ik moet dit even kwijt, gelukkig zijn jullie daar ook voor sinds mijn schoonzusje zwanger is van een tweeling en ik "maar" van 1 kind merk ik dat mijn familie haar erg voortrekken. Ze is erg op de voorgrond met zwangerschap en ik totaal niet, maar alles lijkt om haar te draaien. Zodra ik bij mijn oma of mijn moeder of zo ben dan wordt er nooit gevraagd hoe het met mij is, maar gaat het over hoe zwaar zij het wel niet krijgt en zo en hoe knap het is wat ze allemaal doet. Nu heb ik een paar dagen afstand genomen van de familie, maar kwam toch mijn moeder vandaag tegen en die vroeg zich al af waarom ik me niet liet zien. Ze zei: ja, ik zei al tegen oma, ze zal wel jaloers zijn!! Vervolgens heb ik haar flink de waarheid verteld, hoe kan ik jaloers zijn, terwijl ik zo gelukkig ben met mijn kind dat in mijn buik groeit, ik wil alleen maar dat ze ook trots op mij zijn.... ik ben weggegaan en nu weet ik niet meer wat ik moet doen, sorry voor het verhaal, moest het even kwijt..
Ik kan me voorstellen dat je je daar erg klote door voelt ja! Waarom zou je idd jaloers zijn? of je nu 1 of 2 kindjes in je buik draagt,een kind krijgen alleen al is al bijzonder genoeg! Ik zou gewoon rustig vertellen aan hun hoe je je er onder voelt,want zo ga je niet lekker naar familie toe. Vind het ook niet leuk en eerlijk tegen over jou dat z ehaar voortrekken!! Ook jij bent zwanger en draagt een mooi kindje en dat is net zo bijzonder als 2 vind ik! Vertel het ze rustig hoe je je er onder voelt,dan zullen ze je vast wel begrijpen!!! Hopelijk is het snel opgelost dat rot gevoel {{{{{knufff}}}}}
dit is wel klote! je hebt het goed gedaan om je moeder de waarheid te zeggen...want waar slaat dat op ze zal wel jaloers zijn....wat een klote opmerking! natuurlijk ben jij dol gelukkig (zou ik ook zijn) ik vind het niet eerlijk van je familie om jou minder te laten tellen! ik zou het tegen de rest ook even goed duidelijk maken...natuurlijk makkelijk gezegt dan gedaan maar dan heb jij je hart gelucht!
ze zullen het wel niet zo bedoelen, maar als ik dan vertel hoe ik me voel en dan erachter komt dat de hele familie er alweer over hebt gepraat, dan blijf ik dat raar vinden. Ik merk gewoon dat ik er gespannen van wordt, wat al helemaal niet goed is. bedankt voor jullie steun....
klote zeg... want voor jou is het super speciaal... en dan geven zij haar alle aandacht... dat van haar is natuurlijk ook bijzonder... maar voor jou netzoveel... of je nou 1,2 of 100 kinderen krijgt... vindt het wel vreemd hoor... vind het echt goed van je dat je dat gezegt hebt... want als ze niet eens vragen hoe het met jou gaat... vind ik gewoon belachelijk... en idd.. hoe reageerde je moeder toen je dat zei ?.. gr. sarah
wellicht kan een gesprekje met je schoonzus ook helpen......Wellicht dat zij zich helemaal niet zo fijn voelt mbt tot 2-ling zwangerschap....veel onzekerheid en de ultieme vraag of zij het wel gaat redden. Zij heeft 10x meer kans op complicaties dan jij.....welleicht dat ze juist om extra aandacht vraagt omdat ze veel onzekerder is dan jij.... Geloof me...ik spreek uit ervaring..... Misschien geeft dat je meer rust....het is namelijk ook wel lekker om gewoon zwanger te zijn..(lijkt me...ik heb die ervaring nog niet gehad...hihi) Probeer dus het positieve te benadrukken voor jezelf....ook al lijkt het ff onrechtvaardig.
mijn moeder zal wel geschrokken zijn, omdat ik zo naar mijn werk moet en het hele weekend weg ben, zal het haar ook niet lekker zitten. Mijn schoonzusje is eigenlijk altijd al heel onzeker en ik denk daarom ook op zo op de voorgrond. Je komt er dus ook niet tussen als je met haar praat. misschien kan ik het proberen, maar op dit moment zit ik er even doorheen en heb ik gelukkig veel steun aan mijn vriend en aan jullie. Het klinkt allemaal heel depressief, dat is het niet, maar even op dit moment een rotgevoel.. het zal allemaal wel weer goed komen.
ik vind dat je het goed hebt gedaan op jou manier ...jij bent het kwijt en nu ligt het bij je moeder ...wat zij er mee doet is aan haar nu ...goed van je ....geniet van je kindje ...en ben er trots op ... asjuh
Wat kunnen mensen toch n domme dingen zeggen. En dan bedoelt je moeder het waars idd niet verkeerd, maar dit kan toch ook alleen maar verkeerd schieten? Ik vind het erg sneu voor je, want als je zwanger bent dan verdien je het toch om alle aandacht te krijgen? Het is zoiets bijzonders en je maakt allemaal dingen mee, die je anders niet meemaakt en je wilt erover praten en het liefst wil je alles van de daken schreeuwen. Je wilt iig niet in de schaduw staan van een andere zwangere. (En ik kan me voorstellen dat t je dubbel raakt omdat de betrokkenen jouw oma, jouw moeder en je schoonzus zijn.) Dikke knuf, meis. En miss dat je moeder je nu wel beter begrijpt nu je haar de waarheid verteld hebt.
aahh wat rot voor je zeg! Kan het me helemaal voorstellen hoor dat je je er niet goed bij voelt. Kan me voorstellen dat ene tweeling bijzonder is maar niet belangrijker dan 1 kindje hoor, kom op! Goed van je dat je de waarheid hebt gezegd, laat ze jouw ook maar eens ff in de watten leggen. Laat niet over je heen lopen hoor!
Ik heb maar 1 tip meis: Negeer het verder gewoon. Je hebt je hart gelucht en als het kwartje nog niet valt zou ik gewoon lekker verder gaan met zwangeren! Jij en je hubbie zijn zwanger, jullie krijgen een kindje dus ook jullie mogen er heerlijk van genieten. Laat deze mooie perioden niet verzieken door een hele hele dikke vrouw! whaha, ze kan er zelf waarschijnlijk helemaal niks aan doen. Succes meid, want het is in geen geval leuk of goed te praten! Liefs Elmo
Wat de anderen al zeggen, hartstikke goed dat je het hebt gezegt. Iedere zwangerschap is speciaal, of je er nou eentje krijgt, of meer. Enneuh...we leven toch in het tijdperk van de telefoon? Misschien dat je moeder je toch dit weekend nog even belt om te vragen hoe het gaat (en misschien excuus aanbiedt?).
Tsjonge, als zij zeggen dat jij wel jaloers bent, dan zegt dat meer over hen dan over jou. Ik vind het belachelijk dat ze je zusje voortrekken op jou. Jij bent net zo goed zwanger en dat is net zo speciaal.
bedankt voor jullie leive reacties, tot op heden nog niets gehoord, gister wel lekker met mijn baas zitten praten op mijn werk die ook zwanger is. Voel me al wat beter en laat het inderdaad nu even rusten, ze trekken wel bij...
He Niek, Ik herken het helemaal. Alleen is het bij mij wel een ander verhaal. Het is echt niet leuk en ik snap dat je er soms helemaal doorheen zit. Ik zeg tegenwoordig ook wat ik ervan vind (tenminste de mensen die ik nog zie van mijn schoonfamilie) en dat lucht wel op. Sterkte, liefs Jenny