Hoi! Ik heb een prachtige dochter van 7 weken(morgen op de kop af 7 week). Zij heeft eigenlijk vanaf het begin al moeite met overdag slapen. Savonds en snachts gaat het prima. Omdat ze veel zwaait met haar armpjes heb ik haar sinds 3 weken in een Puckababy liggen. Dat hielp eerst wel aardig, maar sinds een paar dagen slaapt ze weeer heel weing overdag. Inslapen is moeilijk, maar als dit lukt dan is mevrouw met tien minuten alweer wakker. En dan is ze nog moe natuurlijk. Ik zat zelf heel erg te twijfelen van wel of niet laten huilen, wel of niet in de Puckababy, wel of niet beneden laten slapen.....en nadat ze vandaag weer heel weinig geslapen had heb ik eind van de middag de wijkverpleegkundige maar eens gebeld. Die heeft mij aangeraden om haar te proberen een strak ritme te geven. Dus bijvoorbeeld voeden, verschonen, knuffelen, spelen en bij eerste vermoeidheidssignalen naar bed, en dan echt in haar bedje in de Puckababy. En vervolgens haar 20 minuten laten huilen, daarna aai over de bol, begint ze weer te huilen, dan weer 20 minuten laten huilen enzovoort. Ik sta daar in principe wel achter, maaaar.... 1. Ik heb nog een zoon van 17 maand, ook hij wil wel eens wandelen of iets dergelijks doen, hoe pas ik dit in in zo'n schema? 2. En hoe doe je dat als je op visite wil? 3. Hoe zie ik nou goed die eerste signalen van vermoeidheid bij haar? Mijn zoon gaf dit duidelijk aan, maar bij haar vind ik het best lastig. Oh ja, en verder is ze eigenlijk altijd best vrolijk en lacht ze veel tussendoor, dus dit is eigenlijk het enige waar we mee zitten. Hopelijk helpt het schema ons een beetje! groetjes
Wij handhaven ook het ritme wat jij beschrijft voor ons zoontje (wakker worden, verschonen, voeden, knuffelen, spelen en weer naar bedje). En ook in de Puckababy, wij gebruiken deze ook overdag. Wat wij vooral proberen te doen is in de wakkere tijden, dus na het voeden, de dingen te plannen qua boodschappen, wandelen etc. Als je dan thuis komt dan leggen wij hem weer in de Puckababy te slapen. Tuurlijk komt het wel eens niet helemaal lekker uit qua tijden bijvoorbeeld als je op visite gaat (omdat je bijvoorbeeld langer van huis zal zijn), probeer dan bijvoorbeeld je kindje in de kinderwagen te laten slapen. Zodat ze wel het ritme enigzins kan aanhouden. De tekenen van moe worden kunnen bijvoorbeeld zijn: gapen, drukker worden, wrijven in de oogjes, bleek worden, van je weg kijken of jengelen. Oja... wat wij ook doen is zoveel mogelijk ook op dezelfde plekken de handelingen laten plaatsvinden. Wij verschonen en voeden hem altijd in zijn kamertje. Spelen en knuffelen doen we beneden in de woonkamer/box. Zodra je merkt dat je kindje er aan toe is dan kun je hier wel wat gaan afwijken. Maar bij ons merkten we dat hij echt wist waar hij aan toe was. Nu wijken we zo nu en dan wel eens een beetje af en dat vind hij nu heel leuk en interessant. Ik hoop dat je hier misschien iets mee kan...
Ik heb rond 6 weken ook een RRR poging gedaan. Alleen hielp het geen *piep* ... Zal eerst antwoord geven op je vragen. Als je zin hebt kun je mijn ervaringen ook lezen 1. In plaats van slapen in bedje, lekker slapen in de wagen 2. Bedje of wagen en babyfoon meenemen en haar op bezoek in een aparte kamer leggen als ze moet slapen 3. Er worden al goeie tekens genoemd. Verder is het gewoon een kwestie van heel goed naar je kindje kijken. Bij Mirre was het ook altijd superlastig om te zien. Pas sinds ze echt goed in dr oogjes wrijft (sinds ze 5/6 mnd is), is het duidelijk dat ze moe is ... Mijn ervaringen: Dat laten huilen ... vreselijk was het. Ik zat iedere keer mee te huilen . Uiteindelijk het schema de prullenbak ingedaan. En ik ben naar Mirre gaan kijken. ALs ik zag dat ze moe was, inderdaad naar bed (of in de draagdoek, of lekker wandelen), maar niet dat huilgedoe, maar lekker in slaap wiegen. Ik ben mn gevoel gaan volgen en dat werkte en werkt nog steeds heel erg goed. Mirre is steeds beter gaan slapen, gewoon omdat ze ouder wordt, omdat ze begrijpt wat er aan de hand is etc. Eerder had dit intelligente en alerte meisje mij gewoon nodig. *blabla* Goed wat ik eigenlijk wil zeggen is ... prima als je dat schema wilt proberen en ik hoop echt dat het werkt voor jou en jouw kindje. Maar dat laten huilen ... Kijk ... 20 minuten is enorm lang voor zo'n klein meisje. Zij weet niet dat het 'maar' 20 minuten zijn. Zij weet niet dat jij er nog bent. Kortom: stress ... Is dat goed voor een babietje? Ik geloof van niet eerlijk gezegd. Dus mijn advies: Luister heel goed naar het huilen van je kindje. Is het eventjes brullen? En wordt het huilen minder? Dan is het een prima manier. En zo niet ... tja ... dan zou ik lekker met haar gaan knuffelen.
Met knuffelen bedoel ik natuurlijk niet gewoon knuffelen, maar in slaap wiegen ... (ik was bijvoorbeeld zo';n 20 min bezig met haar naar bed brengen. Ik had liever 20 min werk zonder huilen, dan geen werk mét 20 min huilen)
Ik deed eigenlijk maar gewoon wat. Ik hield me aan het 'ritme' voor zover je dat kon noemen van sasha. Ik merk dat we nu eigenlijk pas een beetje een ritme beginnen te krijgen. Vroegah ging ik gewoon overal heen waar ik op dat moment heen wilde (nu eigenlijk nog) Sasha is heel makkelijk en slaapt ook gewoon in de kinderwagen.
Tja ... dat is fijn als je een makkelijk kindje hebt. Wij dachten ook: das maakbaar zo'n baby. En de eerste 2-3 weken konden we Mirre overal mee naar toe nemen, lag lekker te maffen in de grootste herrie. En vanaf 3-4 weken was dat over. Veel te nieuwsgierig die dochter van ons
Hoi! Nou had ik me dus gisteren erop ingesteld om vandaag dus te beginnen met dat ritme...slaapt mevrouw vannacht zo van 23.00 tot 5.00 door voor de eerste keer! Heel fijn natuurlijk, maar zat even met de handen in het haar hoe nu te beginnen. Om 5.00 heb ik haar dus een normale fles gegeven die helemaal opging, daarna haar direct weer op bed gedaan en ze sliep direct weer. Ik moest mijn zoontje vanmorgen naar de creche brengen dus heb ik haar wakker gemaakt tegen 7.15. Direct verschoond, kleertjes aan en daarna weer drinken aangeboden, minder dan de normale hoeveelheid. Daarna is ze meegegaan in de auto waar ze lekker in slaap viel. Toen we weer thuis waren werd ze na 5 minuten in de maxi-cosi wakker. Dus direct maar weer verschoond(ze had ook gepoept dus kwam mooi uit) en nog wat drinken gegeven. Ik wilde dus even lekker knuffelen en lachen met haar, maar ze gaapte direct al op mijn arm, dus ik haar direct op bedje gedaan waar ze eerst een poosje wakker lag. En daarna begon ze te huilen, ik heb 20 minuten gewacht met heengaan, het was echt huilen met tussenpozen, dus niet overstuur. Haar toen even geaaid en geknuffeld en gezegd dat ze lekker moet gaan slapen en toen weer weggegaan. Toen was ze weer 5 min stil...en nu begint ze weer te huilen...dus maar weer 20 minuten wachten... Wel lastig zo beginnen, maar ja het hoort erbij. Alleen vraag ik me af, stel dat ze straks in slaap valt, wanneer weet je dan of ze genoeg geslapen heeft?Of wanneer ze toch nog moet proberen verder te slapen? Groetjes
En het echt allen maar haze slaapjes worden heeft ze volgens mij wel genoeg geslapen. Wij vinden zel rust erg belangrijk ben je thuis laat haar dan lekker in haar eigen bedje slapen. Ben je weg neem dan de wandelwagenbak mee en leg haar daarin te slapen in een rustig omgeving. Bij ons werkte dit het beste.
Wij hebben ook de puckababy gebruikt (gebruiken het nog steeds) en we hebben veel gedaan met rust regelmaat en hebben daar zelf de puntje aandacht aan toegevoegd. Hannah sliep overdag ook niet goed. Ze was erg wakker en onrustig met haar armpjes. De puckaby heeft ee groot deel van haar onrust weggehaald. In het begin hielp het heel goed maar na een week of 4 wat minder. We hebben de puckababy Mini nu en dat werkt weer beter. Daarnaast hebben we dus RR en A toegepast. We hebben even geprobeerd 20 min. te laten huilen, maar dat voelde niet goed. We zijn overgegaan op 5 a 10 min. huilen afhankelijk van het soort huiltje. Daarna troosten met speentje en aan het wiegje.Als het bij de derde keer weer raak was pakten we haar op om te troosten (in haar kamer). Na een uur brachten we haar mee naar beneden en lag ze lekker bij ons in haar piepzak (puckababy). Dit gaf ons rust en haar ook. Dit verhaal heeft mn betrekking op de avonden. Toen ze ongeveer 7 weken kwamen we erachter dat ze voor half 8 gewoon niet gaat slapen voor de nacht. Dus om half 8 gaat ze op bed en na een keer huilen of een keer troosten gaat ze slapen. Overdag ging het ook moeizaam en dat gaat het soms nog steeds. Ik heb haar wel altijd wat laten huilen maar wel na 5 a 10 min. steeds getroost (laten zien/voelen aan haar dat ik er ben). Zo heb ik heel wat heen en weer gelopen. Ook heb ik veel met haar gewandeld om te rekken tot haar volgende voeding (fles). Toen ze 8 weken was kwamen we erachter dat ze gewoon niet moe genoeg was om te gaan slapen. Ik legde haar te snel weg omdat 'het in de boekjes staat dat een baby na 45 min. moe is'.Omdat ik het ook lastig vond om te zien wanneer het haar tijd was om te slapen gingen we het vanaf 8 weken zo doen: wakker fles spelen= anderhalf uur daarna slapen. Nu leg ik haar weg als ze wat begint te huilen (vaak na anderhalf uur) Nu wisselt het nog steeds welke slaapjes ze lang achterelkaar slaapt, maar ik ken haar nu beter en weet wat ze nodig heeft.