Oef.. de laatste tijd is er in een keer zoveel aan het veranderen hier! Ik heb gemerkt dat ons zoontje van 9 maanden in eens behoorlijk driftig kan worden. Natuurlijk even na zitten lezen en het schijnt wel vaker al op deze leeftijd voor te komen omdat hij zich niet helemaal kan uiten. Negeren zou de beste optie zijn volgens veel sites. Maar hoe doe ik dat bijvoorbeeld met het eten? Voorbeeld: Net zat hij lekker in zijn stoeltje van zijn appeltje te smullen. In een keer heeft hij genoeg (denk ik) en gooit hij de appel neer, en begint te gillen/huilen etc. Heb geprobeerd of hij misschien dorst had, maar bekertje duwt hij driftig weg. Wat doe je dan in zo'n situatie? Ik wil hem niet laten zitten en laten huilen, maar eruit halen en troosten. Maar ja, dat is dan weer niet negeren. Ik ben zo bang dat ik nu dingen verkeerd ga aanwennen bij hem zodat we er later meer problemen mee krijgen.
Wij negeerden dit gedrag nooit in eerste instantie. Ik benoemde wat ik zag. Jij gooit nu met je appel, dat betekend dus dat je klaar bent? Dan haalt mama nu de appel weg. Vaak volgde er nog meer gegil etc. Weer benoemen: ik zie dat je boos bent, maar jij gooit met spullen dus ben je klaar. Daarna negeren. En ons zoontje had heel veel driftbuien! Dit was het enige wat voor mij ook werkte zonder zelf over te koken.
ons zoontje heeft heeeel lang gewoon gegeten en het is een beste eter. tot op een moment dat hij gewoon niet meer leek te willen eten, exact dezelfde reactie, weggooien uitspugen, huilen etc. opgelost met speeltje voor hem neerleggen tijdens het voeden....Hij speelt, wanneer hij klaar is met spelen ander speeltje pakken tot eten op was. Dit gaat prima. Het kan ook pure verveling zijn Ik denk dat er niet teveel drama van gemaakt meot worden.....
Gewoon,... klaar. Uit de stoel, ga maar spelen.... Ze krijgen vanzelf weer honger (als je een goede eter hebt) En dan krijgt ze gewoon als het nog kan hetzelfde appeltje, anders een nieuw appeltje. Jij kunt iets willen maar je weet niet wat er in dat koppie zit. En natuurlijk moet je ze leren dat er dingen moeten gebeuren die horen...... ook dingen die niet leuk zijn. Maar juist de rust.... maakt dat ze zelf ook meer rust hebben. Ze doen het niet altijd om vooral niet te willen wat jij wil Blijf praten, regulier je eigen emotie. En kijk of je geen dingen bevestigd die je niet wil bevestigen.. Je kunt oa ook bevestigen dat een kindje nooit mag doen wat hij zij wil. Of dat eten een strijd is. Elke dag is anders willen ze wat anders. Zie observeer en volg.... ze verwerven hun eigen autonomie.... (zei de begeleider, hihi)
Ik ken het en heb bij mijn zoontje gemerkt dat het belangrijk is dat ik zelf rustig blijf. Wat ik meestal deed was zeggen dat niet mag gooien met z'n eten en het hem opnieuw geven, deed hij het weer draaide ik z'n stoel om. Dan bleef hij lichtelijk beledigd (moest er soms nog om lachen ook) zitten en als hij weer rustig was wat nooit lang duurde draaide ik hem terug en probeerde ik met liedjes ofzo hem af teleiden zodat het wel leuk eindigde. Helaas is dit ook zo'n fase en juist tijdens zo'n driftbui moet je , is mijn ervaring, niet teveel zeggen en zo min mogelijk aandacht geven hoe moeilijk dat ook is soms.
Alles waarmee hij kan gooien afpakken en buiten bereik zetten, kind laten zitten of bij znspeelgoed zetten en zelf weer verder eten of iets anders gaan doen. Onze dochter van twee wil af en toe niet aan tafel, prima, dan gaan wij wel eten en dan schuift ze binnen twee minuten zonder verder gemopper aan. Oja, en je eigen emoties de baas blijven, dus niet boos worden
Bij een kind van 9 maanden zou ik er niet te moeilijk over doen. Gewoon zeggen dat je niet wilt dat hij gooit en dan de appel en het drinken weg doen. Veel zal hij er nog niet van begrijpen denk ik. Dan gewoon uit zijn stoel halen en klaar.