hoi dames! Sinds de geboorte van onze dochter (inmiddels 12weken) is onze zoon van net 2 (oktober) onhandelbaar aan het worden. Slaan, schreeuwen, woede aanvallen. Alles doen wat niet mag. En vooral niet luisteren. Ik weet het niet meer. Is dit een fase? Hoort dit erbij? Of zouden we toch “hulp” moeten zoeken. Van me lieve zoontje altijd vrolijk begint er een kleine duivel vaak om de hoek kijken. “ straffen” werkt niet etc etc. Hebben jullie tips? Liefs een onzekere mama
Het klinkt in mijn ogen vrij normaal. 2 is een lastige leeftijd, emoties vliegen alle kanten op, je wil vanalles maar mag weinig zelf bepalen. En dat resulteert in driftbuien. En die kunnen héél erg zijn. Hier werkt dan niks behalve even (of even heel lang) uit laten razen en als ze weer wat zichzelf is knuffelen en als ik weet waarom ze boos werd dan benoem ik dat. Zo van ja was boos omdat ik de rode beker pakte ipv de groene, of je wilde kaas maar toen wilde je toch liever vlees op brood ect. Dan kan er een alternatief aangeboden worden of ze heeft even pech, dat is vooral wanneer ze speelgoed wil hebben die een ander kind heeft. Verder is een broertje of zusje krijgen ook soms lastig, de aandacht moet verdeeld worden en je moet af en toe op je beurt wachten. En dat is niet altijd makkelijk. Wat we op het begin deden toen de jongste klein was, die in de box leggen als alles in orde was en dan heel duidelijk aangeven dat die daar moest spelen zodat mama tijd had voor de grote zussen. En dan gingen we iets doen dat ze leuk vinden zoals knutselen of een treinbaan bouwen door de woonkamer heen. Zo zagen ze dat de baby ook af en toe moest wachten. Wat verder absoluut niet mag is slaan, dan zet ik haar even appart in de stoel (heb geen box meer staan) met de mededeling dat slaan pijn doet en dus niet mag, inmiddels gaat dat al wat beter en de stoel is vooral bescherming van haar zussen die vaak slachtoffer zijn. Al weet ze nu dat ze in de stoel moet met slaan.
Helaas hoort het er een beetje bij, misschien zit er wel jaloezie bij. Mijn dochter was ook zo'n exemplaar haha.. maar ze is nu bijna 5 en het is allemaal goed gekomen. Probeer goed voor jezelf te zorgen en pick your battles. Verder wees consequent en onthoud dat het beter wordt zodra hij zich beter kan uiten. Hier helpt heel bewust aandacht geven aan mijn dochter ook tegen jaloezie. Mijn zoon wordt in april 2.. dat wordt ook nog wat haha. maar als ik nu bedenk hoe snel het is dat ze dan naar de basisschool gaan, dan neem ik het wel voor lief. Sterkte en succes!
Ik denk dat hij vooral jaloers is Eerst kreeg hij alle aandacht en nu moet ie het delen wat weg moeilijk is voor een 2 jarige... Probeer hem veel te betrekken bij zijn zusje bv samen in bad doen kleertjes uitzoeken En ook aandacht voor hem alleen bv spelletje met papa of mama of even een rondje fietsen etc
Ik denk ook dat het erbij hoort. Veel positieve aandacht geven, negatief gedrag negeren of alleen daarop reageren wat echt niet door de beugel kan. Verder zorgen voor regelmatig een momentje met hem alleen en een tip die ik toen d'r tijd van het CB kreeg, zo simpel, maar zelf niet kunnen bedenken. Als de baby in de box ligt en misschien wat ligt te piepen, benoem ook dan, baby, ik ben even met je broer bezig, jij moet nu even wachten, ik kom je zo een speentje geven. Dan hoort de oudste dat je de tijd voor hem neemt en dat soms de baby ook even moet wachten. Daarnaast krijgt de baby er helemaal niks van als je dit zegt, begrijpt het toch niet. Ik merkte dat ik heel vaak geneigd was om de oudste te laten wachten of ons spel te onderbreken voor z'n zusje, maar door haar soms ook een paar minuten te laten miepen (niet overstuur huilen natuurlijk) hoorde hij dat hij en z'n zusje gelijk werden behandeld.