Hallo dames, Ik kan er gewoon niet van slapen, zo erg zit ik hiermee. Sinds een paar weken voelt de relatie tussen mn vriend en ik niet lekker. We doen steeds meer zonder elkaar, hij gamet achter de pc en ik ga naar vriendinnen toe. Heb het idee dat ik met een vreemde in huis zit. Hij komt vaak wel een kusje brengen, maar dan erger ik me aan hem, dit omdat het lijkt alsof het niet spontaan komt. Als ik vraag of hij even komt kroelen komt ie niet, omdat ie bezig is met of gamen of iets anders. Ik voel me zo klote. Ik ben zo bang dat we uit elkaar gaan, vroeg of laat. Wat moet ik hiermee? Zijn er tips die tegen een relatiedip werken? :'( Groetjes Emma
Praten, praten en nog meer praten. En neem jij ook initiatief? Ik ga bv gewoon boven op mijn man zitten als ik aandacht wil. Haal ik zelf een kusje op. Maar praat er over. Ook over dat je bang bent uit elkaar te gaan. Je kan dit niet alleen oplossen. Sterkte!
Jullie hebben nét een kleintje. Jij hebt 9mnd nodig om te ontzwangeren en ook hij moet wennen. Dus zeker het eerste jaar moet je geen onoverkomelijke beslissingen nemen. Verder: hij moet 'op commando' komen 'kroelen', maar als hij UIT ZICHZELF een kusje komt brengen is het 'niet spontaan'. Lees dit nou zelf even een pasr keer en hopelijk zie je dan hoe tegenstrijdig dat is. Je doet echt heel erg onredelijk. Kan best met hormonen te maken hebben, maar doe rustig aan.
Ik lees ook een tegenstrijdigheid. Waarom moet hij komen en mag hij niet een kusje komen brengen. Denk dat het de hormonen zijn, maar praat er wel over. Vertel hem hoe je je voelt, wat je mist en vraag hoe het voor hem is. Dan komen jullie er vast samen uit.
Spreek eens een avondje af om samen te zijn: kies een leuke film uit, haal lekkere hapjes in huis, evt een lekker wijntje (als je daarvan houdt) of zet een leuk muziekje op en ga samen foto's uitzoeken van jullie wondertje voor in een fotoboek, kijk of je oppas kan regelen en ga samen eens een avondje uit, stel een lijstje op samen met wat jullie allemaal willen doen de komende jaren, ga samen uitgebreid in bad, zoek een leuke game die jullie allebei leuk vinden, etc etc er zijn zat dingen te bedenken die je samen kunt doen. Maar om te beginnen zou ik eens een gesprek aangaan waarin je je gevoel uit over dat het lijkt of jullie beiden alleen met jezelf bezig zijn. Wij hebben ook dit soort periodes en dan benoemt een van ons twee het en plannen we quality time samen, zodat je weer even tot elkaar komt. Is heel normaal hoor dat dit ongemerkt gebeurd, dat betekent heus niet dat je dan automatisch uit elkaar gaat. Een relatie is hard werken, zeker als er kindjes bijkomen. Je moet als gezin, maar ook als partners weer even een balans vinden. Rustig aan, niet jezelf gek maken. Waarschijnlijk heeft je partner het niet eens door. Vraag jezelf af wat je zelf kunt doen om dit patroon te doorbreken en doe er wat aan!
Bedankt voor de reacties meiden, en het was inderdaad een beetje tegenstrijdig wat ik getypt had. Ik erger me gewoon snel aan hem, denk dat dat inderdaad hormonen zijn. Dingen samen doen kan zeker helpen, dan gaat Luka een keertje naar zn oma en dan gaan we wat leuks doen. Kijk er nu al naar uit!
Wat hier het geval was dat mijn vriend erg moest wennen aan een kleintje in huis. Daarom trok hij zich ook vaak terug door te gamen, even lekker gedachten opzij zetten. En met een baby veranderd je relatie nu eenmaal. Belangrijk is om er over te praten en wat al gezegd is even wat met zijn 2tjes doen doet wonderen
Ja, die hormonen... en ook de vermoeidheid mag je niet onderschatten. Ga allebei even dutten als jullie er aan toe zijn, dat hielp hier enorm!
Meis, wat naar dat je je zo rot voelt! Maar het helpt enorm om veel (heel veel!) te praten en tijd met zijn tweeen door te brengen.. zonder baby'tje. Nu zijn jullie (gok ik) alleen nog maar mama en papa en hebben jullie geen tijd om ook jezelf te zijn.. wellicht dat je door meer tijd samen door te brengen ook weer dichter bij elkaar komt. Dan vind je het fijn als hij je een kusje komt geven en komt hij uit zichzelf met jou kroelen