Is dit herkenbaar voor anderen? Wij hebben 3 dochters. 1 van 6 jaar oud, en een tweeling van nu bijna 4 jaar oud. De tweeling kijkt enorm uit naar school. Papa en mama ook. (Wij brengen ze al jaren naar een kdv op mijn werkdagen in een andere plaats (half uur rijden), omdat wij daar naar toe zouden verhuizen. Wat uiteindelijk niet gelukt is. Was toen geen andere optie, dus zo gelaten). Maar nu gaan ze bijna naar school toe. Waar de oudste goed naar school ging, vind ik het met de tweeling wat spannender. Alle kinderen straks op school. De oudste kon makkelijk elke dag naar school vanaf het begin. Maar ik durf niet te zeggen hoe het dat met de tweeling gaat. Dat is natuurlijk ook aankijken. Ze starten na de zomervakantie. De eerste schoolweek hebben wij nog vrij als extra vakantie week. Zelf vind ik dat erg fijn. Kijken hoe de meiden naar school gaan en hoe ze het doen. Ook start dan gelijk 3 middagen BSO. Waarvoor ze ‘s middags 2x per week een stukje moeten lopen. Nu gaan ze al 3 dagen naar het kdv dus zijn ze wel opvang gewend. Alleen vind ik het allemaal best wel spannend/lastig. Het is zo’n nieuwe situatie voor ze. Ik zie mezelf hun tweede week niet willen werken. En ik ben er zelfs zo over aan het nadenken om helemaal te stoppen. Dat zal misschien een stomme gedachte zijn. Alleen, ik wil ze gewoon zelf naar school kunnen brengen, zelf kunnen halen. Dat gaat niet met mijn werk. Ik werk zelf in de kinderopvang, een half uur van onze woonplaats af. Ik kan ze de dagen/tijden dat ik werk nooit naar school brengen en ophalen. En dat vind ik wel een moeilijk stukje.. wij hebben ook geen familie hier die ze dan kan ophalen van school zodat het mij een “beter gevoel” geeft. En ik heb de vertrouwen in school en BSO hoor! Maar het is misschien ook een stukje mama gevoel….. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Ik hoor graag verhalen. Ook verhalen van mama’s die uiteindelijk gestopt zijn met werken. Of juist niet.
Hoeveel dagen werk je en hoeveel dagen werkt je partner? Zou je voor de eerste weken/ maanden ouderschapsverlof kunnen opnemen? Dat het om minder dagen gaat? En kan je partner ze wel naar school brengen op die dagen? Of moeten ze ook naar vso? Ik zou zelf niet stoppen met werken als ze naar school gaan, maar goed, dat is persoonlijk. Wel kan je eens rond gaan kijken of je misschien dichter in de buurt kan gaan werken, of meer flexibel werk kunt gaan doen. Tenzij je heel blij bent met je huidige werk, werkplezier is ook belangrijk. Ik denk trouwens dat het helpt dat ze samen zijn. Ze kunnen op elkaar leunen als ze het toch een beetje spannend vinden of moe zijn.
Ik werk ook 3 dagen, mijn kinderen gingen dan ook 3 dagen naar KDV en daarna 3 dagen naar de BSO. Tsja, het is wat het is he! Ik genoot juist extra van de dagen dat ik ze wél weg kon brengen en ophalen. Het is niet dat je nooit op school komt he, als je 3 dagen werkt. Daarbij, wat je zelf ook al schrijft, ze zijn 3 dagen KDV gewend, ja, school icm BSO is anders, maar die dag duurt voor hen niet langer. Heb een beetje vertrouwen in je kinderen, ze zijn flexibeler dan je denkt! Alleen door er zelf te moeilijk over te doen kun je dat gevoel op hun overbrengen. Dat is toch jammer?