Ik ben wel benieuwd naar die microblading. Mijn hoofdhaar is al heel onregelmatig, dus ik scheer mijn hoofd kaal. Maar nu vallen mijn wenkbrauwen ook bij tijden uit en dat vind ik wel echt heel rot. Waar heb je die microblading gedaan en mag ik vragen wat je ervoor betaald hebt? Moet je het regelmatig herhalen/laten bijwerken?
Je kunt altijd bellen om te vragen, ik heb geen ervaring met Graves. Maar mijn lymfeklieren zetten heel snel op. Pelikaankeel noem ik het. Dan ontsteekt die schildklier en de lymfen werken dan hard mee om de ontsteking in te dammen, I guess.
Dat is een vaste dosis. Je slikt het in zo’n kleine hoeveelheid dat variëren lastiger is (dan is het wel of niet innemen, zeg maar, alleen is de hoeveelheid T4 die je slikt afhankelijk van de hoeveelheid T3 die je slikt, dus dan wordt het wel heel ingewikkeld).
Ik herken dat lijstje klachten wel. Maar nu heb ik er vooral last van wanneer ik een ontsteking heb. Het is niet meer standaard zo nu ik medicatie heb. Als ik weer zo'n episode heb met ontsteking(en), spreid ik mijn werk wat meer. Ik heb de luxe dat ik zelf mijn uren mag indelen. Ik werk 24 uur in 3 dagen, maar als het slecht met me gaat, verdeel ik die 24 uur over 5,6 of zelfs 7 dagen. Of ik neem een dagje vrij en haal die dag later weer in als ik er wél energie voor heb. Ik ga me iig niet de hele tijd ziekmelden. Men weet van mijn ziekte op het werk en dit is de afspraak die we gemaakt hebben. Mocht ik echt wekenlang niet in orde zijn, soit. Dan meld ik me ziek. Maar niet meer voor een paar slechte dagen.
Auto-immuunziektes gaan vaak samen, vertelde mijn internist me. Ik heb inmiddels zoveel haarverlies dat ik het niet meer alleen kan toeschrijven aan de schildklier, waarschijnlijk is het nu ook gewoon alopecia. Ik er ging een tijdje terug voor naar de dermatoloog en die zei dat als je het haar eenmaal verloren hebt, het niet meer terugkomt. En dan gaat het echt om het verlies van een haarzakje he. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar mijn haarzakjes waren op een gegeven moment ook helemaal niks meer. Ik haalde een hand door mijn haar en aan het einde van de haren zaten de haarzakjes nog vast, hele kleintjes. Of als een ik keer over mijn kop krabde, zat er al een haarzakje onder mijn nagels. Ik heb toen nog wel een minoxidilbehandeling gehad om te 'redden' wat er nog wel zat, maar daar stopte ik al snel weer mee. Ik kreeg bloederige korsten van dat spul en ik dacht bij mezelf: wat red ik eigenlijk nog? Ben jij al naar een dermatoloog geweest voor het haarverlies? Misschien ziet die wel of het (beginnende) alopecia is of dat het door iets anders komt.
Ik ben nu alweer een paar weken niet goed in orde en ik merk het aan van alles. Slecht slapen, wisselende stemmingen (zonder aanleiding), concentratiegedoe, pijnlijke spieren en gewrichten. En een constant sluimerend gevoel van een kater, terwijl 2 weken geleden voor het laatst iets gedronken heb. Ik moest denken aan wat hier ook geschreven werd: bewegen! Dat helpt! Daarmee help je je systeem op gang en het is goed tegen het overgewicht en de neerslachtigheid: win win win. Dus ik ging vandaag met een goede vriend op stap, fijn kletsen en voor ik het wist zaten er 12 km op. En nu kan ik niet meer lopen van de pijn. Niet normaal, wat een pijn. Lang geleden dat ik me zo beroerd voelde van zoiets als een lange wandeling. En ik ben echt geen ongeoefend loper ofzo, ik wandel elke dag wel een paar kilometer. Maar nu kan ik mijn knieën niet meer strekken en mijn bekken en rug zitten helemaal vast.
Ja ik heb op mn 18e al de diagnose alopecia gekregen, ik was toen nogal extreem aan het dieten en toen ik daarmee stopte is het weer een beetje verbeterd. 2 jaar geleden weer naar de dermatoloog geweest en toen kwam er uit bloedonderzoek dat mn schildklier te snel werkte, verder was alles goed. Ik kreeg ook een minoxidil-recept maar ik zag het niet zitten eigenlijk om daar de rest van mn leven mee in de weer te zijn. Zijn haarzakjes dan die witte puntjes die aan het einde van je haren zitten? Ik heb nog wel steeds volle wenkbrauwen gek genoeg. Nu ik toch nergens heen hoef laat ik het maar gewoon zo, misschien als ik wel weer veel de deur uit moet dat ik eens voor een haarwerk ga kijken. Iemand tips?
D'oh, je schreef nog in je openingspost dat je de diagnose alopecia al had! *vergeetachtig* Fijn dat je wenkbrauwen nog goed zijn! Dat scheelt zoveel. Ik heb nog volle, lange wimpers, hoop dat ik ze mag houden. Haarzakjes zijn de puntjes/bolletjes aan het begin van de haren, waarmee je haren aan het hoofd hechten. Als die gezond zijn, zijn ze een beetje vlezig en transparant, maar bij mij zijn ze vaak hard en klein. Niet goed. Ik heb een pruik gehad, maar ik vond het niet fijn. Ik was me zo bewust van die pruik de hele tijd... met de wind, met fietsen, met bukken. Met zwemmen kun je hem niet ophouden, in de zomer is het heet. Het gaat jeuken en schuiven. Mijn hoofdhuid raakte geïrriteerd. Het stond superleuk, je hebt echt hele mooie pruiken tegenwoordig. En vanuit de basisverzekering krijg je per jaar 500 euro vergoed met de diagnose alopecia. Misschien ben ik gewoon een zeur hoor, maar ik vond het niet te doen. Je kunt altijd een afspraak maken. Omdat het op medische indicatie is, kan het ook nu tijdens corona. Dan pas en probeer je gewoon iets! Je hoeft het niet gelijk aan te schaffen.
Heb niet heel het topic gelezen maar even een vraag over mijn moeder. Onlangs trage schildklier vast gesteld nadat ze extreem moe, onzeker en nog wat klachten had. Medicijnen werken wel maar niet voldoende (ze werkte altijd 36 uur, nu 2x 2 uur) HA en arts in het zkh geven aan dat het vaak zoeken is naar het juiste medicijn. Ook de punctie schijnt lastig te zijn (er worden steeds geen cellen geprikt). Mijn vraag.. hoelang duurde het bij jou voor je het juiste medicijn trof en word je dan ook weer de oude? Mijn moeder is enorm verdrietig, herkent zichzelf niet en wilt weer “gewoon” leven.
Ben je afgekeurd? Want ik trek het ook niet meer. Nq 2 a 3 uur ben ik echt op En dat is heel lang Ik ben blij als de kinderen ook slapen
Nee, ik heb zelf ontslag genomen, maar dat is dus wel een risico, maar ik trok het echt niet meer en had echt geen zin in al het gedoe.
Waarom wordt er een punctie gedaan, heeft je moeder ook een verdikking van de schildklier? In het ziekenhuis waar ik puncties kreeg, controleerden ze meteen na de punctie of er genoeg cellen waren en anders deden ze het meteen nog een keer. Qua medicatie: Het gaat vaak vooral om het vinden van de juiste dosis. Je moet meestal eerst 6 weken een bepaalde dosis slikken en dan wordt bekeken of je moet opbouwen of afbouwen, dat gaat met kleine stapjes vooruit en terug. Er gaat dus sowieso veel tijd overheen. Bij mij duurde het wel een halfjaar voordat ik me echt beter ging voelen. Maar sommige mensen helaas blijven altijd flinke klachten houden zoals je hier kunt lezen. Sterkte voor je moeder!
Tsh 0.20 Vitamine d is wel laag Heb een Vitamine boost medicatie gekregen Heb altijd ook een hoge bezinking Ijzer en foliumzuur weet ik niet
Er was inderdaad ook een verdikking op de echo gezien. Veel beter, hier moest ze 2 weken wachten op de uitslag toen ze met dat nieuws kwamen. Heftig, bedankt voor je reactie ik laat het haar weten!
Is je tsh niet een beetje te laag? Voor mijn operatie was mijn tsh ook weleens 0.2 en dan voelde ik me echt slecht.
0.2 valt buiten de normaalwaarden (TSH 0.4 - 4.4), dan gaat je schildklier juist te snel of je dosis levo is te hoog. Je kunt op schildklier-forum.nl je zogenaamde set point laten berekenen als je wil, daar is een speciaal topic voor waarbij iemand het in een grafiek zet (als je meerdere metingen hebt tenminste). Dat setpoint ligt meestal tussen 1 en 2 als je een schildklieraandoening hebt. Dat is dan de TSH-waarde waar je jezelf waarschijnlijk het beste bij voelt.
Hoeveel puncties kreeg ze al? Bij de gewone pucntie kreeg ik er 2 en bij de punctie van een knobbel die er op echo ook al kwaadaardig uitzag automatisch 3. Het voldoende staal kunnen ze hier direct zien, het voldoende aantal cellen niet. Daarvoor moet het eerst naar de kweek en patholoog. Dat is ook de reden waarom ze meerdere stalen afnemen. Op het resultaat zelf, moest ik ook wel eventjes wachten. De echo en mijn bloed gaf wel al aan dat de kans op kwaadaardigheid groot was, dus ik was ergens wel wat voorbereid maar het blijft toch spannend afwachten natuurlijk.
Neem vit d bij. En laat eens prikken op ijzer en foliumzuur ook. Vermoeidheid kan makkelijk daarvan komen. Uw tsh is volgens mij ook gewoon wat te laag hoor. Wat zegt uw arts hiervan?
Wat vervelend voor je . Ik ben na een lang onderzoek (ben heel kritisch , uitgekomen Looks by Liz in Barendrecht. Ik vind haar de allerbeste (en kom er al sinds 2016),