Mijn zoontje Keano is net 1 geworden en is echt heeeel slecht in slapen. Overdag is het een heel lief en vrolijk kindje en overdag slapen gaat eigenlijk altijd goed, op wat uitzonderingen na. S'avonds naar bed gaan gaat eigenlijk al maanden heel slecht. Hij sliep voordat hij 3 maanden was al door van 7 tot 7, maar er kwam een moment dat hij s'nachts krijsend wakker werd toen hebben we hem om hem rustig te maken een flesje gegeven dat hielp en toen ging hij meteen slapen. Dit gebeurde steeds vaker. Toen ging hij ineens ook slechter in slapen in de avond. Wij hebben toen ook een grote fout gemaakt door hem in slaap te gaan wiegen. Dit hoefte niet elke nacht en tot kort geleden deden we het heel weinig. de week voor hij 1 werd sliep hij een week lang door en hoefte we hem niet te wiegen. Op de dag van zijn verjaardag keerde het tij helaas. Hij kwam niet meer zelf in slaap en werd snachts elke dag wakker en wilde niet meer gaan slapen. Inmiddels slaapt hij snachts over het algemeen door, maar zodra dat niet gebeurt is onze enigste optie wiegen op geen andere manier komt hij in slaap. Elke dag moeten we hem in slaap wiegen, hij gaat niet zelf slapen. Mijn partner vind het allemaal wel best en zegt dat het zichzelf wel oplost, maar ik begin op te breken. We zijn zoveel met hem bezig en hij vind het gewoon heel moeilijk om zelf in slaap te komen. Ik zit er aan te denken om hem toch te gaan laten huilen. Hij moet het gewoon leren en ik vrees dat dit de enige manier is. Ik hoop dat er misschien andere moeders met tips of ervaringen zijn?
Ik zou zelf niet laten huilen, maar uitzoeken waarom hij 's avonds zo doet. Voelt hij zich niet fijn? Oververmoeid? Is het verlatingsangst? Hier nog een heel item over huilen. http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/563294-niet-laten-huilen.html
Volgens mij zijn het ook fases. Verlatingsangst zou inderdaad goed kunnen. Finley zit namelijk sinds een week of 2 ook weer in die fase . Valt lastiger in slaap 's avonds. Je moet het liefst even bij hem blijven. Wordt hij 's nachts wakker, zit hij rechtop in bed te gillen. Kom je bij hem, gaat hij netjes weer rustig liggen. Maar verdwijn je vervolgens weer uit beeld...begint hij weer te huilen. Dus blijven we maar even bij hem tot hij weer in slaap is gevallen. Kunnen hem ook niet best uit laten huilen in ons geval, want dan wordt Aiden ook wakker.
Ik zit met hetzelfde probleem. Mijn dochter is een supermakkelijk kind; behalve als het op slapen komt. Het enige wat helpt is haar goed moe te laten worden tot een uur of 22:30 en daarna met haar in onze bed te gaan liggen totdat ze slaapt. Zodra ze slaapt leg ik haar altijd in d'r eigen bed. Maar omdat het volgens het cb niet goed is wat ik doe, komen ze me van de week uitleggen hoe het wél moet. Het laten huilen gaat ook tegen mijn gevoel in. Ik heb het vaak geprobeerd, maar na max 3 min spring ik toch op om naar d'r toe te gaan.
Wij hadden ook zoon kleine spokende draak snachts Wij zijn toen SleepZz gaan gebruiken. En sindsdien slaapt ze hele nachten door. Geen onrust meer bij het gaan slapen en overdag veel meer energie en veel beter eten.
wij hebben dit ook heel lang gehad. Ik moest hem steeds in slaap helpen/wiegen en was soms wel een uur bezig. Het brak mij ook op maar laten huilen kon ik ook niet maar dit kon zo eigenlijk ook niet doorgaan. Toen hij 1 jaar en 2 maanden was werd zijn zusje geboren en was het vaak tijdens het in slaap wiegen van hem dat de baby huilde of gevoed moest worden. Nu in deze situatie was het niet meer te doen zo en heb ik hem 'laten huilen' je hebt natuurlijk verschillende voren van ' laten huilen' je laat hem natuurlijk niet eeuwig huilen tot hij slaapt maar gewoon steeds even en dan weer even erheen maar niet uit bed halen, wel troosten en zo een beetje door tot ie sliep. Dit duurde ongeveer 5 dagen en daarna ging hij gewoon lekker slapen. Nu roept ie steeds als ik hem net neerleg al daaaag daaag! En gaat zwaaien. Dan moet ik weg gaan haha het heeft mij en hem ook veel rust gebracht want nu gaat hij gelijk slapen om 8 uur terwijl ik voorheen nog wel eens tot half 10, 10 uur met hem bezig was. En hij is er echt niet minder gelukkig om geworden, ik weet zeker zelfs gelukkiger, een goeie nachtrust doet voor iedereen wonderen. En ik vind het 'laten huilen' wel degelijk een groot verschil tussen baby en dreumes. Mijn dreumes was me die tijd namelijk ook ergg aan net uitproberen, zoals de gemiddelde dreumes.
Ja precies onze zoon kwam ook vaak in de nacht en heel moeilijk in slaap te brengen. Nu gebruiken we sleepzz en echt super. Soms wil hij even wat water drinken en dan meteen weer verder slapen. En inderdaad veel meer energie en niet meer oververmoeid.
Zo dat is laat om 22.30 gaan slapen. Jeetje dan heb je ook niets aan je avond zo. Maar slaapt ze dan nog veel overdag dat ze tot zo laat kan opblijven?
Hoe is haar slaappatroon overdag, en merk je op tijd dat ze moe is? Als kinderen eenmaal over hun moeheid heen zijn, wordt slapen meestal een probleem.
Ja dat gevoel heb ik ook, hij is inmiddels 1 jaar en hij moet gewoon zelf in slaap leren komen. Hij weet dat wij hem niet laten huilen dus doet hij dat meteen als we hem in bed leggen. Bedankt voor je reactie, ben blij dat ik niet de enige ben die haar kindje in slaap wiegt! Duurt bij ons ook vaak een half uur tot een uur!
Ja dat gevoel heb ik ook, hij is inmiddels 1 jaar en hij moet gewoon zelf in slaap leren komen. Hij weet dat wij hem niet laten huilen dus doet hij dat meteen als we hem in bed leggen. Bedankt voor je reactie, ben blij dat ik niet de enige ben die haar kindje in slaap wiegt! Duurt bij ons ook vaak een half uur tot een uur!
Ik snap dat veel mensen tegen het laten huilen zijn. We willen er ook om de 10 minuten naar toe blijven gaan tot hij slaapt. Hij is inmiddels geen baby meer en op deze manier leert hij echt niet goed zelf slapen. Mijn vriend gaat vanavond ergens voetbal kijken en ik zie er nu alweer tegen op om het hele bed ritueel alleen te moeten doen.
Wij hebben dat ook een periode gehad dat we zo lang bezig waren met in slaap te wiegen. Gek werden we ervan! Maar ja huilen was echt geen optie. Ik geloof ook niet dat het bij alle kinderen werkt de huil methode. Nu valt hij gelukkig wel binnen 5 minuten in slaap na even lekker geknuffeld te hebben. Ik moet er wel bij zeggen dat we sinds kort ook sleepzz gebruiken en dat zoontje daardoor wat meer ontspannen is met slapen. Hebben jullie verder alles wel uitgesloten? Oortjes, honger, dorst, krampjes, warm, koud?
Even voor de duidelijkheid: zover denkt je kind van 1 jaar echt niet! Ja, hij huilt waarschijnlijk omdat hij wil dat jullie bij hem blijven. Hij wil dat jullie bij hem blijven omdat ie daar behoefte aan heeft. Dat zijn allemaal hele basis behoeften, en kleine kinderen weten niet anders te reageren dan te huilen. Hij kan het je immers niet anders vertellen? Dus, ook al laat jij hem huilen, zal zijn behoefte hierdoor niet veranderen. Jullie kunnen hem wel leren dat huilen geen zin heeft, maar hij zal behoefte blijven hebben aan jullie aanwezigheid. Met laten huilen verander je daar niks aan, je verandert alleen zijn manier om uiting te geven aan zijn behoefte. Houd ook rekening mee dat hij nu midden in verlatingsangst fase zit. Hij is, naast gewenning om in slaap gewiegd te worden, ook nog eens realistisch bang dat jullie hem verlaten op het moment dat hij jullie niet ziet. Dit schijnt een heftige angst te zijn bij kinderen, en speelt op rond 1 jaar en rond 1,5 jaar. Je kunt hem ook leren om zelf in slaap te komen, zonder gewieg. Dat zou ik persoonlijk aanpakken, want dan haal je de oorzaak van het huilen weg. Ik zou het stap voor stap doet. Dat je eerst oefent met hem wakker in bed leggen, maar bij hem blijven. Zodat hij eerst leert om in bed in slaap te vallen, en niet in jullie armen. Als dat goed gaat kun je steeds meer afstand nemen, totdat je niet meer in de kamer hoeft te zijn als hij gaat slapen. Want Cold Turkey van 'in slaap gewiegd worden op de arm' naar 'alleen in een kamer in bed liggen' is echt een giga overgang voor een kleintje midden in verlatingsangst.
Ik persoonlijk zou het (op deze leeftijd) wel aanraden want het is ook gewoon gewenning, als je het niet doorbreekt blijft het zo. En iedere keer na twee avonden huilen gaf ik het op niet wetende dat het na 5 avonden over zou zijn en het nu een heerlijk ontspannen avond/bed ritme is. Succes! Edit: ik heb het trouwens wel afgebouwd door hem eerst in zn eigen bed te leggen en naast hem te liggen en daarna steeds wat verder. (Was ook huilen) daarna dus steeds even laten huilen en tussendoor komen om te troosten maar niet uit bed halen)
Ik vraag me altijd af waar mensen die dit zeggen de wijsheid vandaan halen. Heb je het zelf ervaren dat de situatie zo blijft? Ik heb zelf het omgekeerde ervaren. Het ging echt vanzelf weer over. Verder is alles hier wel gezegd. Ts: lees je dmv onderbouwde artikelen in over het laten huilen van je kindje en maak dan zelf een keuze. Niet omdat het cb, familie, de buurvrouw enz dit soort dingen roepen.
Zoals ik in mijn vorige post uitleg was dit maanden gaande en was dit niet meer haalbaar icm met alleen zijn en pasgeboren baby. Ik heb al die maanden gedacht dat het wel over zou gaan hopelijk voor de geboorte maar dit was niet het geval En was daardoor sowieso noodgedwongen want ik laat mijn pasgeborene zeker niet huilen in ieder geval. En ja, achteraf dacht ik, als we dit eerder hadden gedaan had het ons beide veel onrust bespaard, hij was namelijk zelf ook erg onrustig door het niet kunnen slapen etc
Je bespaart me een hoop typewerk Hoe wij het hebben gedaan...met 1 jaar was zoon er nog niet aan toe om zonder borst in slaap te vallen, dus hij was bijna 2. We zijn toen begonnen met 's avonds op de bank de borst en dan met papa naar boven. Hij bleef er dan bij tot zoon sliep. Na een week ben ik het een week gaan doen. Dus beneden de borst en dan boven samen tanden poetsen omkleden en in bed liggen. Nu doen we het zo ongeveer om en om. Maar we blijven er nog wel bij. Laatst ben ik een keer uit de kamer gegaan, maar zoon was er echt nog niet klaar voor. Laten huilen, ook 10 minuten, is niet leren om zonder huilen in slaap te vallen, het is leren op te geven om mama/papa te roepen. Ik zou dit dus niet snel doen. Misschien dat bovenstaande een manier is?
Kijk en dat dit nu bij jouw kind werkt zegt niet dat dat voor ieder kind zo werkt. Heb in mijn directe omgeving voorbeelden van ouders die jarenlang met de gebakken peren zaten hierdoor. Eentje tot zijn 7e jaar, moeders werd er gek van. Alles geprobeerd,hij weigerde zonder haar in slaap te vallen. Bij de volgende heeft zij het heel anders aangepakt, om herhaling te voorkomen. En die kinderen zijn ook gelukkig. Er wordt gedaan alsof 'slaaptraining' iets verschrikkelijks is, je zou je als ouder bijna moeten schamen. Nou, mijn dochter is gelukkig en slaapt als de beste, ondanks die paar minuten laten huilen. Dat je het bij een baby niet doet begrijp ik, maar een dreumes kun je echt al een hoop vertellen hoor.
Misschien is het voor hem 's avonds te donker in zijn kamer als hij gaat slapen? Je geeft aan dat overdag slapen goed gaat. Wellicht is een klein nachtlampje een stukje ondersteuning? Zo ligt hij niet in het pikkedonker. Ik weet natuurlijk niet hoe donker zijn kamer überhaupt is Zoals de meiden boven mij al zeggen, ik zou de overgang gelijdelijk doen. Ze begrijpen al een heleboel over actie en reactie, maar verlatingsangst is ook serious business voor die kleintjes Mijn dochter had zo'n periode. Ik heb toen een tijdje bij haar gezeten tot ze sliep. Daarna afgebouwd door wat te rommelen op de gang, zodat ze wist dat we er wel waren. Uiteindelijk ging het vanzelf over. Laten huilen hebben we niet gedaan. Hopelijk vind je een manier die voor jullie allemaal werkt.