Ik wil graag even men verhaal doen gewoon omdat ik zo super trots ben op ons meisje, na wat ze allemaal heeft moeten doorstaan! Giovanna heeft dus 8 weken in het ziekenhuis gelegen vanwege een virus die op haar hart was geslagen. Hierdoor deed haar hart in feite niks meer.. ze hebben toen een operatie gedaan en is er een soort hulphart geplaats met alle risico's van dien. Hiermee was ze nog lang niet gered want er konden stolsels optreden en zo dus infarcten optreden of dodelijke afloop hebben. Ze zou een donorhart moeten hebben de kans dat haar eigen hart het weer zou gaan doen was onder de 20%. Wij bleven echter gaan voor haar eigen hart! En we kregen gelijk.. naar 4 weken aan het kunsthart te hebben gelegen gaf haar eigen hart aan dat die het weer zelf wou doen. Helaas kreeg ze toen een dag voor dat de operatie voor het verwijderen van het kunsthart zou plaats vinden een herseninfarct en viel haar linkerkant uit. Toch wouden ze haar de volgende dag opereren. Deze operatie was in nederland nog nooit gedaan dus de kans dat ze het zou redden was 50/50. Maarja we hadden geen keus, net zoals bij de eerste operatie was het ''doe je het niet dan ben je der zowieso kwijt'' Dus de keus was vlug gemaakt. We hebben der om 12 uur naar de operatie kamer gebracht, ik mocht mee nadat ik daar de boel op stelten had gezet, want het mocht eigelijk niet bij zon ingrijpende operatie. Heel erg om je kindje onder zon zware narcose zien te gaan..en toen moest ik weg. Wachten op het telefoontje of de operatie geslaagd was of dat we een begravenis moesten regelen. Het telefoontje kwam om 18.00 en de operatie was geslaagd! Ze was de eerste dag al van de beademing af en een paar dagen later al naar de higcare en een week later naar mediumcare! Het ging eindelijk goed met haar! Op 30november 2007 mocht ze naar huis. Keer op keer bleef ze ons en de dokters verbazen, want ze zou pas met april 2008 misschien thuis zijn en kerst zouden we in het ziekenhuis moeten vieren! Nou mooi niet dus! Haar eigen hart zou het niet zelf kunnen daar was het teveel voor beschadigd. Nou mooi wel dus! En zo zijn er meer dingen waar ze ons in blijft verbazen. Door dit alles kon ze niks meer. Voorheen kon ze zelf gaan zitten gaan staan en liep ze al bijna. Nu bleef ze wel zitten als je der neer zette maar deed verder niks..geen kruippoging gewoon niks. Maar ons meisje is sterk elke dag deed ze weer meer! En nu kan ze dus gewoon bijna alles weer! Ze kruipt! Ze gaat zelf zitten! Ze gaat staan! Ze loopt van bank naar tafel en overal waar ze zich maar vast kan houden! Wie had dat ooit gedacht! Een meisje dat zo ziek was, en nu zo is! Een buitenstaander moet wel heel goed kijken om te willen zien dat dit meisje een herseninfarct heeft gehad. Wij zijn zo super super trots op ons meisje dat we dat even wouden delen met jullie! Het hele verhaal kan je lezen op Giovanna haar website onder de www knop, want het is te lang om helemaal te vertellen!. Bedankt voor het lezen Groetjes Channie
Ik heb je verhaal ook gevolgd toen ze in het ziekenhuis lag, wat een moeilijke en onzekere tijd. Maar nu kunnen jullie zeker trots op haar zijn, geweldig dat het weer zo goed gaat, wat zullen jullie dankbaar zijn en waarderen wat je hebt!
heb even op haar site gekeken, wat een verhaal zeg, en wat een kanjertje is jullie meisje. fijn dat ze het weer zo goed doet.
Dankje meiden, wij waarderen zeker wat we hebben. Zo is je leven precies hoe je het hebben wilt en zo ineens ziet je toekomst er heel anders en onzeker uit. Nu hebben wij weer wat zekerheid en genieten we elke dag van haar!
fantastisch om te lezen dat het zo goed gaat met je kleine meid........... ik ben echt blij voor jullie. kus voor de jongedame
Ik krijg helemaal kippevel van je verhaal! Jullie hebben alle reden om verschrikkelijk trots te zijn!