Hallo allemaal ik wil graag even zeuren...vooropgesteld dat ik super blij ben dat weer een kindje verwachten! Maar toch... Ben nu 14 weken zwanger van mijn tweede. Bij de eerste ben ik 9 maanden misselijk geweest, wat dat betreft mag ik nu niet heel erg klagen. Tot vorige week was ik dat inderdaad, maar nu gaat dat afgezien van de ochtenden stukken beter. Ochtend begint nog steeds met een bezoekje aan de wc, maar daarna is het gelukkig afgelopen. Waarom dan toch zeuren? Heb bijna de hele dag zo`n opgezwollen gevoel in mn buik, steeds meer maagzuur ook. Tot aan de lunch gaat het best goed, dan lunch ik en daarna gaat het bergafwaarts. Ik wordt enorm moe en die buik en maagzuur worden met het uur erger. Als ik dan `s avonds uit mn werk kom heb ik geen greintje energie meer over. En dan moet er nog gekookt worden (dat kan mijn man niet) en voor mn andere zoontje van 3 gezorgd worden. Ik heb daar vaak echt geen puf meer voor en voel me daar zo schuldig over. Na mn werk kom ik thuis, probeer meteen te gaan koken. Maar dat wat ik kook krijg ik niet opgegeten, dus man en kindlief hebben een volle buik, en ik ben weer opgezwollen en ga dan maar plat op de bank. Daar val ik dan gegarandeerd in slaap, waardoor ik weer tijd met mn zoontje mis. Als ik wakker wordt (manlief probeert me soms tussendoor wakker te maken, maar lig echt in coma, niet wakker te krijgen) is mn zoontje tanden aan het poetsen en kan ik hem naar bed brengen, boekje lezen en dan ben ik misselijk omdat ik honger heb. Sleep ik mezelf met moeite weer naar beneden, maak een tosti en kijk nog wat tv, maar dan is het op en kan ik weer gaan slapen. Ik mis mn leven, mijn zoontje, mijn man, genieten van eten, niet constant bezig zijn met de gedachte aan eten en wil me niet meer zo schuldig voelen...pfff....nee, zwanger zijn, heb er steeds meer moeite mee. doe mij maar de bevalling en mn kindje (dat gevoel had ik bij de eerste ook heel erg). Tips? Korter werken of eerder weg uit mn werk is trouwens geen optie. Woon en werk in buitenland, werk 5,5 dag per week (normale tijden voor hier) en minderen zit er niet in. Stoppen helemaal niet vanwege financiele situatie en dat wil ik ook helemaal niet... Dank jullie wel!!
Ik snap dat je het even helemaal niet meer ziet zitten, het zwanger zijn is ook ontzettend zwaar en helemaal niet zo leuk altijd Echte tips heb ik niet voor je want je kan er momenteel niks aan veranderen. Toch zou ik wel proberen wat rustiger aan te doen want je lichaam fluit je toch terug en het is ook niet de bedoeling dat je nog meer klachten gaat krijgen omdat je maar doorgaat. Ik heb zelf nog geen kinderen en na deze zwangerschap komen er ook geen meer dus heb nog niet de verantwoordelijkheid over een kindje, ik snap dat als je man niet kan koken jij dat wel moet doen. Maar af en toe eens een soepje met brood kan ook geen kwaad en dat zal je man heus wel kunnen maken
Ik herken je gevoel heel erg!! Ik was bij mijn zoontje ook 9 maanden misselijk en aan het spugen en nu ondertussen alweer 20 weken zwanger en ook nu blijft het aanhouden. Ik heb nu omeprazol gekregen van de ha en daarmee beperkt de misselijkheid en het maagzuur zich tot de ochtend, totdat ik het heb ingenomen zeg maar. Was verder ook heel erg moe, bekken begint weer wat op te spelen en ga zo maar door! Zag echt alleen nog maar het negatieve van de zwangerschap en weet ook dat zwanger zijn gewoon niet zo voor mij is weg gelegd en daar voel ik mij erg schuldig over naar de baby toe. Toch is bij mij het knopje redelijk omgegaan toen ik eenmaal wist dat we een dochter kregen. Kan me hierdoor meer richten op de leuke dingen, zoals het shoppen, kamertje inrichten enz! Merk dat ik daar echt weer even een boost van krijg ondanks dat ik me nog steeds niet totaal niet lekker voel. Knuffel voor jou, hopelijk gaat het knopje bij jou ook nog om!