Zomaar eens nieuwsgierig naar hoe jullie dit doen: Ik heb een aantal eigen vriendinnen en samen met mijn man enkele gezamenlijke vrienden (stellen) De contacten zijn goed, maar ook weer niet extreem close. Ik merk steeds meer dat ik er niet zo goed in ben om onze/mijn vriendschappen te onderhouden. Met vlagen doe ik er erg m'n best voor, maar met vlagen laat ik me ook erg meeslepen in m'n eigen drukten (afstuderen, peutertje, nieuwe baan). Ook van huis uit heb ik niet echt het goede voorbeeld meegekregen dus het zit zegmaar ook niet echt in mijn systeem. En daar baal ik van... Want ik wil dolgraag een goede, betrokken vriendin zijn, maar op de een of andere manier ben ik er niet zo erg goed in De drukke agenda's van onze vrienden helpen overigens ook niet echt mee.. Vandaar mijn vraag: Hoe onderhouden jullie vriendschappen? Wat doen jullie samen met vrienden/vriendinnen? Op welke manier ben je attent? Het voelt een beetje dom om dit te vragen, maar ik zou er graag wat beter in worden
Veel vrienden wonen iets verder vandaan,waardoor ik ze niet heel vaak zie. Maar wat ik zelf altijd prettig vind (en dus zelf ook bij andere doe) Als ik iets belangrijks heb of men heeft mij al lang niet meer gesproken. Dan vind ik het prettig om een mailtje of berichtje telefoontje te krijgen.
Ver vooruit plannen! Meestal eten we dan bij een van de vrienden en maken wr er ern gezellige dag of avond van. Op doe dag zelf plannen we weer iets nieuws. Soms wel twee maanden later las.. maarj a dan staat t maar alvast gepland. gezamelijke vriendinnen hebben we een groepswhatsapp. evenals vriendinnengroep die ver weg woont. Hier gooit iedereen filmpjes fotos en verhalen op. Misschien wat onpersoonlijk maar mrt 200km afstand krijgen we zo toch bijna alles mee.
Af en toe een berichtje sturen, af en toe iets laten horen... en inderdaad ver vooruit plannen. Ik merk dat ik het zelf al fijn vind als er een datum gepland staat, ook al duurt dat nog wel een hele tijd... Gisteren postte mijn beste vriendin iets op mijn facebook, dat vind ik ook altijd leuk, kleine moeite maar zo'n mooi gebaar! En het ook niet kwalijk nemen als de vrienden het ook even druk hebben en geen tijd hebben... Maar ik vind het al een mooi teken dat je hier de vraag stelt, dat betekent dat je echt een goede vriendin wilt zijn... dus goed op weg
In elk geval jezelf en anderen het niet kwalijk nemen als het wat minder lukt door een druk leven. Echte vrienden die elkaar goed kennen kijken hier wel doorheen en geven elkaar die ruimte. Ik heb zelf ook heel weinig tijd en energie. En ik heb een aantal vriendinnen die geen facebook en geen whatsapp hebben, dus met hen is er dan het minste contact (ben niet zo'n fan van bellen). Wat ik doe is om de zoveel tijd, ik denk vier keer per jaar ofzo, zelf het initiatief nemen om iets gezelligs te organiseren. Een high tea, een lunch een film avondje. En dan nodig ik ze allemaal uit en kijk wel wie er kan. Zijn altijd leuke momenten om weer bij te kletsen.
Ik vind het ook moeilijk..Het is geen onwil, maar het zit gewoon niet echt in me ofzo! Gelukkig schoppen mijn goede vriendinnen me wel onder mijn kont als het nodig is dat ik mijn huis uitkom Ik ben overigens wel attent, maar ik ben vaak niet degene die de afspraak maakt, maar wanneer 1 van mijn vriendinnen een oppasprobleem heeft bied ik aan om op te passen, breng wel eens zomaar iets leuks langs etc etc.
Ik heb dit probleem niet, heb een vriendengroep al zo'n 20 jaar, wij doen voornamelijk spontane dingen en plannen niet zo vooruit. Kan je, dan kom je, kan je niet, volgende keer beter. Wij hebben wel veel fb en whatsapp contact. Gaan 2x per jaar een nachtje of weekend weg. En zien elkaar toch wel maandelijks of vaker. Soms wekelijks. Mijn man zijn vriendengroep zijn van die planners... Word ik af en toe niet goed van. Verjaardagsuitnodigingen 2,5 maand vantevoren, bbq wordt half jaar vantevoren gepland... Ik ben hier afgehaakt en zeg dan ja, onder voorbehoud! Als er iets leukers voorbij komt ga ik dus niet. (Maar het is ook mijn man's vriendengroep)
Vriendengroepen lijken mij ook veel handiger, spontane initiatieven kunnen dan sneller van de grond komen. Helaas zijn de meeste van onze vrienden weer geen vrienden van elkaar. (Ze kennen elkaar wel van onze verjaardagen maar verder geen contact). Ver vooruit plannen is eigenlijk wel een must hier, maar voordat het zover is dat ik eens plan dan zijn we zo maanden verder. Misschien toch eerder initiatief nemen
Hier geen vriendengroep, maar maar 1 vriendin. Die dan ook nog es 1.5 uur reizen met openbaar vervoer van hier woont. En bovendien alleenstaande is, een kind heeft en voltijds werkt. Met haar afspreken is dus echt wel planwerk en gebeurt wéken van tevoren. En komt er echt iets dringends tussen (meestal werk of ziekte), dan is het zo. Daarnaast gaan er geregeld berichtjes over en weer. En ben ik blij dat ik met de vaste telefoon in de daluren gratis bel . Afgelopen zomer kon het overigens af en toe wat spontaner (lees: 3 dagen van tevoren bellen) omdat haar dochter toen de helft van de tijd bij haar vader was. Mijn man zijn oude schoolvrienden da's met de jaren gewoon opgehouden qua contact. Tenzij hij altijd zelf belt horen we daar gewoon nooit meer iets van. En dat is hij ook wel beu. Met ons huwelijk in juni hebben we nog 1 koppel uitgenodigd (omdat hij bij hen ook was geweest 10 jaar geleden en hij met de man een half jaar geleden nog es op café is geweest), maar sindsdien weer niks meer gehoord.
Een vast moment plannen om elkaar te zien. Elke week, elke maand, elk half jaar, maakt niet uit maar dan kun je er gewoon rekening mee houden en kun je ook (bijna) altijd. Ik zie mijn beste vriendin bijna elke dag op school wel even maar echt rustig bijpraten komt er dan niet van, daarom spreken we (vrijwel) elke vrijdagochtend af om even rustig thee te drinken en te kletsen.
Ik heb alleen vriendinnen die in een andere stad dan ikzelf woon wonen. Het is dus, met allemaal kleine kinderen, niet zo heel makkelijk om vaak af te spreken. Ik ben niet zo'n beller, maar ik app regelmatig met vriendinnen, onthoud wanneer er belangrijke dingen zijn en informeer en dan naar en als er wel echt iets aan de hand is (zoals moeder van een vriendin die nu ernstig ziek is) dan bel ik natuurlijk wel gelijk. En eens in de zoveel tijd (kan weken of maanden zijn, afhankelijk van de schema's) dan spreken we af. Overigens verwacht ik ook wel wat initiatief vanuit vriendinnen. Eén vriendschap is op de klippen gelopen omdat zij nooit iets van zich liet horen. Na de geboorte van de 2e kwam ze na ca. 7 maanden op "kraamvisite" en dat was eigenlijk alleen omdat we elkaar in de stad tegen kwamen. Jammer, want het was altijd zo gezellig, maar ik had geen zin meer om altijd maar degene te zijn die iets moest laten horen. Een andere vriendschap (van 15 jaar!) is nu geloof ik ook over... Ik hoor nooit meer iets van haar, als ik voorstel om eens af te spreken dan kan er een kopje thee in de avond vanaf, zelf laat zij nooit iets horen en met een andere vriendin van haar gaat ze hele dagen op stap, dus ik laat het nu maar even zo...
Ik heb niet veel vriendinnen. Maar mijn beste vriendin zie ik iedere dag wel even op school. En verder zeker wel 2x per maand dat we afspreken inclusief de mannen en/of kinderen. We werken beiden nog, en mijn vriendin ook vaak 's avonds nog dus geen optie om dan een keer af te spreken. Verder hebben mijn man en ik nog een vriendenstel waar we 3 kwartier van af wonen. Dus hen zien we ook maar 1x in de 2 maanden. Verder heb ik wel veel contact met een paar meiden van school (via onze kinderen) maar dan voornamelijk via Whatsapp en Facebook.
Ik schijn goed te zijn in het onderhouden van vriendschappen. Maar het voor mij heel natuurlijk gaat, heb ik daar zelf geen erg in. Ik ben ook rijk aan vrienden (4 heel goeie vriendinnen een een goeie vriend en dan nog een stapel vriendinnen en kennissen) Wat doe ik: - gebruik regelmatig What's app - stuur kaartjes (gewoon voor de lol maar ook bij gelegenheden) - spreek in bepaalde frequentie af (verschilt per persoon) - vieren verjaardagen zodat we iedereen kunnen uitnodigen Ik plan niet veel maar ben wel heel attent (en verwacht dat niet terug.. dat helpt ) en heb gelukkig een heel flexibele man die makkelijk mee schakelt. Gisteren even op ziekenbezoek bij een vriendinnetje (ziekenhuis) op het moment dat de kids (3) naar bed moeten. Daar draait hij zijn hand niet voor om. Dus ik kan dat gewoon doen'. Gelukkig kan ook tijdens werktijd wel eens een lunchafspraak maken met een vriend (en/of oud college)
Ik ben ook niet zo goed in het onderhouden van vriendschappen. Ik heb ook niet veel vriendinnen. Wel 1 beste vriendin en daarnaast nog een paar goede vriendinnen. Mijn beste vriendin zie ik vrijwel dagelijks op het schoolplein, en regelmatig spreken we dan gelijk af om later op de ochtend even een bakkie bij elkaar te doen. We springen ook voortdurend bij elkaar bij met oppassen etc. en eten een paar keer per jaar samen met onze gezinnen. Onze mannen zijn ook min of meer elkaars beste vriend, dat helpt. Mijn andere vriendinnen zie ik eens per week tot eens per jaar (woont in het buitenland). Met de laatste onderhoud ik wel regelmatig contact via FB en email en als we elkaar dan zien is het net alsof het tussenliggende jaar niet bestaat. Dat geldt overigens voor meer vriendinnen/kennissen die ik weinig zie en spreek. De band is dan gewoon nog zo goed dat we soms na een jaar weer gewoon verder gaan waar we gebleven waren. Ik ben verder trouwens echt totaal niet attent. Ik heb hier stapels kaarten liggen die ik voor allerlei gelegenheden gekocht (soms zelfs al geschreven) heb, maar nooit verstuurd, omdat ik dat dan weer vergat. Ik vergeet ook altijd verjaardagen. Voel me daar vaak best schuldig om, maar het lukt me gewoon niet om het bij te houden. Ik heb me wel eens voorgenomen om via zo'n website voor alle verjaardagen vast een kaartje te bestellen dat dan automatisch op tijd verstuurd wordt. Maar ja, dat zijn dan weer van die onpersoonlijke computergeprinte dingen, ook niet echt attent, vind ik dat.
Ik ben er ook niet zo goed in, maar wij hebben met mijn vriendinnengroep een tijd geleden een vaste eetafspraak (bijvoorbeeld: eerste zaterdag van de maand). Dat werkt heel goed. We kunnen niet altijd, maar dan slaan we een maand over, of we verzetten de afspraak, of we doen eens iets anders. Is dat misschien een idee?
In elk geval regelmatig een berichtje via whatsapp met hoe is het / fotos/ filmpjes / grappige dingen. Kaartjes sturen bij verjaardagen bijzondere momenten etc Sowieso naar de verjaardagen Regelmatig leuke uitjes plannen Eten/thee/koffie drinken bij vriendinnen. Gewoon inplannen. Nu is het ook even wat lastiger omdat ik nog in een ritme moet komen met zl maar ik geloof wel dat het weer goed komt
Hmmmm ik ben er ook zo slecht in, en hoe dat verloopt is verschillend. 1 Vriendin zei ooit dat ze het fijn vond, geen geclaim, geen gedoe, en na 3 maanden geen contact was het meteen gezellig en als vanouds. Dit ligt mij trouwens het beste, teveel red ik niet, ik heb mijn werk, mijn paard, mijn dochter, huis, en sociale verplichtingen. Ik probeer wel, als ik weet dat iemand ergens mee zit, of kind is ziek, een bericht te sturen, en als ik een kaartje van iemand krijg met gefeliciteerd met nieuwe huis of zwangerschap denk ik vaak SJIT dat zou ik ook gewoon moeten doen, het staat zo lief Alleen zal je net zien dat als je leuk en geïnteresseerd wilt doen de hond besluit je krant op te vreten en door de gang uit te spugen, paard besluit kreupel te gaan lopen, kind gaat de nee fase in, kat verhaart en huis moet 3 keer per dag gestofzuigd worden....kom op he, ik ben maar 1 mens en idd, dan gaat het toch mis Ik denk dat een goede vriendschap ook betekend dat je elkaar niet dagelijks hoeft te spreken om te weten dat de ander er voor je is, ik heb 3 vriendinnen die altijd mogen bellen, en als ik kan dan help ik, en andersom denk ik ook. We spreken elkaar echter de ene week 3 a 4 keer, en dan opeens twee weken niet. Van het weekend afgesproken met een goede vriendin die ik al 3 maanden niet gezien had, en het was super gezellig! Maar buiten dat...herken het punt, en zou niet weten hoe je ook nog eens super attent zou kunnen zijn, met een eigen leven er nog naast.