Hij lijkt zijn moeder wel (de sleutels liggen op de bank, uhm tafel, uhm stoel, eeh kast!) Mijn zoontje wil heel graag hele verhalen vertellen maar kan de woorden nog niet vinden. Je ziet dat hij de situatie voor zich ziet maar krijgt het niet uitgelegd. Sneu want het irriteert hem. Ik probeer hem zo veel mogelijk de tijd te geven om het te proberen en als hij me vragend aankijkt help ik hem wel maar soms heb ik de indruk dat ik teveel invul. Praten is zijn lievelingsbezigheid dus af en toe word ik horendol van dat gehaper en gestotter en neem ik het maar over. Het valt me op dat het haperen erger wordt en ik weet niet of ik de juiste aanpak heb. Ik heb wel gelezen dat het haperen normaal is rond deze leeftijd maar juist omdat ik het herken (ik zie het voor me maar kan de woorden even niet vinden) wil ik er wel aandacht aan besteden.
Veel voorlezen, liedjes zingen en zelf korte duidelijke zinnen gebruiken. Geef hem de tijd om zijn verhaal te doen en laat merken dat je echt luistert (loop even naar hem toe en kijk hem aan).
Ik kan me voorstellen dat ons taalgebruik te ingewikkeld is. Hij begrijpt het prima maar we geven hem zo natuurlijk geen handvatten om zelf kort, duidelijk en bondig een zin te formuleren. Ik heb daar nooit echt bij stilgestaan, juist omdat hij prima begrijpt wat de inhoud van een te volwassen (?) geformuleerde zin is. We lezen erg veel boeken, zingen, luisteren samen naar luisterverhalen. Hier nu zo over nadenkend, besef ik dat ik het moeilijk vind mijn eigen taalgebruik aan te passen aan peuterniveau. Arm kind kind in een zee van woorden
mijn zoontje is 1 week jonger en doet dit ook. 2 maanden geleden was het nog erger en toen haperde hij zowat bij ieder woord. Ik merk dat het nu weer minder wordt eigenlijk alleen nog aan het begin van de zin. wij lopen ivm eetproblemen bij de prelogopedie. zij zei inderdaad dat het past bij de leeftijd en dat het vaak gelijktijdig is met een enorme ontwikkeling op spraakgebied. De mondmotoriek kan het als het ware niet bijhouden. de adviesen die we kregen waren: tijd nemen om te luisteren niet te snel de woorden invullen er geen aandacht aan schenken ook niet dor bv te zeggen praat maar langzaam. Je moet eigenlijk niet doen alsof het niet zo is en hem vooral veel ruimte geven om zijn verhaal te doen
Ik had vanmiddag niet zoveel tijd maar je begrijpt precies wat ik met mijn korte berichtje wilde zeggen. De taalkennis is hoog bij hem en de lange zinnen begrijpt hij ook. Het is inderdaad nog lastig om het verhaal, zoals hij het in zijn hoofd heeft, goed en duidelijk te vertellen. Dat kan nog heel lang duren en is volstrekt normaal hoor! Dingen die ook nog moeilijk kunnen zijn is meerdere opdrachten in 1 zin. Bijvoorbeeld; pietje, pak jij je je jas, je schoenen en je tas even? Beter is 1 opdracht in een zin. voorbeeld 2; pietje wat wil je op je brood? we hebben pindakaas, worst, pasta, hagelslag of smeerkaas. Beter is 'wil je pindakaas of worst op brood? Bedenk dat hij nog maar klein is. In het programma van Linda de mol slagen zelfs volwassen er vaak niet in om 1 minuut geen uh te zeggen. zeg je het zelf trouwens (onbewust) vaak? Kinderen nemen ook maniertjes vaak over. Zo te lezen gaat het prima met je mannetje hoor!
Goed mogelijk dat hij inderdaad ook weer in een nieuwe taalontwikkelingsfase zit. Waar hij voorheen de taal gebruikte om kort duidelijk te maken wat hij wilde, wil hij nu langere zinnen maken en meer zeggen. Zo zei hij net: "nog even knuffelen?" En antwoordde ik "Kom maar eens hier dan, dan knuffel ik je plat" dat kende hij blijkbaar nog niet dus hij begon opeens over de druif die hij net had laten vallen en dat hij toen was uitgegleden en dat de druif toen plat was en aan zijn billen plakte (hij liep in zijn blote bips) en dat hij toen een doekje wou pakken om de platte druif op te ruimen maar dat met het doekje niet lukte en dat mama toen de druif met de handen had opgeruimd... tsja, je zou van minder gaan haperen Ik vrees dat ik oordopjes mag gaan aanschaffen als zijn mondje eenmaal zijn hoofdje bij kan houden
hier een 6,5 jarige die nog steeds zo haperend praat. Om gek van te worden!!! En eigenlijk deed ie het nooit zo erg, maar laatste half jaar word het alleen maar erger. Word er soms ook helemaal kriegel van want kan er echt geen touw aan vastknopen soms