Ha meiden, Ik ben momenteel ter observatie opgenomen. Ik ben bekend met hoge bloeddruk en moest gisteren naar aanleiding van een wat hogere bloeddruk (ondanks medicatie) even plassen. Moest ik 2 weken geleden ook, toen zat er wat eiwit in de urine, maar niet hoog. Gisteren dus wel hoger, net iets boven de grenswaarde. Ik voel me de laatste dagen slapper en heb last van lichte misselijkheid en verminderde eetlust. Ook duizelig af en toe. Maar vorige week ook buikgriep gehad. Ontlasting is verder normaal. Ik voel me over het algemeen dus niet beroerd. Maar de gyn zei dat zwangerschapsvergiftiging nogal sluipend kan zijn. Dat het dus heel "klein" kan beginnen. Nu 24 uur mijn urine inleveren om te bepalen hoeveel eiwit ik nu daadwerkelijk afscheid. Zijn er dames die niet merkten dat ze zwvergiftiging hadden? Dus net zo weinig klachten als ik?
Zelf geen ervaring mee maar wel begrepen van de verloskundige dat het snel kan gaan. Bv alleen pijn bovenin je buik. Of hoofdpijn inderdaad. Hopelijk voor jou is er niks aan de hand. Sterkte.
Niet zelf, maar een collega. Bloeddruk iets te hoog, een spoortje eiwit maar niet noemenswaardig. Toch vertrouwde de vk het niet en heeft haar doorgestuurd en is ze opgenomen. Was idd een zw vergiftiging en ze is na 3 weken ziekenhuis uiteindelijk met spoed bevallen met (vlgs mij) 30 weken zwangerschap. Hierna heeft ze nog ruim een half jaar nodig gehad om te herstellen.
Mijn bloeddruk was gaan "klimmen". Met 32 weken hoorde ik dat ik de 39 of 40 weken niet ging halen, daar was ik wel verbaasd om want ik had nergens last van. Ik heb geen eiwitten in urine gehad, maar wel weinig bloedplaatjes. Ik was erg moe, maar dat was ik de hele zwangerschap. Wel hield ik erg veel vocht vast en kwam daardoor veel aan in de laatste weken. Ik heb geen hoofdpijn gehad en geen bandgevoel. Oh, ik zag soms wel sterretjes! Ik werd wel heel goed in de gaten gehouden door het ziekenhuis en uiteindelijk met 37 weken ingeleid. Volgens mij geen echte zwangerschapsvergiftiging gehad, maar wel op tijd ingeleid zodat het niet zou ontsporen.
Dit is je tweede kindje? Wat bijzonder, ik begreep dat het niet vaak voorkomt bij een tweede zwangerschap als je het bij de eerste zwangerschap niet ook hebt gehad. Hopelijk valt het allemaal mee.
Hier hetzelfde. Ik ben wel 2 keer opgenomen geweest en heb uiteindelijk medicijnen gekregen om mijn bloeddruk onder controle te houden. Van de medicijnen voelde ik me beroerd maar daarvoor had ik geen klachten. Mijn dochter is met 37+4 gehaald met een keizersnede omdat ze in een stuit lag. Als ze wel met haar hoofd naar beneden had gelegen was ik met precies 37 weken ingeleid.
Ik heb nooit iets gemerkt. Bloeddruk van 150/105 (of tovh 105/150?) met medicatie op een gegeven moment gemeten in zkh. Weet niet meer hoeveel eiwit in urine, maar was zeker aanwezig. Ingeleid om die reden. Mijn bloeddruk was niet ineens zo hoog, onderdruk steeg elke 3 a 4 weken met 5 en toen ie 85 was heeft de vk getest op eiwitten tijdens de controle en werd ik vervolgens opgenomen. Toen nog 24 uur urine gespaard, uitslag gekregen en toen ingeleid.
Hier sloeg het ook acuut toe wat al snel resulteerde in een spoedkeizersnede. Dat was met 36 weken. Achteraf gezien begonnen de klachten al wel heel stiekem vanaf week 20, maar dat heb ik nooit als zodanig herkent en de verloskundige ook niet.. Ik werd met 36.4 wk ineens wakker met een naar gevoel in mijn buik, bleek dat typische bandgevoel te zijn. Verloskundige kwam toen controleren en vond eiwit in de urine en bloeddruk was ineens flink verhoogd (was wel steeds staag gestegen maar nog niet schrikbarend tot dit moment). Voor controle naar het ziekenhuis waar ik moest blijven. De volgende dag schoot mijn bloeddruk verder naar 220/110 en toen hebben ze heel snel moeten ingrijpen.. De klachten die vrouwen hebben kunnen erg verschillend zijn. Dus laat je nu vooral goed in de gaten houden (eiwit, bloeddruk) en trek onmiddellijk aan de bel als klachten verergeren of wanneer er nieuwe bijkomen.
Hier ook PE gehad zonder klachten. Voelde me prima. Bloeddruk zakte ook weer naar een goede waarde maar de eiwitten stegen wel. Was toen 32+2. Wel gelijk longrijpingsprikken gekregen. Met 32+6 pijn aan mijn maagkuiltje wat achteraf beginnende HELLP was. Die dag bevallen met keizersnee (overigens niet door HELLP maar door weeën en dalingen op het CTG). Na de ks is de HELLP doorgeschoten. Toen had ik wel heel veel pijn van mijn maagkuiltje wederom maar ook tussen mijn schouderbladen. Bloeddruk was dan ook torenhoog. Onderschat het niet, dat deed ik namelijk wel! Achteraf gezien had ik al eerder vage klachten. Vanaf 20 weken was mijn lijf zo moe, moest toen al 50% minder werken. Ik trok het gewoon niet. Ook veel tandvleesproblemen en vaginale bloedingen in het eerste trimester (ben ervan overtuigd dat daar het placentaprobleem is begonnen, is nooit goed ontwikkeld). Overigens was dit ook mijn tweede zwangerschap. In mijn eerste nooit PE/HELLP gehad!
Ik had al sinds 24 weken bij zws een wat eiwit in urine en verhoogde bloeddruk. Tot en met 34 weken iedere 4 dagen alles op moeten laten meten en ineens binnen 24 uur was het helemaal foute boel en ben ik bevallen met een spoedkeizersnede. Daarna nog 3 dagen zwaar zie geweest en wisten ze op een gegeven moment niet meer wat ze met me aan moesten. Totdat het ineens door mijn lichaam zelf uitgeschakeld werd en ik langzaam weer de oude werd. En ik maar roepen na de bevalling IK VOEL ME GOED tot ik de foto's zag ... zo opgezwollen dat ik was in heel mijn lijf!!
Bedankt voor jullie reacties! Inmiddels ben ik thuis, maar moet nu wekelijks gecontroleerd worden. Er zaten nog wel eiwitten in mijn urine, maar onder de grens van 0,3. Mijn bloeddruk blijft schommelen rond de 150/93, dus ze wilden nog niet de medicatie ophogen, omdat ik daarvoor weer langer zou moeten blijven ter observatie. Maar als komende week mijn bloeddruk weer hoger is, dan helaas nog een keer opname. Gelukkig dus nu geen zwvergiftiging! Maar wel een risico. Mijn vorige zwangerschap ook hoge bloeddruk en ingeleid met 37,4 uit voorzorg.
Hier was het eerder andersom. Omdat mijn 'eigen' bloeddruk zo laag is zat ik net op de grens van te hoog (terwijl dat in mijn geval wel extreem hoog is) had geen verhoogde eiwitten maar wel pe. Had het wss al eerder maar niet als zodanig herkend. Erkend bij 35 weken en met 36 weken ingeleid. Had wel alle klachten van pe/helpp. Het is een nog altijs lastig om de diagnose te stelle. Heb ik het idee.
Drie keer zwangerschapsvergiftiging gehad, en bij eerste 2 helemaal geen klachten.. Bij derde zag ik vaker sterretjes... Maar verder helemaal nergens last van gehad.. Bij mij hadden de baby's het vooral zwaar... Die hadden er meer last van dan ik...
Ik heb twee weken in het zh gelegen en ik voelde me echt prima! Nergens last van en ze moesten me ook echt steeds zeggen dat ik toch echt "ziek" was en rust moest nemen!
Ik voelde me vanaf week 35 erg beroerd, maar bloeddruk was net op de grens (hoewel voor mij torenhoog) en mijn urine bleek schoon te zijn. Toch doorgestuurd maar het ziekenhuis, maar daar zelfde verhaal. Dit herhaalde zich in week 38 en week 40. Doodziek geweest die weken en compleet opgezwollen. Pas de derde keer in het ziekenhuis werd toch maar eens mijn bloed getest. Ik bleek HELLP te hebben, hoewel mijn bloeddruk volgens de norm nog steeds op de grens lag en mijn urine schoon was. Die laatste weken waren echt hels en als ze eerder verder hadden getest, was ik eerder ingeleid. Gelukkig hebben kind en ik er niets aan over gehouden.
mijn bloeddruk is heel lang heel netjes gebleven, kwam niet boven de 70 uit. Wel hield ik al heel vroeg veel vocht vast, en was veel moe en hoofdpijn. Met 35week heb ik gebeld omdat ik me echt vreselijk slap voelde. Bloeddruk was wel wat hoger, 85, en wat eiwit in de urine. Ook wat langer aan de ctg gelegen, want ze vonden de kleine veelste rustig. Mocht de volgende dag weer terug komen voor weer ctg, bloeddruk, urine en bloed. Eiwitten waren iets opgelopen, verder zelfde verhaal. Ik mocht naar huis toe, maar wel met een fikse waarschuwing dat als ik mij ook maar iets zieker ging voelen ik direct moest bellen. Die week erop had ik m'n standaard controle, en ben ik ook opgenomen. Bloeddruk was 95 en dat was in ons ziekenhuis de grens. De volgende dag ingeleid, en de dag erop met 36+1 bevallen. Bij mij is het dus de hele zwangerschap afgedaan als gewoon zwangerschapskwaaltjes, maar dat is in een week tijd compleet veranderd