Ik plan mijn online les zo veel mogelijk gelijk met de online les die onze oudste zoon krijgt. Scheelt dat hij op 'mijn' school zit, dus ik kan gewoon met mijn eigen collega hierover overleggen. Dus hij en ik zitten tegelijk in een vergadering. En voor de jongste zorg ik dan dat er iets is wat hij redelijk zelfstandig kan. Ik geef eerlijk toe dat hij de laatste weken meer werkbladen heeft gemaakt dan me lief is. (Ik ben bij kleuters echt anti-werkblad). Maar ik ben echt trots op zijn toegenomen zelfstandigheid. Vanochtend heb ik hem eerst uitleg gegeven over drie werkbladen die hij moest maken, nadat zijn interactieve prentenboek was afgelopen. Hij is vervolgens op de bank dat interactieve prentenboek gaan bekijken. Toen dat klaar was muisstil naar zijn tafeltje gelopen (wel even zwaaien, natuurlijk ) en toen aan zijn werkbladen begonnen. Ik had al een strip voor beginnende lezers voor hem klaar liggen voor het geval hij toch eerder klaar zou zijn dan ik. Dus die hoefde ik hem alleen maar aan te geven. Een kind van 6 dat echt een uur lang helemaal zelfstandig heeft gewerkt. Ik heb tussendoor 2x kort iets tegen hem gezegd (microfoon even uit terwijl een leerling leesbeurt had.) Dat redden we niet van 9-14 hoor. Maar het thuis lesgeven met eigen kinderen om me heen is lang niet zo rampzalig als ik had gevreesd. Voor collega's met veel jongere kinderen is het wel anders, trouwens. Die hebben de opvang echt veel harder nodig. Misschien een tip voor andere thuiswerkende ouders: Ik heb ook heel bewust twee lange pauzes tussen mijn online aanwezigheid. In die tijd help ik mijn eigen kinderen kort op weg met hun eigen schoolwerk, maar besteed ik vooral heel bewust tijd aan 'quality-time'. Even kletsen, samen spelen. Het "kost" tijd (beetje raar om zo over qualitytime met je kinderen te spreken), maar die investering betaalt zich echt terug. Ik vind het lastig om me los te scheuren van mijn werk en moet mezelf echt bedwingen om niet toch met appjes / mails van leerlingen en collega's aan de slag te gaan. Maar de pauzes zijn echt helemaal voor mijn eigen kinderen. Als ik die aandacht niet aan ze besteed, staan ze de hele schooldag 8x per kwartier bij me met een random vraag. Dat werkt helemaal niet. Ze weten nu dat ze mijn aandacht echt wel krijgen op die vaste tijden. Ik kan beter een paar keer 1,5-2 uur met volle aandacht voor mijn werk bezig zijn en tussendoor een paar lange pauzes nemen met & voor de kinderen, dan proberen 8-9 uur lang constant heen en weer te schakelen tussen werk en kinderen. Ik werd daar heel gestressd van (er werd langs alle kanten aan me getrokken: kinderen, leerlingen, ouders, collega's en het huis ook nog een bende). En de kinderen werden er ook alleen maar onrustiger van en gingen steeds meer aandacht vragen. Hoe moeilijk het dus ook is om 2 of 3 keer per dag je werk even helemaal "uit" te zetten en je op je gezin te richten: ik vind het echt een aanrader. Het komt namelijk èn je gezin èn je werk ten goede.
Mijn mening kan vast in het topic onpopulaire meningen, maar ik geef hem toch. Vanavond zag ik in het journaal dat leraren zich zorgen maken. De scholen kunnen echt nog niet open, wat nou als iemand binnen je 1,5 meter komt etc. Is er wel eens gedacht aan de mensen die aan de bedden staan. Is hen gevraagd of ze het ziekenhuis liever open of dicht hebben, omdat ze bang zijn voor hun gezondheid of dat van hun gezin? Hebben zij voor dit commentaar wel eens nagedacht over handhavers en politie die 1,5 meter willen respecteren, maar er toch mensen met ze willen vechten, ze bespugen en in het gezicht hoesten? En zo kan ik nog wel even door gaan. Juist in het onderwijs waar veel voorspelbaarheid in de dagen is, zou je redelijk veilig kunnen werken. En dan lees ik hier dat er nog heel veel tijd nodig is om plexiglas te regelen, om handgel te regelen. Kom op, dan is binnen een dag geregeld als je zou willen! Dat is in heel veel organisaties binnen 48 uur rond gemaakt namelijk. Scholen moeten zich niet vanaf morgen gaan prepareren voor opening, dat hadden ze vanaf week 2 al moeten doen na opstart van het thuisonderwijs. Er komt een moment dat je open gaat, bereid je voor en zorg dat je het op orde hebt. Ik zie school niet als een veredelde oppas, ik wil dat mijn kinderen goed onderwijs krijgen. En dat we dan gaan schermen met ik ben bang om iets op te lopen, via welke ingang moeten leerlingen dan naar binnen (letterlijk in het journaal). Wij zijn allemaal bang om iets op te lopen in onze vitale beroepen en staan er ook gewoon. Scholen graag weer open na de meivakantie onder de juiste voorwaarden, nog drie weken om daar in alle rust over na te denken. Wellicht niet alle klassen tegelijk onderwijzen, ouders de school niet in, kinderen op 1,5 meter uit elkaar. Lukt dat niet in het gewone lokaal dan in een gymzaal.
En ik ben waarschijnlijk helemaal een afwijking in haar theorie: Onze kinderen spelen niet met anderen buiten. Maar ik weet dat ze nu ontzettend veel missen door niet naar school te kunnen. Onderwijs is zoveel meer dan een paar uurtjes per dag in een werkboek te werken in je eentje. En schoolvakken gaan veel verder dan rekenen en spelling. Precies zoals jij het stelt. Dus kinderen lopen nu zoveel mis, en onze kinderen missen het heel bewust. Dus zou ik voor ze graag willen dat de scholen dit schooljaar toch in een bepaalde vorm weer opengaan. Los van het feit dat thuisonderwijs helemaal niet gereguleerd is, dus ontstaan er megagrote verschillen tussen het lesaanbod (1 kind krijgt volledige lesaanbod incl dagelijkse onlineklas en het ander krijgt een werkblad per week door de brievenbus zonder verder contact. 1 krijgt alle vakken, de ander enkel rekenen en lezen enz) en gaan de niveauverschillen tussen kinderen alleen maar groter worden.
Dat geloof ik zeker! Maar aan de verhalen hier te horen zijn er jammer genoeg toch ook lkn die het niet goed doen. Anderzijds, als er blijkbaar vanuit de overheid geen richtlijnen zijn, vind ik dat je lkn ook noet kwalijk kan nemen dzt ze iets nirt goed doen.
Ik vraag me wel af hoeveel gymzalen mensen denken dat er zijn. We hebben het over minder dan 1 gymzaal per school hè. Vaak worden gymzalen met meerdere scholen gedeeld.
Hier geen enkele vraag om feedback. Nauwelijks contact. Ik heb gemaild dat het nakijken er bij in schiet als ik naast mijn fulltime werk en al het andere mijn gezond verstand wil behouden. Geen enkele reactie op die mail. Tsja.... de hele houding van school straalt uit dat dit is wat het is en we moeten het er mee doen. Het is wel echt de omgekeerde wereld dat al die ouders zelf feedback moeten gaan geven uit het niets als het de taak van school is om dit goed vorm te geven en om te vragen wat men er van vind. Ik ben al doodmoe van de hele situatie en dan moet dat er ook nog bij.
Als ik voor mezelf praat mee eens. Mijn kinderen gaan ook niet als ik er geen goed gevoel bij heb (bijv. Als het onderzoek nog niet is afgerond). Dochter is na de meivakantie 4 en niet leerplichtig. Zoon groep 8, advies gehad en doet het thuis boven verwachting goed. En tuurlijk zou ik het fijn vinden weer eens alleen te zijn maar ik gok niet met mijn kinderen voor geen goud. Dus ook de leerplichtambtenaar mag langskomen dan betaal ik de boetes met liefde.
Weer een heel beperkte denkwijze. Zoek locaties binnen je gemeente waar ze eventueel digiborden kunnen plaatsen. Het gemeentehuis, een buurthuis. Kom op, beetje out off the box en we gaan dit gewoon regelen zou een betere instelling zijn. Overigens bedoel ik dit niet lullig naar jou, maar ik raak echt een beetje gefrustreerd over hoe simpel alles maar aan de kant gedrukt wordt.
Dat is dus afstandsonderwijs hoe het bij jullie wordt gedaan. Fijn toch. Hier niks van dat alles. Kinderen zelf aan het werk in hun boeken. Adhv een weektaak. Soms iets op de iPad maar dat is bijna niks en dan een opdracht voor het kind alleen. Niet olv de leerkracht. Bij vragen kan je mailen. Een keer gebeld, 1x Google meet om bij te kletsen. Geen online les, geen instructie, geen vragen aan leerlingen zelf of ze het snappen. Geen extra uitleg voor ouders om het hun kind te kunnen uitleggen. En nakijk werk op het eind van de week online en veel plezier er mee. Maar wel binnenkort twee weken vakantie want oh het is zo zwaar. En noodopvang nauwelijks want het is vakantie. Pffffff...
Ik kan me ook best voorstellen dat het er zelfs bij één en dezelfde leerkracht heel anders uit ziet wanneer je er als collega naar kijkt en wanneer je er als ouder naar kijkt. Als ouder zie je dat een leerkracht maar 2x per week online is en verder alleen 1x per week werkboekjes ronddeelt en een mailtje stuurt met wat er geregeld moet worden. Ik zie een collega die voor het eerst in haar leven op pinterest zoekt naar lesideeën die voor ouders thuis uitvoerbaar zijn met een minimum aan materialen en voorbereiding. En die ineens het knipprogramma heeft ontdekt en zelf werkbladen zit te maken. Of in Word een uitgewerkt lesprogramma tikt en daar zelfs plaatjes bij invoegt zodat ouders zien wat de bedoeling is. (Jaja, sommige collega's zijn ècht zo digibeet dat een plaatje invoegen al een nieuwe vaardigheid is.) En die dan tussendoor ook nog eens, soms letterlijk met het angstzweet in de handen, Microsoft Teams opstart om te proberen te videobellen met kleuters die ook helemaal niet snappen hoe het werkt. Twee kanten van dezelfde medaille. Het is maar waar jij kijkt of je de doffe of glanzende kant ziet. Dus ook als je misschien vindt dat het contact met de leerkracht tegenvalt, oordeel niet meteen te hard. Sommigen werken alsnog heel hard. Alleen doen die een halve dag over iets dat jij in minder dan een uur voor elkaar krijgt. En krijgen ze echt ontzettend veel stress van dingen waar jij je hand niet voor omdraait.
Nee die kunnen hun kinderen naar de noodopvang brengen als het niet anders kan. Net als al die anderen die dat ook moeten doen. Het is gewoon hun werk. Dus het hoort er bij.
Maar Ehm wat dacht je van de aula, buiten lesgeven, de kerken, lege gemeenschapshuizen, lege sporthallen, lege evenementshallen, lege feestzalen, lege restaurants etc etc etc. Echt, zoveel leegstaande ruimtes nu. En het vraagt organisatie maar daar is echt een plan op te maken als er weer face to face onderwijs gegeven zou moeten worden op afstand.
Maar moet de leerling daar dan de dupe van zijn? Van de digibeet leerkrachten? Ik verwacht dan van een schoolbestuur of directie dat die alle zeilen bij zet om die leerkrachten hierbij te ondersteunen. Dan huren ze maar extra mankracht in om dit aan die leerkrachten te leren.
Op scholen wordt al flink nagedacht, maar er is nog niks bekend nu over wanneer en hoe er weer open gegaan kan worden - als je de voorwaarden niet kent, kun je ook niet zomaar alles als oplossing aandragen. Het is nogal makkelijk gezegd dat alles aan de kant wordt geschoven, maar volgens mij heb je geen idee wat er allemaal bij komt kijken én waar scholen nu al weken mee bezig zijn. En overigens hebben individuele scholen ook maar beperkte vrijheid in het verzinnen van oplossingen, die zitten vaak ook onder koepels ed die natuurlijk 1 oplossing willen die op iedere school binnen de stichting te realiseren is. Op een forum een beetje roepen dat ze allemaal maar in een gymzaal moeten gaan zitten en daar even een digibord moeten ophangen... tja, dat is echt een verhaal van die beste stuurlui aan de wal.
Ik ben niet op zoek naar een oppas, maar naar zoveel mogelijk volwaardig onderwijs. Sterker nog, mijn kinderen maken gebruik van de noodopvang, en mijn gevoel is dat ze thuis meer opsteken op dit moment. Ook hier de weekoverzichten en wat linkjes en apps, geen live contacten. De instructie is de laatste maand vooral van korte filmpjes in de methode gekomen. Dochter heeft een paar gepersonaliseerde werkjes (wat pluswerk rekenen) gekregen. Zoon krijgt standaard werk voor 1-2 samen, met minimale differentiatie. En het belangrijkste wat zoon nog te leren heeft voor groep 3, gaat thuis niet lukken. Want dat gaat over het zich voegen naar de schoolstructuur en gezag van de juf, en het zich in de plenaire lessen aanpassen aan de "zwakkeren" en kleintjes. Want het is heel anders aan het werk gaan als mama op je nek zit, en thuis moet hij opboksen tegen grote zus ipv rekening houden met kleintjes. Wat ik ook nog volledig mis, is een soort spoedcursus lesgeven voor dummies/ontwikkelingspsychologie en intro in de methoden en hoe dingen tegenwoordig worden aangeleerd. Is er bij anderen enige instructie voor ouders? De kleuterjuf stuurt weleens een linkje met hoe je een bepaald onderwerp kan bespreken en dat de haa en de dee de du en de hu zijn, maar enige diepgang zit er niet achter. Terwijl wij met een beetje pech straks een derde!!! Van het schooljaar degenen zijn die het met de kinderen moeten doen.
Dat kan, dat jij daar gefrustreerd van raakt. Ik word moe van mensen die net doen alsof het hele onderwijsveld (uitgezonderd een paar mensen) op zijn handen zit en totaaaal niet nadenkt over hoe het verder moet. Ondanks dat ik echt moe wordt van dat soort reacties, blijf ik lekker meelezen en reageren. Ik vind het heel fijn om reacties en tips te lezen. Niemand weet nog precies wanneer de scholen open gaan. En voor deze discussie is dat misschien niet eens van belang. Wat wel van belang is dat we niet weten onder welke voorwaarden de scholen open gaan. Dat betekent dat we met heel veel scenario's rekening moeten houden. Dus je zit in een brainstormfase waarbij je zoveel mogelijk ideeën moet verzamelen. Wat dat betreft: bedankt voor je input. Maar je moet op een gegeven moment ook het kaf van het koren durven scheiden. En dan zijn er soms ook gewoon ideeën die praktisch niet uitvoerbaar zijn. Wij hebben in de stad tussen de 5000-55000 leerlingen in de basisschoolleeftijd, verdeeld over ongeveer 40 scholen. Voor die scholen zijn er geloof ik een stuk of 25-30 gymzalen. We hebben 4 leegstaande kerken en dan nog 5 buurthuizen. En één bioscoop met drie zalen en een schouwburg met één zaal. We weten nog niet of kinderen afstand moeten houden. Maar we denken wel over dat scenario na. Als jij dan zegt "gebruik gymzalen en buurthuizen enzo" dan zeg ik aan de ene kant (nogmaals): bedankt voor je input. Maar ook: dat gaat niet toereikend zijn qua ruimte. En dan redeneer ik alleen nog maar vanuit dat oogpunt. Het lijkt me voor ouders met meerdere kinderen ook niet praktisch om op meerdere locatie kinderen te brengen. Dat zal dan vanuit die ouders ook wel weer een 'beperkte denkwijze' zijn. Maar wellicht toch wel één om rekening mee te houden. Oh ja, internet is in de meeste gymzalen ook nog wel een dingetje. Zeker de gymzalen die volledig losstaan van een schoolgebouw. Als je met een idee komt, moet je ook bereid zijn te accepteren dat andere mensen dat misschien geen goed idee vinden. En dan niet alleen maar roepen dat die ander een "beperkte denkwijze" heeft. Ik kan mezelf recht in de spiegel kijken en zeggen dat ik de afgelopen dingen op poten heb gezet voor mijn eigen klas èn voor collega's die echt wel het tegendeel bewijzen. Ik sta voor heel veel dingen open en heb mijn flexibiliteit wel weer bewezen. En ik ontwikkel nog steeds nieuwe manier om afstandsonderwijs te verbeteren en denk ondertussen na over een terugkeer naar school. Maar dat betekent niet dat ik dan elke idee maar goed moet vinden en moet toejuichen. Want de reden dat ik -met de collega's op mijn school- behoorlijk afstandsonderwijs op poten heb kunnen zetten, is omdat we enerzijds onze denkwijze niet beperkt hebben. Maar anderzijds ook kritisch zijn gebleven en hebben nagedacht over de praktische uitvoering van diverse plannen. En dan sneuvelt er dus ook wel eens een plan. En dan ben ik blij dat wij onderling niet zo kinderachtig zijn om de ander een "beperkte denkwijze" te verwijten, maar dat we ons realiseren dat niet ieder idee even goed kan zijn. En dat we vervolgens samen verder kijken naar wat wèl kan. Dus misschien kun je je frustratie opzij zetten en meedenken over andere oplossingen, als je graag wilt bijdragen. En als je dat niet wilt: even goede vrienden. Ik denk dat we sowieso wel tot een werkbare oplossing gaan komen.
Maar je zegt nu toch zelf eigenlijk al dat die schoolbesturen aan hun oude manier van denken hangen. Geen een school is hetzelfde dus waarom perse een oplossing die voor alle scholen onder de koepel werkt. En qua ruimtes kan je zeggen dat het niet kan. Waarom niet? Ideaal... nee. Beter dan thuisonderwijs ahum in onze situatie gewoon weken huiswerk maken zonder fatsoenlijke begeleiding vanuit school.... jazeker.
Hoi, ik ben leerkracht en heb soms driedubbel werk: 1. Zorgen dat de klas aan de slag is en blijft 2. Zorgen voor de noodgroep op school ( er is een groepje leerlingen dat uit risicogezinnen komt en wel de ochtenden naar school gaat. 3. zorgen dat mijn eigen kinderen thuis hun schoolwerk doen. en dan nog controleren of alles ook gemaakt wordt door de kinderen uit mijn klas, want zeker 20% doet weinig tot niets omdat ouders er niet aan toekomen of niet het overwicht hebben om de kinderen te begeleiden in het werk of de ouders zijn zelf analfabeet of digibeet enz. Dit zijn dan vaak ook de ouders van de kinderen die al een achterstand hebben. We kunnen kinderen niet echt goed toetsen momenteel dus weten ook niet of de achterstand groter wordt en/of andere kinderen zonder achterstand nu wel een achterstand oplopen. Daarnaast zijn er kinderen die weinig sociaal vaardig zijn en nu ook weinig contact hebben met leeftijdsgenootjes. Dan heb je nog kinderen die pas na de middag aan hun schoolwerk gaan en het ‘s avonds als ze moe zijn nog af moeten gaan maken. Er zijn ook kinderen die alles samen met ouders maken en straks weer moeten leren zelfstandig te werken. Er zijn trouwens ook best wat kinderen die een slechte concentratie hebben en echt niet na een instructie alles zelfstandig gaan maken. Dus alle instructie in een uur tijd proppen is niet handig. Allemaal korte instructiefilmpjes per les werkt wel maar kost veel tijd. Soms moet een filmpje wel 3x opnieuw gemaakt worden voordat het goed is. Hopelijk gaan de scholen snel weer open, al is het alleen maar de morgens bijvoorbeeld.