Is het een idee om preventief te overleggen met de huisarts of een kinderarts in jullie geval? Want er komt echt niet "snel" een vaccin. Daar is iedereen er over eens. Andere middelen die ze nu onderzoeken zijn gericht op verdrukking van ernstige longontstekingen zodat mensen minder snel naar de IC kunnen. Die voorkomen geen besmetting en geven al helemaal geen garanties. Maar ik snap je zorg. Mijn dochter heeft ook zwakke(re) longen. Is extreem vroeg geboren en heeft longcomplicaties gehad op de NICU. De eerste de beste longontsteking daarna lag ze aan het infuus. En ze moest afgelopen weken naar het ziekenhuis en moet binnenkort onder de narcose. Daarom heb ik begin maart (en vorige week weer) heel uitgebreid overleg gehad met de kinder longarts. En ik ben echt niet snel te paaien met niet onderbouwde aannames, maar hij heeft me gerustgesteld. Met een helder en eerlijke uitleg op basis van ervaringen tot nu toe. Je krijgt nooit garanties, maar ik weet ook dat ik haar niet een jaar binnen kan opsluiten. Daarmee help ik haar niet. En op basis van risico kunnen kinderen eerder tijdens de RS-virus periode thuisgehouden worden.
Zorg is direct noodzakelijk voor mensen om in leven te blijven. Onderwijs is zeker noodzakelijk maar niet van levensbelang. Volgens mij kun je in de bouw prima afstand houden.
Kuipers: 'IC cijfers bieden ruimte voor voorzichtige versoepeling' Ernst Kuipers van het Landelijk Netwerk Acute Zorg zegt dat de huidige IC cijfers ruimte bieden om heel voorzichtig de maatregelen te versoepelen. "Dat is alleen op basis van de IC-cijfers, het OMT (outbreak management team, red.) heeft ook andere randvoorwaarden gesteld."
Ik ben geen leerkracht (basisschool) maar docent op het VO, mavo, Havo en vwo. Wij gaven idd in de tweede week al per vak minimaal één les per week (per klas dus). Daarna is het snel uitgebouwd en werken wij naast de Teamslessen met Lesson Up. De leerlingen hebben minimaal 3 teamslessen per dag. Vaak 4/5. We zijn er ook achter gekomen dat wij te veel van ze verwachtten, wij hebben het dus iets minder gedaan. Leerlingen kunnen me altijd bereiken via Teams, mijn eigen mentorleerlingen hebben (uitzondering hoor!) mijn telefoonnummer en appen me als ze vragen hebben. Ik werk nu wel ipv 4 dagen per week, zeker 5, soms de 6de ook. Een dag in de week ga ik naar school, werken op mijn kantoor en neem ik filmpjes op voor mijn leerlingen. Ook ik geef nog thuisscholing, dus ik vind het soms wel pittig. Op de school van mijn dochter, ook een vooruitstrevende school kwam het ook erg langzaam op gang. De juffen zijn wel altijd bereikbaar hoor, maar uitleg of contact was laat. Nu heeft ze twee keer per week 1,5 uur les. Daar doen ze het reken- en taalwerk uitleggen, ze doen een quiz en hebben een tekenles. Dit zouden ze ook 4 á 5 keer per week kunnen doen.
Als je het in het basisonderwijs goed regelt kan dat ook! Niemand zegt dat de klassen bomvol moeten zitten. Al kan mijn kind maar 1 dag in de week naar school dan zou dat al zo'n verbetering zijn, sociaal en cognitief. Denk in mogelijkheden!
Hier ook. En als er gewoon, al was het maar 15 minuten contact was online met wat simpele instructie ook! Als morgen blijkt dat de scholen dichtblijven dan mag onze school echt gaan opschalen naar fatsoenlijk afstandsonderwijs. Ipv gewoon huiswerk dat kind en ouders samen mogen regelen incl. nakijken.
In de bouw zou je prima afstand kunnen houden. Helaas zijn er een heleboel mensen, net als in de supermarkt, die het niet helemaal snappen en voor je het weet in je nek staan te hijgen.
ik zou het ook zo fijn vinden voor mijn dochter! Idd al is het één dag per week of 2 dagdelen. Haar nu veel te kleine wereldje weer iets uitbreiden zou haar zo goed doen! Ik hoop voor mijn leerlingen (pubers) dat ze ook weer een paar keer per week naar school mogen. Al is het maar 3x2 uur per week, in groepjes van 5 a 8. Even er uit zijn en elkaar weer zien, dat zou veel van hen echt goed doen.
Was mijn redenatie niet helemaal te volgen voor je? Niet iedereen lukt dat meteen Geen probleem hoor, ik leg het je graag nog een keer uit
Jouw kind misschien wel, het mijne ook, maar er wordt geschat dat zo’n 20% van de kinderen nu weinig tot geen onderwijs krijgt. Gaat om een grote groep, toch?
Mijn ‘juffenhart’ zegt: laat alsjeblieft het gewone leven weer beginnen. Ik mis mijn klas, mijn collega’s en alles eromheen. Ik heb geen zin in alle chaos en geregel voor die maatregelen maar wat moet dat moet. Maar persoonlijk vind ik het doodeng om weer voor de klas te staan. Ik heb kleuters en zie daarbij echt die 1,5 meter echt niet gebeuren. Zeker niet na zo’n tijd zonder elkaar. Wij zitten middenin een vruchtbaarheidstraject en nu in een gedwongen pauze vanwege corona. Ik ben zo bang dat ik het virus oploop wanneer we weer mogen starten. Of zwanger raak en het virus oploop. Ik was voorheen echt veel relaxter maar nu echt niet meer. Na al die tijd knokken en alle tegenslagen wil ik niet nog langer moeten wachten omdat de regering wil dat ik weer voor de klas ga. Maar ik besef mij ook heel goed dat ik niet nog maanden thuis kan zitten. Ik vind het echt moeilijk allemaal.
Graag, maar dan wel op de juiste manier... Ik denk nl wel enigszins wat van de rechten af te weten aangezien ik rechtsgeleerdheid heb gestudeerd. Maar ik had wel zelf door dat ik niet de juiste kwaliteiten in me heb om advocaat te worden hoor... Dus ben daarna maar Maatschappijwetenschappen gaan doen. (Dat heeft oa te maken met rechten en ook politiek enzo )
Goed om te horen dat jouw school zich al zo snel heeft weten aan te passen! Maar het is zoeken naar een balans, dat herken ik heel erg. Anders loop je jezelf zo voorbij en dat mag nooit de bedoeling zijn. Ik werk zelf als therapeut in de GGZ en ook wij hadden het vrij snel (binnen een week) opgestart. Dat heeft mij wel drie à vier weken gekost om mijn draai te vinden met het thuiswerken en de kinderen helpen. Nu heb ik het geluk dat mijn dochter zeer zelfstandig is, maar mijn zoontje kwam vandaag nog huilend binnen tijdens een gesprek omdat hij zijn knie had gestoten Gaat jouw dochter trouwens naar het VO of naar BO?
Zeker, daar heb je absoluut gelijk in. Daarom ook de vraag aan leerkrachten hoe zij het beleven. Ik kan het alleen beoordelen over wat ik zie en hoor ik mijn directe omgeving. Daar ben ik in ieder geval heel ontevreden over. Gaat overigens meer over het bestuur, want een leerkracht gaat niet over het beleid.
Bij jou is het lastiger als ze tijdens gesprekken binnen komt. Maar gelukkig begrijpen mensen dat wel toch? De eerste paar weken heeft het echt veel tijd gekost, nu lukt het allemaal wel goed ook. De leerlingen begrijpen nu waar ze mee bezig zijn, waar wat staat en wat ze van ons kunnen verwachten. En wij weten ook zo ongeveer waar we mee bezig zijn. Er is nog steeds verbetering mogelijk, daarom nemen we enquêtes af bij de leerlingen, zo komen we te weten waar ze tevreden over zijn en wat ze nog missen. Mijn dochter zit in groep 4, heel makkelijk meisje, maar wil natuurlijk wel aandacht en uitleg. Zelf zegt ze: “ik heb wel geluk met een mama die ook juf is, jij kan tenminste alles goed uitleggen”. Zo lief!
Ik zeg toch ook niet dat dat niet kan? Ik vind alleen niet dat onderwijs en zorg vergeleken kunnen worden. Maar dat wil niet zeggen dat ik vind dat de scholen niet weer open zouden kunnen. Ik geloof dat ik vooraan sta om die deur weer open te gooien.