Ik weet eigenlijk niet heel goed wat ik met dit topic wil... Misschien hart luchten ofzo. Mijn dochter van 7 weken doet het s nachts echt heel goed sinds een week of 3. Ze valt na de laatste voeding zelf in de cosleeper in slaap. Ook na de nachtvoeding gaat dit meestal erg goed. Maar overdag en s avonds... hel! Ze is nog jong, ik weet het. En ik vind het ook echt niet erg als ze op mij slaapt. Maar ze valt ook op mij steeds moeizamer in slaap. Zelf in haar bedje in slaap vallen lukt overdag zelden. S avonds gewoon nooit. In de kinderwagen ook niet tenzij we echt gaan wandelen. Draagdoek steeds minder makkelijk. Mijn zoontje heeft dit ook gehad en dit ging rond 9 weken vanzelf over. En ik weet ook echt wel dat het goed komt. Maar soms kan ik gewoon niet anders dan haar laten huilen en ik kan daar echt niet tegen. Ben er zo onrustig van. Maar ze heeft een grote broer van 2 en die heeft ook weleens aandacht nodig. Vanavond stond ik er alleen voor en moest ik mijn zoontje in bed leggen met een huilende baby op de achtergrond. Met boekje lezen heb ik haar gehaald en vast gehouden. Met tanden poetsen en in stoppen lag ze te krijsen Hoe verdeel ik die aandacht wat beter zonder dat ik haar zo moet laten huilen? Dat de was en huishouden erbij in schieten boeit me niet zo. Helaas hebben we een eigen bedrijf waar ik wel af en toe iets voor moet doen, zij het momenteel op een laag pitje. Ook dat vind ik niet zo erg en lukt me zo nu en dan tussendoor wel. Maar mijn zoontje... Die zou ik echt wel meer aandacht willen geven zonder onrust.
Geen tips voor het hebben van twee kids, lijkt me zelf super lastig namelijk. Qua onrust hebben wij alle trucendozen open getrokken en met name dingen met onze luchtjes hielpen hier. Spuugdoekjes of kleine knufdoekjes waren t makkelijkste maar ik heb al berichten gezien over gedragen tshirts van mama's om matrasjes heen. Overdag als ze niet wilde slapen liet ik dr deur open terwijl ik de was op de lijn deed of afhaalde, borg haar kleding op, deed dr luieremmer verschonen en kon rustig stofzuigen intussen praatte ik gewoon over wat ik aan t doen was (was in t oude huis op dezelfde verdieping), kwam zo nu en dan even bij dr kijken en zo kon ik nog wat doen, zolang ze me hoorde zo nu en dan zag was t goed en vaak viel ze zelf in slaap en deed ik dr deur weer dicht ivm de katten en sliep zij verder. Met je duim langzaam naar beneden wrijven over de neusbrug werkt ook kalmerend, hier vond ze dat zalig en elke keer deed ze dr ogen dicht dus dat deden we steeds langzamer en dan was t ineens gesnurk . Succes mama! Hopelijk kan je hier al wat mee.
ik denk dat dit precies het dilemma is waar elke moeder bij een tweede kind tegenaan loopt. hoe verdeel je je aandacht? mijn jongste was een huilbaby. de oudste is er de eerste weken (maanden) echt wel bij in geschoten. uiteindelijk denk ik.. ze moeten allebei leren delen. heel hard maar wel hoe het is. de jongste in de draagdoek gaf me wel handen vrij om iets met de oudste te doen ik denk dat je nog iets meer je draai moet vinden en dat je dat vanzelf zal lukken
Dankjewel dames Herkenning en steun is al heel fijn! Vandaag een wat betere dag ook. Ze heeft twee keer een uurtje in de wandelwagen geslapen en ik heb zo toch even wat tijd met mijn zoontje gehad en heerlijk samen buiten gespeeld in het zonnetje Beide keren is ze zonder wiegen in slaap gevallen en hoefde ik alleen maar 300 keer een speen terug te stoppen en te aaien Het komt vast vanzelf goed! Alleen inderdaad mijn draai vinden en mijn aandacht leren verdelen.
Aandacht verdelen is in het begin even zoeken inderdaad. Mijn middelste was ook een veel lastigere baby dan de oudste, hij huilde veel en sliep slecht. Om toch genoeg aandacht aan mijn dochter te kunnen geven ging ik vaak naar buiten, dan lag meneertje lekker in de wagen of in de draagdoek (dat vond hij altijd wel prettig) en kon ik samen met mijn dochter lekker naar de speeltuin of het bos. En thuis dan nam ik hem toch vaak op schoot erbij als ik iets met mijn dochter wilde doen. Over een paar weken gaat het bij jullie vast ook veel beter. Het is zo'n verandering van 1 naar 2 kinderen, en als de baby dan ook nog eens niet tevreden is denk je soms hoe ga ik dit voor elkaar boksen. Maar als je dochter straks wat meer ritme krijgt zal je zien dat je makkelijker tijd kan maken voor je zoontje.
7 weken is nog best jong. Maar weet je; tis ook echt lastig. Mijn meiden schelen 14 maanden. Oudste loopt nog geen eens. Tis super lastig de eerste weken de aandacht te verdelen. Maar je kleintje gaat zo intresse tonen in speeltjes (gym, rammelaar en handjes) dan kan je kindje zich wat beter zelf vermaken. Hier slaapt ze in haar box. Okee overdag slaapt ze nauwelijks en savonds in haar bedje (ook cosleeper). En ja ik moet soms naar de wc of iets doen en dan huilt ze of nog leuker: allebei. Ze krijgen er niks van tis je eigen gevoel dat je t vervelend vind dat ze huilt. Onze jongste moet helaas regelmatig naar t ziekenhuis dus dan draait zo'n dag alleen om haar. Dan probeer ik wel een extra moment met de oudste te plannen zoals samen kleien of naar zo'n indoor speeltuin. Je word er van zelf handig in. Echt waar! Gaat goed komen! Let maar op.
Respect voor de mama's met meerdere kindjes. Mijn zoontje van nu bijna 9 weken slaapt alleen op mij, en kost me soms echt twee uur. Soms lukt het helemaal niet, en soms na 10 minuten. Maar over het algemeen lukt het niet... in de box en zijn bedje slaapt hij helamaal niet. S'nachts in de co-sleeper wel. (Godzijdank) Ik vind het echt lastig dat ik al 9 weken continu met hem zit. Zou het echt heel moeilijk vinden om nog een kindje te hebben en dan mn aandacht te moeten verdelen. In de draagzak valt hij meestal ook in slaap. Maar dan moet ik dus continu met hem lopen door het huis.
Toch zijn er ook voordelen met twee als de oudere al echt wat ouder is, ik heb nog nooit zo'n fantastisch hulpteam gehad als neefjes en kinderen van t campingveld. Met heldere instructies wat wel en niet mag hadden we een fanatiek entertainment team of speen retour assistentie dienst en de kleine vond t maar top. Maar eerlijk is eerlijk, ik zou me rot zoeken naar de balans als ik ze zelf zou hebben ipv aanwaai want t schiet alle kanten op. Zeker omdat deze al een temperament er onder heeft denk ik dat t lastig wordt.
Vandaag is de oudste naar de peuterspeelzaal en daarna bij oma spelen. Even heel fijn om echt volledig met de jongste bezig te kunnen zijn. En juist nu heeft ze de hele ochtend liggen slapen omdat broer wegbrengen zo lekker slaapverwekkend is Heb ik het huishouden ook weer enigszins acceptabel
Ik herken dit hoor. Vooral nu het vakantie is en ze allemaal hele dagen thuis zijn.. heb deze ochtend gewoon een potje mee zitten janken met ze.. alle 4 in tranen.. Het komt altijd weer goed, hoe dan ook!
@1982Justme even lekker janken kan zo helpen! Hier gaat het in slaap vallen een stuk beter. Alleen blijft het tijd en energie kosten om haar in slaap te krijgen en dat is soms lastig met een peuter erbij. Maar het gaat met sprongen vooruit!