Wie staan er altijd voor de kinderen klaar: juist moeders!!! • wie brengt in weer en wind de kinderen naar school? • wie roepen ze 's nachts? • wie staat 's morgens vroeg op om de fruitbakjes en het brood klaar te maken? • wie geeft de complimenten? • wie troost ze? Juist!! Het antwoord is toch vaak moeders he! Maar op de vraag wie ze het liefste vinden... dan is het PAPA!!! Wattttt??!! Zo niet eerlijk he
Zo vreselijk idd je doet als mama alles voor ze en tegen wie zeggen ze het eerste ik houd van jou? Der papa. Als je dan vraagt hou je ook van mama dan pas krijg je een ja. Gelukkig kan mijn zoon voornamelijk alleen maar mama zeggen. En dus is iedereen mama.
Tot je kind roept: "ik vind jou nooit meer lief!" als hij/zij boos naar boven stampt als je hem/haar voor straf naar zijn/haar kamer stuurt... Tegenwoordig roep ik er achter aan: "en ik hou toch nog lekker van je!" Maar de eerste paar keer deed pijn hoor!
Nog niet gehad,hij is bijna 5 maar dat moment zal vast nog wel komen. Maar ik zal je antwoord in mijn hoofd houden.
Ik doe het toch beter -papa brengt ze naar school -papa gaat er ‘s nachts meestal uit -papa maakt de fruitbakjes Weet je wie ze hier het liefste vinden? Juist mama
Haha wij hebben de taken heel eerlijk verdeeld en 2 van de 3 zijn moederskindjes. Dus ook ik heb gewonnen
Zelfs als ik aan het douchen ben roept de jongste mij als ze gepoept heeft. Ik hoor haar dan keihard brullen, mamaaaaaa!!! Soms moet ik dan terug roepen dat ze om papa moet roepen en soms moet mijn oudste papa er even aan herinneren dat ik niet boven in de douche en beneden bij de wc tegelijk kan zijn. Of als ze bij papa op de bank zitten naar de keuken komen lopen, waar ik dan ben, om mij iets te vragen wat ze ook aan papa hadden kunnen vragen.
Ik ben absoluut de favoriete ouder hier in huis. Maar mijn man is meer thuis met ze. Dat betekent niet dat hij per se meer doet. Ik ga er meestal 's nachts uit, ik stoei meer met ze en ik ga meer op pad met ze. Maar als ik ga werken dan roepen ze dat ik niet weg mag en als papa gaat werken dan zeggen ze: dag papa.
Mijn kinderen weten precies hoe het zit: papa kan beter spelen en mama kan beter knuffelen. Ik denk trouwens dat wij wel ongeveer evenveel met / voor ze doen qua zorgtaken hoor. Alleen in de 'vrije tijd' is het anders verdeeld. Ik heb er echt het geduld niet voor om op de vloer te leggen en met autootjes of lego te spelen. Dat doet mijn man geregeld met ze. Maar hij heeft een prikkelbaard dus... voor een knuffel komen ze bij mij!
Hier wordt papa zelfs ‘mama’ genoemd door de jongste Hij spreekt het ook echt met een andere klemtoon uit dan als ie mij roept, echt grappig. Maar hier kan papa gelukkig ook troosten etc. Dus wat dat betreft geen oneerlijke verdeling.
"Als ik veel geld heb koop ik een nieuwe moeder". Oke, sterkte, je moet het dan nog jaren net mij uithouden
Hier is het ook vaak papa die 's ochtend de lunch- en fruitbakjes maakt. Omdat ik al naar het werk ben of omdat ik mijn eyeliner zit te doen ofzo De rest is 50-50.
Ik doe hun haren ‘s ochtends en zoek de kleren uit. Nadat mijn man de kinderen ooit een keer in pyjama naar school wilde sturen (hij dacht serieus dat het normale kleren waren ) leek mij dit een veiligere taakverdeling .
Over het algemeen kies ik ook de kleren. De jongens is (en was) geen issue, maar de combinaties bij mini vind ik soms erg twijfelachtig. Maar over het algemeen kan het wel, het combineert gewoon niet. Waar hij echt moeite mee heeft is zaken goed om aantrekken. IPV naar het labeltje te kijken, besluit hij per periode of zo of de knoopjes aan de achterzijde of aan de voorzijde horen. Hoe vaak ik wel niet thuis kom en zie dat haar jurkje of truitje verkeerd om zit
@femkes Haha dat is ook zeer herkenbaar. Man komt zelf ook vaak beneden met zijn eigen shirts en truien binnenstebuiten. Jurkjes en shirtjes met lintjes of die gewikkeld moeten worden bij de meiden, is zijn grootste horror . Daarentegen kan ik de kinderen rustig met lege schoolbekers naar school sturen of kale boterhammen, omdat ik ergens halverwege het proces afgeleid ben. We maken gewoon gebruik van elkaars sterke punten
Ik heb geen idee wie ze het liefst vindt, maar bij overstuur wakker schrikken ben ik heel hard nodig. Bij andere nachtelijke wakker momenten is papa de klos (ik kan gewoon niet opstaan). Bij honger of boekje lezen mag ik komen, bij blokken papa. Ze heeft wel al een ik-wind-je-om-mijn-vinger-toontje bij hem, bij mij heeft ze dan echt roepen weer goed door. Het gaat aardig gelijk op hier.