help ik moet werken

Is heel normaal, die gevoelens, maar als je eenmaal weer aan de slag bent, komt het allemaal goed! Je zult zien dat het allemaal hardstikke meevalt,
Enneh... slik je die AD enkel hiervoor? Dan zou ik als de donder afbouwen namelijk, want dat spul werkt alleen bij ECHTE depressie, niet bij depressieve gevoelens! Is echt troep, en huisartsen denken toch telkens weer dat het tegen depressieve gevoelens werkt...

 

Hoi Hoi,

Ik heb ook eerst een week alleen maar lopen huilen omdat ik niets meer durfde! Weet van mezelf dat ik daarmee op moet passen. Gelukkig heb ik een hele lieve man en moeder en die hebben me overal weer mee naar toe genomen. Toen ik weer moest gaan werken was die angst weer helemaal over. Is het een idee dat je gewoon met iemand voordat je weer moet beginnen dezelfde route aflegt en even weggaat zonder je kleintje???Als je dan in paniek zou raken heb je in ieder geval iemand bij je!

Groetjes Lysanne

 

Hoi, is een AD idd... merk je al verschil?

 

AD kan prima werken bij angsten en daar heeft zij last van toch? geen depressieve gevoelens.. tenminste zo komt het niet op mij over.

 

Deze medicijnen werken niet na 1 keer meis, het heeft zeker 2 weken nodig om te gaan werken. in deze weken kun je je zelfs wat rotter gaan voelen maar daarna zal het steeds beter gaan.

 

Ik weet niet of je de laatste berichten hebt gevolgd over AD, Natasja, maar uit onderzoek blijkt dat AD enkel helpen bij zware depressies en angsten. Huisartsen schrijven het vaak voor alsof het vitaminepillen zijn, zonder de werkingen en zaken waarbij het voorgeschreven moet worden goed te kennen. Bovendien is cognitieve therapie bewezen veel effectiever bij zowel angsten als depressieve gevoelens, (ik heb het dus niet over de officiele diagnose depressie - die echter alleen door een psychiater gediagnosticeerd kan en mag worden).

En, na een zwangerschap en bevalling zou ik als huisarts wel helemaal voorzichtig zijn met het voorschrijven van deze troep: je lijf is giga aan het ontzwangeren, waardoor je emoties niet bepaald stabiel te noemen zijn. Lijkt me dat je beter een behandeling gericht op ontzwangeren kunt bieden dan, dan maar weer eens naar de antidepressiva grijpen. Veel huisartsen krijgen trouwens van alles en nog wat aangeboden als ze maar AD voorschrijven... ik heb een tijd gedacht dat dat wel spookverhalen zouden zijn, maar na een documentaire van -geloof ik- tegenlicht, zijn mijn ogen wel geopend: de huisartsen die het voorschreven gingen in het merendeel af op wat de FABRIKANT zei over het product... Tja, als je naar een autodealer stapt, zal hij ook zeggen dat zijn auto's de beste zijn. Of dat zo is is een tweede natuurlijk, en uit die documentaire werd dus duidelijk dat farikanten van AD massaal knoeien met onderzoeksresultaten... positieve resultaten schreeuwen ze ronduit, maar ze verzwijgen dat er meer onderzoeken zijn waaruit juist het omgekeerde blijkt: het middel werkt NIET tegen de klachten en veroorzaakt wel een boel bijwerkingen.

Daarom wilde ik van TS ook even weten of ze al verschil denkt te merken; zoja is dat namelijk puur het zogenaamde placebo-effect, want AD hebben een paar weken nodig om een stabiele bloedspiegel te krijgen en tot die tijd werken ze nog niet...

 

Ik ben zelf 3 jaar lang gebruiker geweest, dus ik heb er inderdaad genoeg over gelezen.
Misschien wel te veel denk ik soms.

Dat artsen het te snel voor schrijven kan ik het alleen maar mee eens zijn, maar ze kunnen ook echt goed helpen om je leven weer een beetje op de rails te krijgen.
Inmiddels slik ik 4 jaar al niks meer..maar het heeft me wel een stuk verder geholpen.

 

Ze werken dus alleen bewezen bij echte depressie... (en echte depressie is die psychiatrische stoornis waarbij mensen over langere periode echt helemaal geen blijdschap meer kunnen beleven).
Bij alle andere klachten is het EN effectiever EN veel verstandiger om therapie te volgen, (eventueel wel met lichte medicamenteuze ondersteuning).

 

eeeh ik was niet depressief hoor.. ik heb een angststoornis.
Het KAN dus wel helpen bij angsten.

 

Dit is ook besproken met een psychiater. Niet alle AD helpen dan hoor, dat moet ik toegeven,

Daarbij moet ik misschien ook vermelden dat er bij mij sprake is van een serotonine tekort dat door de AD wordt aangevuld. Is misschien weer een hele andere situtatie.

We lezen nu natuurlijk maar een klein stukje uit een misschien wel veel groter verhaal.

 

@Rozemarijke; beetje voorzichtig om je 'wijsheden' over AD hier rond te strooien; je weet niet wat ze heeft en waarvoor en van wie ze t heeft voorgeschreven gekregen.
Ik heb ook een PPD met angsten gehad en slik nu bijna een jaar AD (voorgeschreven door psychiater, gespecialiseerd in PPD); gaat hardstikke goed. Zonder die medicatie ging t echt heel echt slecht.
Lijkt me niet zo handig dat je zo snel oordeelt, of je moet zelf een psychiater zijn die hier zelf onderzoek naar heeft gedaan.

 

He meiden,

niet rottig bedoeld hoor, maar ik heb toch nergens geoordeeld dat TS de medicatie niet moest gebruiken? Ik begon met doorvragen over TS haar situatie, en toen kwamen daar andere reacties op, waar ik op heb gereageerd... Als TS de medicijnen alleen door huisarts voorgeschreven had gekregen, zou ik haar geadviseerd hebben even contact op te nemen met een psychiater. Ik ben zelf geen psychiater, maar therapeut en heb 7 jaar op een psychiatrische afdeling gewerkt... daar komt mijn wijsheid vandaan,

@Jaimyenremco: ja, my goodness, ik ken je verhalen nog van het zwangerschapstopic. Daar komen je angsten dus ook vandaan.... pfff, helemaal voorstelbaar hoor! Super dus dat je nu bij een psych loopt, want die kan je echt helpem om je angsten en paniek weer onder controle te krijgen. En dus prima dat je tot die tijd even ondersteuning hebt van de medicijnen,
Ik wilde het alleen even zeker weten, want er zijn nogal wat mensen die met dit soort problemen door hun huisarts aan de AD gezet worden en niet naar een psycholoog gestuurd worden... en die zitten dan dus voor eeuwig aan die AD.
Over die bijwerkingen: bij AD heb je in het begin vaak veel last van bijwerkingen. Als je het goeie middel hebt, trekken die bijwerkingen na een paar weken weg. Gebeurt dat niet, dan is er waarschijnlijk een ander middel dat wel helpt tegen je klachten, maar minder bijwerkingen vertoont. Je zou daarover kunnen overleggen, maar dan zou ik je persoonlijk adviseren dat met een psychiater te bespreken, omdat die gewoon veel beter dan een huisarts weet welke middelen welke werkingen en bijwerkingen hebben...

In de tussentijd zou ik je daarbij trouwens ook willen adviseren om niet te veel te willen: een bedrijfsuitje en een verjaardag is als je goed in je vel zit al best druk op 1 dag, (zeker met een kleintje). Ik zou zeggen: als je meerdere dingen op 1 dag hebt, kies er eentje van uit die het belangrijkste is/waar jij het liefste heen wilt en skip de rest lekker, En probeer verder dan je rust een beetje te pakken. Paniekaanvallen en heel druk zijn, is niet zo'n lekkere combi,

 

Hoi,

ik ken het gevoel niet, maar als ik me even inleef en de werking van AD voorstel, dan kan het wel kloppen dat je je zo voelt. AD dempen je emoties, dus niet alleen angst en trieste gevoelens worden minder, maar blij zijn enzo voel je dan ook wat minder heftig.
Mijn man is een aantal jaren door een of andere stompzinnige huisarts aan de AD gezet, (hij kwam in de WAO en voelde zich daardoor depri. Krijgt ie AD.... AARRGGHH Nogal logisch dat je een beetje triest bent als je arbeidsongeschikt bent geraakt he? Mag dat ff hebben om te verwerken?).
Maar goed, hij gebruikte dat nog steeds toen wij elkaar leerden kennen. Zijn huisarts had hem er nooit meer afgehaald, (hij heeft dat spul 4 jaar lang gebruikt, terwijl ie het nooit had moeten en hoeven hebben), en hij beschreef dus ook wel dat gevoel alsof alles een beetje langs je heen gaat. Als hij dan verdrietig was, huilde hij ook nooit, dat kwam er nooit uit door die medicijnen. (Toen ie stopte (afbouwde! Met AD nooit zomaar ineens stoppen, dan krijg je nog veel raardere bijwerkingen!), werd ie me ineens emo, ;P Haha, nee hoor... maar toen kon ie dus ineens wel weer huilen als ie verdrietig was. Maar voelde zich ook veel vrolijker weer).

Kijk het nog even aan zou ik zeggen. Om het je even heel simpel uit te leggen: elk pilletje dat je slikt, komt in je bloed. Een deel daarvan verdwijnt weer uit je lichaam en een deel sla je op in je bleod. Elke dag komt daar een beetje bij en je hebt dus een bepaalde hoeveelheid in je bloed nodig voordat het gaat werken. (Helaas geldt dat voor de bijwerkingen dus niet). Je kunt dus pas over een paar weken zeggen of het wel of niet werkt.