerste dag al wel met de hand te kolven, dan breng je je productie alvast op gang.

 

Hier werd ik na de bevalling eigenlijk meteen geholpen met aanleggen, die begeleiding was heel goed. Vervolgens een nacht in het ziekenhuis moeten blijven en bij iedere voeding keek er iemand mee en kreeg ik tips over houdingen en hoe een grote hap uit te lokken etc. Heel fijn!

Eenmaal thuis kreeg ik begeleiding van de kraamverzorgster, toen kwamen de kloven... Achteraf bleek dat zij me echt verkeerde dingen heeft geleerd. Ze duwde mijn dochter echt in mijn borst bijvoorbeeld, ipv haar zelf aan te laten happen. En ze liet me mijn tepel ook op mondhoogte houden, waardoor mijn dochter niet goed aan kon happen en altijd met haar neus in mijn borst zat, dus ik moest dan met een vinger haar neus weer vrij houden... Via borstvoeding.com gelezen hoe je goed moet aanleggen en vervolgens ging het echt heel goed, gelukkig

 

Ik heb 'het' borstvoedingsboek van Stefan Kleintjes en Mary Broekhuizen gelezen. Ik moet zeggen dat de manier waarop meneer Kleintjes borstvoeding 'verkoopt' mij niet altijd aanstaat. Maar dat boek is voor mij toch erg waardevol geweest. Er staan gewoon hele praktische dingen in. Zeker die eerste nacht als je ineens een baby n huis hebt, ben je zo blij als je een beetje weet hoe en wat!
Mijn man en ik zijn ook naar een bv-avond in het ziekenhuis geweest. Ik had het boek toen al gelezen en ik heb op die avond alleen maar dingen gehoord die ik al wist. Ook wel prettig natuurlijk, dan voel je je al een beetje expert voordat je nog maar begonnen bent. Voor mijn man was het wel allemaal nieuw. Ik heb hem trouwens ook een paar hoofdstukken laten lezen die ik voor hem belangrijk vond.

Belangrijktse tips die ik heb gehad uit het boek, de info-avond en de kraamverzorgster:

- Na de bevalling gelijk de baby op je blote borst en lekker laten liggen. Hij (of zij) gaat vanzelf zoeken. Je mag dan best een beetje helpen, maar dwing niet en laat je kindje het aangeven. (in bepaalde omstandigheden kan het natuurlijk dat dit niet mogelijk is. Maar als de bevalling goed gaat, kunnen allerlei controles, wegen en aankleden e.d. best wel even wachten tot je baby die eerste slokjes geproefd heeft!)

- Kijk en luister naar je kind. Zodra je kind lijkt te zoeken, smakkende geluidjes maakt en of zijn vuistjes sabbelt, is het een goed moment om aan te leggen. Wacht niet tot je baby huilt, het aanleggen gaat dan moeilijker.

- Even met je tepel langs de bovenlip strijken, zorgt dat je baby een grote hap neemt. Een groot deel van de tepelhof moet in de mond verdwijnen. De bovenlip krult een beetje naar buiten. Dan kan je kindje goed drinken en heb je minder kans op tepelkloven.

- (Met het volgende ben ik zelf wel de mist in gegaan, ik zou zeggen: leer van mijn fouten!) Als je kindje geen goede hap heeft genomen; koppel dan los! Even met een pink in het mondhoekje van je kindje om het vacuüm te doorbreken en losmaken. Niet doorlaten drinken omdat je kindje net zo lekker ligt te drinken. Krijg je gruwelijke kloven van. Niet lostrekken, krijg je ook kloven van.

- Als je net als ik toch op de foute manier doorbikkelt of ongeduldig lostrekt, dan kan ik Purelan erg aanraden om op je tepelkloven te smeren. Maar voorkom het liever, ze doen toch wel zeer als je ze eenmaal hebt.

- Blijf zeker de eerste weken gewoon voeden op verzoek. Laat je niet opjagen of inperken door schema's of goed bedoelde adviezen. Jouw kind weet precies hoeveel het nodig heeft! Ga mee als je kind hele avonden aan je borst hangt te lurken; hoort erbij en is alleen maar goed voor je productie. ('s Avonds veel drinken wordt clusteren genoemd. Hele dagen aan de borst willen hangen' noemen we 'regeldagen'. Die komen op redelijk vaste momenten. Als je dat vast weet, wordt je er niet zo onzeker van als het zo ver is. Het heeft bovendien een functie; naarmate je kindje groter wordt, heeft het meer melk nodig. Door te 'regelen' (veel te drinken dus) wordt de productie opgekrikt. Gewoon in meegaan dus.)

- Als laatste: maak je je toch zorgen om het drinken van je kind, let dan in ieder geval op het aantal poep en plasluiers (Er staat voor de eerste weken wel een schemaatje op borstoeding.com) Maak daarnaast wekelijk gebruik van het weeguurtje van het consultatiebureau en voer die gewichten in op de grafiek van borstoeding.com. Als je kind tevreden is, goed groeit en elke dag een paar lekker volle plasluiers en een poepluier heeft, zit je goed.
Heb je het idee dat het echt niet goed gaat, schakel dan op tijd hulp in. Vraag het hier of bel een lactatiekundige. Veel opstartproblemen zijn makkelijk te verhelpen als je dat wil. Je kunt ook hulp vragen aan de huisarts of het consultatiebureau. Helaas hebben veel vrouwen de ervaring dat hun ha of cb toch niet zo heel veel van bv afweet. Neem dus niet alles wat zij zeggen voor waar aan check het desnoods even hier.

Zo, ik heb al bijna mijn eigen boek geschreven, haha. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ergens in een ander topic schreef een andere (ervaren) bv-mama aan een nieuwe bv-mama: "Over een paar maanden kun jij ook weer advies geven aan moeders die dan net beginnen."
Dat vond ik mooi om te lezen, want het is zo! En echt: hoe langer je bezig bent, hoe makkelijker het wordt. En het is (vind ik) zo'n mooie ervaring!

 

hier geprobeerd net na bevalling,was gewone bevalling geen ks en ook geen hulpmiddelen gehad.
Niet gelukt i gen ziekenhuis, kraamweek begonnen met kolven omdat aanleggen niet lukte VK den KZ hebben geholpen maar niet gelukt.
In januari met tepelhoedje geprobeerd en ging goed en net daarna gewoon aangelegd en ging steeds beter en vanaf eind januari voed ik al zonder hulpmiddelen.

schrik niet als het de eerste paar keer niet lukt

 

Ik ben beide keren in het ziekenhuis geholpen (zkh met bv-certificaat, weet niet of dat helpt ). Bij mijn oudste ging het eigenlijk als vanzelf, die lag 10 minuten na de geboorte al aan de borst en liet niet meer los . Bij de jongste ging het wat lastiger, die had niet zo'n behoefte om te drinken. Uiteindelijk met hulp heeft ze 5 minuten gedronken in het ziekenhuis. Maar ze voelde zich gewoon duidelijk niet lekker, zware bevalling gehad, en is uiteindelijk ook pas na 2 dagen goed gaan drinken.

 

Mijn zoontje ging ook heel goed zelf opzoek om aan te happen. Alleen de kraamverzorger die de bevalling deed legde hem meteen aan, dit vond ik erg jammer omdat ik toch graag hem zn gang wilde laten gaan. Ik zal dit volgende keer zeker aangeven in een geboorteplan. Als je naar het ziekenhuis gaat zou ik sowieso een geboorte plan maken met daarin duidelijk je wensen over borstvoeding. Als het kan eerst drinken en daarna pas uitgebreidde controles (wegen enzo). Zorg dat ze je je kindje niet eerst aankleden het is veel beter om direct huid op huid contact te hebben met je kindje. Wel een mutsje op. Ik kreeg mijn zoontje direct aan gegeven en heeft ongeveer driekwartier bij mij gelegen. Na 15 minuten aangelegd.

 

Niet echt goed begeleid in ZH. Achteraf gezien, heb ik na de bevalling het moment gemist dat de baby wilde drinken. Ik dacht dat ze dan zelf richting borst gingen kruipen, maar onze kleine was daar te zwak voor en ging alleen wat met zijn hoofdje schuiven maar ik herkende dat niet en er was verder niemand bij van verpleging oid. Tegen dat ik hulp kreeg, was hij moe en lukte het niet. Hij was dysmatuur, moest bijgevoed worden wegens te laag glucose en heeft nog een infuus gehad zelfs. Keren daarna wel hulp gehad met aanleggen maar het lukte alsnog niet. Hij sabbelde een beetje maar dronk niet. Ben gaan kolven om de boel op gang te krijgen maar moest daar zelf om vragen, niemand die suggereerde dat dat misschien wel handig was. Tepels kapot gegaan door borstschild wat niet paste maar dat wist ik niet en kreeg eerst alleen een zalfje waar ik niks aan had, de 2e persoon die ik hulp vroeg zag wel wat er mis was.

Toen hij bij mij op de kamer mocht heb ik 's nachts zelf geprobeerd, gewacht tot hij hongersignalen liet zien en toen een andere houding geprobeerd (rugbyhouding). En toen hapte hij ineens wel goed en dronk ook echt! Vanaf dat moment geen probleem meer en dag later al geen bijvoeding meer nodig, heb wel de eerste weken steeds in rugbyhouding of liggend gevoed.

 

bij de eerste geen infoavond gevolgd of wat dan ook.
na de geboorte gewoon aangelegd want ik wist dat het binnen een uur moest en na het meerdere malen gezegd te hebben zonder dat er iets mee gedaan werd heb ik het zelf maar geprobeerd.
De eerste keer ging direct goed,de keren daarna echter niet. kreeg geen hulp mijn dochter huilde direct haast non stop na de geboorte en heb mij over laten halen om de fles te geven.
kortom: FOUT. Als kervese moeder durfde ik niet voor mezelf op te komen.En dat getrek en geduw aan mijn borsten, En mijn dochter het hoofd dwingend op mijn borst leggen door de verpleging vond ik ook vreselijk!Ik had bij de kraamzorg aangegeven dat ik graag bv wilde geven maar toen ik thuis kwam kreeg ze dus al de fles.
Ik zei tegen de kraamzorg dat de bv niet zo wou lukken en dat ze dus de fles had gekregen.
Diep van binnen was dit een schreeuw om hulp omdat ik het toch nog wilde proberen,maar dat had ik gewoon moeten zeggen.
want nu zei de kraamzorg alleen: Goed ieder zijn eigen.
Ik heb wel heel veel huilbuien gehad omdat het niet gelukt was en helemaal toen mijn dochter 6 weken na de bevalling onder de douche zo even aanhapte uit haar zelf. maar ik wist niet hoe het moest.. erg verdrietig dus allemaal.

De Tweede keer had ik 1 info gevolgd.
Voor mezelf besloten niet snel op te geven ook niet als ik geen goede hulp kreeg want dat zag ik thuis dan wel weer.
Maar wonder boven wonder was mijn jongste een natuurtalentje.Nooit problemen gehad met aanhappen enzo ze was de perfecte bv baby.En het is resultaat kun je zien.
Ik moet wel zeggen dat ondanks het bij mijn oudste niet helemaal goed is gegaan ik de eerste keer aanleggen niet anders zou willen doen.
Gewoon de natuur de eerste keer zijn gang laten gaan en elkaar leren kennen.Zonder mensen die zich er mee bemoeien.
Dat was voor mij beide keren toch wel een heel mooi moment.
Als het pijn doet kun je altijd je vinger er tussen doen om los te koppelen.
Bij mijn tweede had ik wel weer dezelfde kraamzorg organisatie omdat ze normaal gesproken toch wel heel erg borstvoedings gericht zijn. Ik had ISIS. En ik moet zeggen mijn kraamverzorgster was geweldig.Ze keek met me mee. Legde me uit hoe ik gewoon met mijn hand kon kolfen enz, Ook heb ik haar gezegd dat ik graag de breastcrawl wilde proberen en daar reageerde ze super enthousiast op. Toen het ook nog lukte vonden we dat beiden echt geweldig.
Ook heb ik veel huid op huid gelegen toen ik weer thuis was.

Ik denk dat het belangrijkste is dat je goed aangeeft wat je wel en niet wilt.Ook al ben je onzeker en twijfel je misschien aan jezelf.
Want hoe dan ook jij bent de moeder van jouw kind dus laat je geen dingen opdringen door anderen.En als je niet in staat bent om voor jezelf te spreken spreek dat met je partner goed door hoe je alles graag wilt dan kan hij je klankbord zijn.

 

Bij de eerste geholpen, bij de tweede heb ik dat geweigerd. Helaas bestond "helpen" bij dit ziekenhuis namelijk uit heel hardhandig de baby in zijn nekje duwen om zo bij de tepel te komen. Mijn oudste bleek kiss-syndroom te hebben en door in zijn nekje te gaan duwen hebben ze hem echt pijn gedaan.

Helpen is prima, maar dat kan op een zachte manier, de baby in zijn nekje duwen is niet de manier om dat te doen.

 

Eerste keer aanleggen was thuis (thuisbevalling) ging wel ok, wel erg pijnlijk. Begeleiding was op dat moment zozo (de bevalkraamhulp was nogal euhm ... stom ), later met de 'echte' kraamhulp' wel wat beter. Maar M dronk heel moeizaam, ik had veel pijn (kloven en Sydroom van Raynaud) ed. Ik had wel een bv-cursus gedaan maar die was niet zo goed.

Bij T en S liep het vanaf aanlegmoment 1 als een tiet (lag aan mij, maar ook echt aan hen: natuurtalentjes)