Hoi! Ik ben de laatste tijd steeds meer bezig met "het bevallen en de periode vlak erna" En vraag me af waarom er meestal verwacht word (toch?) dat de man de familie inlicht.. Is het echt te zwaar om zelf te doen? Het lijkt me namelijk zo leuk om mn ouders en zus te vertellen dat ik bevallen ben.... zo zwaar kan dat toch niet zijn? of begrijp ik er weer helemaal niks van
Mijn man heeft het gedaan, was zelf nog helemaal ''van de wereld'' en lag na te rillen en alleen maar naar mijn dochter te kijken Nee daar was ik niet toe in staat haha. jessica
mijn vriend had gebeld maar ik had het zelf ook kunnen doen. Mocht dezelfde dag ook weer lekker naar huis en was mn bed niet in te krijgen ( ondanks een ontiegelijk zware bevalling)
tja das idd een goeie....had het zelf idd ook gekund en toch heeft mijn man het gedaan...hmmmm misschien bel ik dit keer maar es!
Ik had geen telefoon op de kamer en op de afdeling mochten de mobieles niet aan dus heeft Jan iedereen gebeld buiten de afdeling bij de liften, daar mochten de mobieles wel aan. Groetjes Anita
Tegenwoordig mag je in de (meeste) ziekenhuizen ook op de afdelingen mobiel bellen, dus misschien een idee om de telefoontjes op de kamer te plegen? Ik heb geen idee of je er uberhaupt toe in staat bent / zin in hebt direct na de bevalling. Kan me wel voorstellen dat je man het ook leuk vindt om actief wat te doen, zo na die spannende bevalling. Of zeg ik nu iets geks?
Mijn man heeft zijn ouders gebeld en ik heb lekker zelf mijn eigen ouders gebeld. Ze vonden het wel heel bijzonder dat ik zelf belde, dat hadden ze niet verwacht. Ik vond het prima te doen hoor en heel erg leuk om het zelf te vertellen.
bedankt voor de reacties! Ik ging even uit van een thuisbevalling, dus met de mobiele telefoon gewoon in de buurt.. En mn vriend kan dan zijn eigen familie bellen (issie wel een tijdje zoet mee dan ) maar dat ik dan toch mn eigen ouders en zus kan bellen... maar dus nog maar even afwachten of ik daar toe in staat ben
de 1e is thuis geboren, ik heb zelf iedereen gebeld, dat vond ik echt zo'n mooi moment! vooral toen ik mijn moeder aan de lijn kreeg! ik heb mijn broer, zus, schoonzus en schoonouders gebeld, vond het echt leuk om te doen! de 2e is in het ziekenhuis geboren, nog voordat de placenta eruit was had ik mijn moeder al gebeld! mijn moeder en schoonmoeder heb ik op de verloskamer al gebeld, en mijn broer, zus en schoonzus toen ik gedouched en fris op mijn ziekenhuiskamer was, waar we 1 nachtje bleven. dat moment van bellen en het zeggen is zoooooooooooooooooo mooi, dat zou ik echt voor geen goud door een ander willen laten doen! misschien heel egoistisch, maar dat hebben we wel verdiend na een bevalling dacht ik zo!
ìk vind het juist leuk dat mijn mannetje het kan doen. ik heb dan al 9 maanden kunnen pronken met iets wat van ons tweeen is. en nu heeft hij de mogelijkheid om vol trots te vertellen over zijn kindje. vind het eigenlijk niet meer dan normaal dat de man het doet. eerlijk gezegd moet ik er ook niet aan denken om iedereen te moeten bellen. maarja tis mijn eerste dus weet niet hoe ik me dan voel
Ik wil het mijn vriend ook laten doen. ik denk dat ik veel te emotioneel ben haha. ik vind het leuk als mijn vriend het vertelt.
kan in dit geval alleen maar uitgaan van onze eigen ervaring, en dat is, dat ik er op het moment van net bevallen geen erg in had ook geen zin om ook nog eens te gaan bellen, dus makkelijkste oplossing is idd (buiten je moeder die op de gang staat te wachten) hem de boel af te laten bellen om te laten weten hoe en wat.... jij hebt er denk ik totaal geen erg in geen zin in om dan ook nog eens te gaan bellen van he hallo ik ben bevallen van.... maar goed ook dat is iets dat kan bij iedereen anders zijn... liefs smoekie
Ik heb er geen seconde over getwijfeld dat ik mijn familie zelf even ging bellen. Wel op de hands-free functie (ook opgenomen op de video, goede tip, is zo leuk om terug te zien hoe iedereen reageert!). Mannetje en ik lagen samen op bed en hadden de telefoon tussen ons in. Ik heb niet het idee dat ik hem er iets mee heb ontnomen (dat ik de zwangerschap al had en hij nu het bellen ofzo). We deden het samen; ik belde mijn fam met hem erbij en hij belde zijn fam met mij erbij. Ik voelde me zo trots dat ik de hele wereld wel aankon, dus lichamelijk was het geen bezwaar. Heb nog de hele nacht visite gehad zonder een sprankje vermoeidheid (de dag erna wel trouwens!). Doe gewoon wat je op dat moment het beste lijkt. Echt plannen kun je het toch niet.
Ik heb mijn famillie zelf gebeld en mijn man de zijne, ik was zo trots als een pauw dus ik vertelde het lekker zelf
Hij heeft gebeld. Ik was te emo maar aan de andere kant ook weer te hyper! Ik kon alleen maar naar mijn dochter kijken!
tis niet zo zeer dat ik te emo was, maar op het moment dat de kleine er al uit was, was de vk nog bezig mij te hechten en dan heb je echt geen trek om de foon aan je oor te houden, ik tenminste niet.....
ik heb zelf mijn ouders rond 3 uur 's nacht gebeld. Kreeg toen wel last van tranen, het ging zo vreselijk snel, ik wist niet dat ze al tot de ks zouden overgaan.