Zwanger worden na traumatische bevalling?

Ik! Zonder teveel in te gaan op mijn bevalling, toen mijn kindje twee was durfde ik het een beetje aan... Maar ik kreeg twee miskramen en toen heb ik het weer even aan de kant geschoven. Inmiddels zwanger! Ik heb wel hulp van een psycholoog gehad mbt de bevalling, heb twee extra gesprekken bij de gyn gehad de afgelopen tijd en daarnaast volg ik nu al lange tijd zw-yoga lessen om wat meer vertrouwen te krijgen.... Vk en gyn zijn extreem begripvol, ook mbt mijn eis voor pijnbestrijding de komende bevalling bijvoorbeeld.

Als je het idee hebt dat je het nog niet goed verwerkt hebt, raad ik je echt aan hier hulp bij te zoeken. Niks mis mee!

 

Sowieso (zonder actuele wens voor een tweede) kan het je helpen je bevalling te verwerken. Als het echt traumatisch is geweest zal het je meer rust geven en klachten verminderen als je hulp zoekt om het te verwerken. Dat kan bijv door middel van emdr. Google maar eens! Nog beter om het te doen voordat je 'de druk' voelt van een tweede kind wat er moet komen (met onvermijdelijk de bevalling). Als je het al verwerkt hebt en een plek hebt kunnen geven zal je die periode ook als prettiger beleven. Veel succes!

(Ik heb het zelf niet meegemaakt maar werk als psychologe, vandaar)

 

Ik heb zelf bij de tweede bevalling een trauma opgelopen en de diagnose ptss gekregen. Dmv EDMR therapie ben ik er nu vanaf en voel ik mij veel beter. Of er bij ons ooit een derde komt weet ik niet, maar in mijn slechte periode kon ik er niet eens serieus of als geintje over praten met mensen. Dus ik denk idd dat je gewoon voor jezelf en de verwerking hulp moet zoeken en dan de wens van het tweede kindje ook bespreekt en meeneemt. Maar jij moet je eerst weer goed voelen voordat je dat aan zou kunnen.
Schaam je er niet voor! Het boek: perfecte bevallingen bestaan niet heeft mij ook goed geholpen.
Sterkte ermee!

 

Ik heb een hele traumatische bevalling gehad waarbij mijn zoontje zelfs is overleden. Ik heb geluk dat ik er nog ben. Alles ging mis. Ik was meteen toe aan een nieuwe zwangerschap maar misschien komt dat ook omdat we met lege handen staan. Ik ben nu bijna 13 weken zwanger en buiten het enorme verdriet om ons zoontje gaat het goed.

X

 

Ik heb het ook meegemaakt 😔 ik ben wakker geworden op de intensive care na een spoedkeizersnede.

Ik zelf heb het snel kunnen verwerken en wilde toen mijn zoon 2 jaar was voor een 2e gaan. Maar mijn man die alles van de zijlijn heeft meegemaakt absoluut niet. Nu na 8 jaar durft hij het weer aan na gesprekken met een arts en de belofte dat ze mij beter in de gaten gaan houden. Wij zijn nu ook ouder en druk aan het werk voor een 2e kindje

Ik denk dat als ik zeanger ben en de bevalling dichterbij komt de spanningen wel weer zouden komen. Maar dit keer weet ik dat ze gelijk ingrijpen

 

Mijn eerste bevalling was traumatisch, ik had zoveel pijn, en nagenoeg geen pijnbestrijding gehad. Mijn dochter was 9 pond en mijn zwangerschap zwaar, met veel ziekzijn, BI, pre eclampsie etc.

Het heeft 10 jaar geduurd eer ik een volgende zwangerschap weer aandurfde. Mijn zoon is inmiddels 17 maanden oud.
Ik had extreem veel angst mbt pijn. Mij was volledige pijnbestrijding beloofd, ook tijdens het persen.
Daarnaast kreeg ik therapie tijdens de zwangerschap van een bevallingscoach gespecialiseerd in traumatische ervaringen. Dat hielp wel, maar wat nog meer hielp was mijn zoon, die lekker dwars in stuit lag en er zo voor zorgde dat mama een keizersnede kreeg.
De gynaecoloog heeft een kleine ontsteking op mijn litteken na de keizersnede aangedikt, zodat ik de volgende keer weer voor een keizersnede mag kiezen.

 

Ik heb wel een beetje een andere insteek.
Bij mijn zoontje echt een traumatische bevalling gehad. Ook omdat ik zo "toegetakeld" was, dacht ik dat ik nooit meer normaal sex kom hebben. Werd al misselijk bij het idee. Heeft lang geduurd voordat ik alles en de gebeurtenis een plekje kon geven.

Maar nu denk ik eigenlijk: tja het kan gewoon nooit zo erg nog een keer gebeuren. En dat geeft me hoop om me er doorheen te zetten straks.

 

Ik ook. Spoedkeizersnede, ik volledig onder narcose. Zoontje 2x navelstreng om zijn nek. Ademde niet, moest aan beademingspomp. Gelukkig goed afgelopen en nu gezonde zoon van 4 jaar. Na EMDR, heb ik het kunnen loslaten. Had ook gevoel dat ik gefaald had, dat is nu gelukkig ook weg.

Vorig jaar miskraam gehad en nu 2 rondes verder en helaas nog niet zwanger. Ben nu bang dat door de keizersnede het innestelen moeilijker gaat. Heb dat wel vaker gehoor.

 

Je kindje is pas 5 maanden oud. Geef jezelf nog even de tijd om alles te verwerken.

Ik riep de eerste maanden ook dat ik nooit meer een bevalling wilde meemaken en nu gaan we toch voor een tweede. Bij mij heeft de gyn ook aangegeven dat als ik ooit twijfels zou hebben en erover wilde praten dat ik hem dan kon bellen. Er is vaak veel mogelijk in overleg.

 

Ik ben bijna dood gegaan tijdens de bevalling.
Is een lang verhaal maar kort gezegd had het te maken met ernstig bloedverlies en daarop volgend een circulatie stilstand.

Na veel en goede gesprekken en duidelijke afspraken hebben We besloten weer voor te gaan en hadden in december 2015 een nieuwe icsi poging opgestart, ons zoontje Was toen 19 maanden.

 

Misschien heb je nog iets aan dit boek: Taboedoorbrekend boek - Perfecte bevallingen bestaan niet Is dit jaar uitgekomen en gaat specifiek over traumatische bevallingen verwerken.