Dochterlief, nu 25 maanden, eet echt heel slecht. Toen ik naast BV (tot 18 maanden heb ik haar gevoed) begon met vast voedsel, at ze eigenlijk alles wel. Groenten en fruit vond ze altijd heerlijk. Bordjes gingen leeg. Maar tegenwoordig is het dus een drama. Ze eet 's ochtends 2 hapjes brood, dan in de ochtend soms wat fruit, 's middags wel of ook helemaal geen brood, in de middag fruit of niet of een ander klein tussendoortje ( blokje kaas, kaakje, stukje ontbijtkoek) of niet en 's avonds eet ze geregeld ook weinig tot niets van het avondeten en vaak ook weinig of geen toetje. Opn het kinderdagverblijf, waar veel kinderen zijn, eet ze meestal wel goed, soms wel 2 sneden brood Voor het naar bed gaan drinkt ze meestal nog wel een bekertje gewone melk. Dat is het enige wat ze dan dus wel doet: drinken. Maar daarvan krijgt ze niet teveel, want ik dacht eerst dat het daaraan lag (ze krijgt bij het ontbijt een bekertje melk of thee, tussendoor nog thee of een sapje, bij het middageten thee of melk en in de middag nog wat water, thee of wat roosvicee. Bij de avondmaaltijd mag ze alleen drinken als ze ook eet, want anders lurjt ze zo een hele beker leeg en wordt er weer niet gegeten). Maar zelfs sinds ik daarop let is er geen verbetering. Omdat deze situatie al langer duurt en ik probeer niet wanhopig te worden, ben ik begonnen met het geven van multivitaminen ( davitamon, speciaal voor kinderen vanaf 1 jaar). Ik wil absoluut niet dat ik een appelmoesmoeder wordt, hoewel ik zelfs twijfel of ze dat nog eten wil. Maar gezellig is het allerminst. Want ik weet ook wel dat ik alleen maar bepaal wat we eten en niet hoeveel ZIJ eet, maar elke avond is strijd en gedoe. Ze roept al dat het niet lekker is voor ze überhaupt heeft gezien wat we eten, of neemt demonstratief één hap om alles weer uit te spugen, zelfs als het haar lievelingskostje is -hoewel ik tegenwoordig echt niet meer weet wat ze lekker vindt-. Soms denk ik bij mezelf: ik kook maar gewoon voor mezelf alleen en laat haar maar, maar ik ben bang dat dát MIJ weliswaar rust geeft, maar natuurlijk vanuit pedagogisch oogpunt het slechtste is wat ik kan doen. Maar geloof me: als elke maaltijd een drama wordt, piepen dergelijke gedachten echt wel eens in je hoofd. Want ik zie tegenwoordig alleen nog maar tegen de warme maaltijd op. Wanneer wordt dit gedrag zorgwekkend (voor professionals, dus)? Heb je nog tips?
Hoi, Dat is inderdaad lastig als je dochter niet (goed) wilt eten. Aan de ene kant wil je graag dat ze alle voedingsstoffen binnenkrijgt en aan de andere kant kan je haar niet dwingen en wil je ook niet dat het een strijd wordt. Het belangrijkste is dat ze verder wel goed groeit en actief is. Als je je daar zorgen over maakt kan je misschien eens vragen bij het consultatiebureau. Vaak leren kinderen in deze leeftijd echt nee zeggen. Wat tips die je kunt proberen: - vaste tijdstippen om wat te eten; - zorg ervoor dat je dochter 's avonds niet te moe is met eten; - geen tv aan tijdens het eten; - tafel gezellig dekken; - misschien kan/wil ze helpen met tafel dekken/koken; - kleine hoeveelheden; - misschien groente als een maaltijdsoep geven; - stukje komkommer tussendoor, of op brood. Succes, groetjes Angelique
Dank voor je reactie. Ze zit qua groei verder prima op de middellijn, dus dat is op dit moment (nog) geen issue. Tafeldekken, geen tv aan, mee laten helpen doe ik allemaal al, tot het in de kinderstoel aan het aanrecht zetten en mee laten kijken aan toe. Ik geef ook nooit een groot bord vol, want dat leek mij al niet werken. Het is dus geen probleem om wat extra groenten als tussendoortje te geven? ik heb zelfs al zitten denken over pannenkoeken met groentepurree bereid, zodat ze er wat grappiger uit zien. Of bij een tweede fruitmoment ook dingen als worteltjes, komkommerstrips en cherrytomaatjes te geven.
Helemaal goed hoor! Het moet leuk blijven anders wordt het een groter probleem, aanbieden is niet erg wil ze het niet? Morgen weer proberen. groetjes Femke