peuterpuberteit

1. Vaste tijden eten. Steeds kleine stukjes/hapjes. Gewoon echt strik tijden aanhouden. Drufbuien kunnen ook komen door honger.

2. Consequent zijn is war gisteren niet mag ook vandaag niet en over jaat niet. Kies dingen wat echt niet kunnen en bied in andere vrijheid en beslissingsvrijheid. Vraag zijn mening.

3. Tja ik zou gewoon vragen hoeveel koekjes hij wil en zoveel geven.
Hier dochter wil ook altijd twee en niet doorgesneden of gebroken dingen(broodje of croussant): ik geef gewoon wat ze wil en hoeveel.
Ik zal mij niet druk maken om extra suikervrij koekje.


Zoals ik lees denk ik dat jullie heb te veel in "box" zetten, verbieden en gaan op wat jullie willen/denken.
Ik doe dat anders ik heb eigen grenzen en waardes waar in binnen dat kaders haar mening vraag altijd en vrijheid bied.
Ik bereid dag vaker voor, maak planning, kijk hoe lang we in speeltuin gaan, wat we erna doen etc. Ik zeg niet: ok klaar laatste keer me glijbaan en dan gaan we naar huis/bakker.
Ik zeg het zo: "... Wil je nog laatste keer van de glijbaan?-ja!. Okeymaar dan is het laatst en wat gaan we ernaa doen? Zullen we naar de bakker gaan of wil je liever naar huis?-naar de bakker!- okey,
Als je dat leuk vind dan gaan we erheen. We kopem dan broodjes die we erna thuis gaan eten. Met wat wil je broodje?
Nou dus ik was van plan al naarbakker gaan maar zoals ik dat stel lijkt het in haar ogen alsof ze daarin beslissing had gemaakt.
En dan vooraf bereid ik haar voor dat erna gaan we naar huis eten zus en zo.

Met wat niet mag beste werkt niet afleiden maar geven/zeggen wat wel mag. Positief eindigen. Nee je mag niet met blokken gooien omdat ze gaat kapot, maar je mag wel met deze bal gooien want iswel erg leuk!! Zullen we samen dat doen?
Zoiets dus

Kinderen moeten nog veel ontdekken en grenzen opzoeken. Ze moeten en mogen drufbuien hebben en onteigent zijn, gooien en slaan dingen. Ze moeten leren wat mag en niet en jij bepaald de grens maar als alles niet mag dan gaat het niet werken.
Laat hem lekker met knuffels gooien maar niet met eten.
Laat hem met steentjes in water gooien, laat hem met stok op muziekinatrument slaan maar niet andere mee etc.

 

in het algemeen wil een wat straffere regelmaat wel eens helpen, mijn dochter gedijt daar in elk geval goed op. dus; vaste tijd eten, slapen, etc. ook niet te veel prikkels, dus 1 uitstapje per dag; wij gaan er alleen 's ochtends op uit, en dan na haar middagslaapje in huis of tuin spelen.

maar op je vragen:

1. dat deed mijn dochter ook! als ze bijvoorbeeld om een rijstwafel had gevraagd en ze wilde die na 1 hap niet meer legde ik hem op de koffietafel. als ze dan om iets anders vroeg zei ik; je hebt nog een rijstwafel, als je die op hebt krijg je ... Wel brullen natuurlijk maar uiteindelijk komt het wel aan.

2. pick your battles. aan de andere kant, als je iets niet wilt moet je dat ook gewoon aangeven ook al krijgt hij dan een driftbui. je kunt ze echt niet allemaal voorkomen helaas , en je wilt hem ook niet leren dat hij zijn zin krijgt als hij maar hard genoeg brult.

3. als hij iets heeft weggegooid wat hij wel wilde hebben zou ik het hem teruggeven met een opgewekt; je knuffel is gevallen, wel goed vasthouden hoor. en met dat koekje zeggen; dat (tweede) koekje is voor het andere kindje, jij hebt er al 1, iedereen krijgt 1 koekje. als hij het dan uit frustratie niet meer wil koekje meenemen en later geven, met een luchtig commentaar als; je was je koekje vergeten op te eten.

ze kunnen je soms tot waanzin drijven hè, die kleine rakkers!

 

Onze dochter begon ook op tijd met de peuterpuberteit! Ik denk soms weleens; hoe eerder het begint, hoe sneller we er vanaf zijn, haha!
Ik herken je onzekerheden, zeker met driftbuien en wanneer wel en niet toegeven. Als mijn dochter een driftbui krijgt, dan laat ik haar vaak even gaan, ik zeg dan:"ga maar even afkoelen, mama gaat even dat of dat doen, of ik ben daar of daar". Ze word dan nog bozer, maar als ik even afstand neem koelt ze vrij snel af. Vaak komt ze naar me toe, niet meer overstuur maar nog "gewoon" huilend, ik vraag dan:"is A*** boos?" en dan zegt ze ja, vervolgens benoem ik waarom ze boos werd. Ik leg dan uit waarom ze iets niet mocht. Als ze wat gekalmeerd is ga ik vaak even iets leuks met haar doen, als afleiding, zoals een boekje lezen of als dat niet kan, verander ik van onderwerp, dan zeg ik bv:"hey, kijk eens wat onze hond doet! wat doet onze hond?" 9 vd 10x focust ze haar aandacht dan op de hond(als voorbeeld!) en dan is de driftbui weer over.

Voor de rest, volg je gevoel. Doe wat bij jouw kind past. Niet alles wat bij een ander kind werkt, werkt ook voor jouw kind. En laat soms los, altijd alles maar volgens strakke regels is ook niet fijn, niet voor je kind en niet voor jou. Als je zelf wat relaxter in de opvoeding staat merkt je kind dat ook. Zorg wel dat je in bepaalde dingen consequent bent en blijft, zoals op vaste tijden eten/drinken, onder de douche/in bad, slapen. Dan weet je kind waar hij aan toe is op een dag. En bij een driftbui gewoon uit laten razen, want hoe meer je je er mee gaat bemoeien, hoe erger het word. Een dreumes/peuter kan nog niet communiceren zoals wij, dus die laat zijn gevoelens zien door boos worden, huilen en schreeuwen.

Veel sterkte en succes!!