Mijn zoontje van 1 jaar is een super lief mannetje alleen 's nachts is het bij ons nog steeds een drama. Eigenlijk is het de afgelopen week weer erger geworden. Dinsdag nacht heb ik hem maar eens laten huilen en hem niet uit zijn bedje gehaald. Hij heeft van 03:00 tot 04:20 uur aan een stuk gegild!!! Om het kwartier ging ik even naar hem toe om zijn speentje in zijn mond te doen en om hem weer neer te leggen, want hij zat rechtop in z'n bed, maar woest dat hij was Hij was die week ervoor ziek, dus heb ik hem er 's nachts wel een paar keer uitgehaald. Dat zal hij dan wel weer gewend zijn ofzo. Gister moesten we hem eigenlijk weer laten huilen, maar we waren allebei zo moe en je moet natuurlijk ook weer werken de volgende dag, dus na een paar keer gillen heb ik hem maar in bed genomen. Heel fout natuurlijk, maar je dan kom je tenminste aan je rust. Eigenlijk slaapt hij vanaf het begin al niet goed en ik heb hem eigenlijk altijd wel even eruit gehaald, maar dat kwam ook doordat hij altijd wel iets had. Helemaal in het begin had hij krampjes, toen exceem wat erg jeukte, daarna hoestte hij veel in de nacht en toen kwamen de tandjes door en verkoudheid is ook langsgekomen. Ik ben er niet zo'n voorstander van om te laten huilen. Ik was het eigenlijk al gewend om er een paar keer per nacht uit te gaan. Even speentje erin en hij ging weer verder slapen, maar de laaste week accepteert hij dat niet en wil dus bij ons in bed. Weet iemand wat ik moet doen, want om hem nou de ene dag wel in bed te halen en dan weer laten huilen is ook geen goed idee lijkt mij. Heeft iemand hier ervaring mee?
Ja, hier ook een dame die altijd slecht geslapen heeft, kiss-syndroom had, veel suggde (we dachten eerst reflux, maar bij 9 mnd toen ze eczeem kreeg, bleek dat een koemelkallergie te zijn). Thirza heeft nog nooit doorgeslapen en zo zijn er veel meer kindjes. We hebben er zelfs een club voor, Je kunt ons vinden onder algemene clubs: wij willen slapen maar onze baby's niet!