Ik lees en hoor heel vaak dat sommige moeders zo graag mee willen op schoolreisje. Ik begrijp nog steeds niet wat daar nu zo ontzettend leuk aan zou moeten zijn. Ik word al moe bij de gedachte alleen al. Ik help waar ik helpen kan maar ze zullen me nooit in zo'n bus krijgen om mee te gaan met schoolreisje.
Elke week vragen ze geld, omdat er iets te vieren valt? En ik maar denken, dat het 1x per jaar juffendag was. Waarom geven kinderen hun moeder een cadeau op moederdag? Dat je voor ze zorgt en lief voor ze bent, is toch normaal? Dat hoort toch bij het moeder zijn? Dan laat je een tekening of knutselwerkje maken en leg je dát in die bak. Nee, maar je krijgt wél moederdagcadeautjes, die op school door de kinderen gemaakt zijn, toch? TS: Je zit in een negatieve spiraal. Je maakt het zelf allemaal erger dan het is. Ik snap dat, want ik heb ook in jouw schoenen gestaan. Dan werd het me allemaal te veel en ik kon alles niet bolwerken. Maar echt, neem afstand en probeer het objectief te bekijken. Het is allemaal niet zo erg dan je denkt. Maar ik zit op heeeeel oude berichten te reageren realiseer ik me net... Ik zal eens ophouden... Ik denk dat het boekje OMdenken wel een goede tip is voor jou. Kost niet zoveel, gewoon te koop bij Bol.com, dus je hoeft er niet voor naar de winkel. Het geeft je een bepaald inzicht, waarmee je je spiraal kunt doorbreken.
Moet je ook vooral doen. Ik ben niet zo creatief. Ik koop dan liever een doosje chocolaatjes of zo. Ik moet toch boodschappen doen... Maar bij ons doen ze een gezamenlijk cadeau en vragen ze 1 of 2 euro als bijdrage.
Nee hoor, ik pikte ze er zo uit. Dat zijn ouders die bij het helpen, maar ook bij de ochtendinloop e.d. alleen maar op hun kind letten. Dingen van mij vragen/eisen waar uit duidelijk blijkt dat ze niet snappen dat er 25 kinderen in een klas zitten, waar je als leerkracht ook verantwoordelijk voor bent. En zo zijn de ouders die meer aandacht hebben voor de omgeving van hun kind ook makkelijk te herkennen.
Ja dat ga ik exact zeggen . Ik weet dat ik dat niet aankan dus jammer dan. Nu heb ik wat dat soort dingen betreft waarschijnlijk een andere kijk en waarschijnlijk ook andere "regels" aangezien het bij mij dus grotendeels fysiek is en rollen met rolstoel op het gras net even iets vermoeiender is. Maar ook als ik dat niet had en ik zou teveel moeten , wat ik niet zie zitten. Tja dikke vette pech, ik zorg graag eerst voor mijn eigen geestelijke en fysieke gezondheid en als de sporten teveel vragen pas ik ervoor. Dus word er of een andere oplossing gezocht of ze kiezen iets anders of wachten tot ze ouder zijn.
Dat vind ik vooral heel sneu naar je kindje toe en ik kan mij ook niet voorstellen dat er een club is die je zou verplichten met een rolstoel een wedstrijd te fluiten, maar bij elke sport is het volgens mij wel zo dat er wat van de ouders wordt verwacht, ook om de contributie laag te kunnen houden. Hier is het voetbal en mijn zoontje leeft ervoor, ik zou het hem echt niet aan kunnen/willen doen om hem niet meer te laten kunnen voetballen. Dus rijd ik (vrijwillig) om de zaterdag heen en weer en draai ik af en toe een bardienst.
Ik denk idd niet dat ze iemand in een rolstoel verplichten om te fluiten oid. Maar je kunt toch ook op een andere manier je bijdrage leveren? Maar algemeen wat mij uit dit topic opvalt is dat men school en sport als een soort opvang ziet...fijn dat mijn kind er is en er iets van opsteekt, maar ik wil er vooral zo weinig mogelijk mee te maken hebben. Jammer is dat.
Hier ook een voetballertje. De club verwacht dat er per team minimaal 2 ouders beschikbaar zijn om de training te geven en wedstrijd te begeleiden. Dat was begin dit seizoen een probleem omdat de kinderen van de 2 vaders die dit deden naar F2 waren doorgestroomd, en bij f3 was er dus ineens niemand. Toen heeft mijn man gezegd dat hij de eerste wedstrijd wel kon doen, maar training niet omdat een van ons dan altijd werkt, en we ook nog een jong broertje hebben. Na een hoop gezeur zijn er nog 2 vaders bij gekomen die willen helpen, maar ook zij moeten regelmatig afzeggen vanwege werk. Ik vind het echt belachelijk dat er vanuit de club dan niks geregeld kan worden. Dan betaal ik liever wat meer contributie, als er dan een opgeleide trainer is die de kinderen begeleid. Eventueel met hulp van een paar ouders. Maar nu moeten ze het zelf maar uitzoeken. Dan kun je net zo goed met een stel kinderen afspreken om ergens op een veldje in het pakt een potje te gaan ballen. Bardiensten kennen we niet. Tijden naar uitwedstrijden regelen we via de groepsapp. Er zijn altijd wel genoeg ouders met auto's. Dus je hoeft ze alleen maar naar de club in het dorp te brengen. Mijn man heeft er altijd wel 3 op de achterbank, en die brengt hij na de wedstrijd gewoon thuis. Ik vind het supervervelend dat mijn man iedere week verplicht is de wedstrijd te coachen. Vraagt best veel voorbereiding en het is niet altijd makkelijk. Maar ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om zoon van voetbal te halen om die reden. Als het echt niet anders zou kunnen en de club stelt de keiharde eisen waaraan je niet kunt voldoen... Tja, dan moet je iets anders kiezen. Maar ik zou dan ook eerst gaan kijken of er geen andere mogelijkheden zijn bij die club. Het voorbeeld van verplicht wedstrijd fluiten vanuit een rolstoel. Dan zou ik vragen of ik dat kon ruilen tegen een ander klusje, wat je wel kan doen. Als daar al geen begrip voor is....
Precies, zo van ik drop mijn kind daar even maar verder wil ik er zo min mogelijk mee te maken hebben.
Dit vind ik dan wel weer heel extreem. Hier zijn er voor elk team trainers, hetzij officiële, hetzij vrijwilligers, maar zeker geen gedwongen ouders.
Tja... Officieel doen we het vrijwillig. Je zou de vraag kunnen stellen hoe vrijwillig vrijwillig is als de wedstrijd/training niet doorgaat wanneer je het niet kunt doen. Het plezier van de kinderen maakt wel veel goed.
Dat vind ik ook. Dat is hier ook niet hoor. Hier zijn iig bij de mini's en fjes en etjes echte trainers aangesteld die zelf voetballen bij de vereniging. Die zichzelf aangemeld hebben om de kleintjes te trainen. Die zijn er dus ook altijd. Bij de fjes en etjes zijn er wel ouders (voornamelijk vaders) die fungeren als leider...dus om te vlaggen, organisatie als er uit gevoetbald wordt.
Ik zie sport inderdaad als iets wat geregeld word vooral door mensen die er verstand van hebben. Dus trainers/ leraren etc. Ik ga toch ook niet sporten zonder gedegen les.. Niet zo vreemd lijkt me?? Ik vind het dus ook logisch dat alles wat echt direct met de sport te maken heeft dus ook geregeld word door iemand die er ervaring en plezier in beleeft. En ook al zit ik in een stoel , mijn man niet en dan nog wil ik best soms iets doen. Wassen/ bardienst etc. Paar keer per jaar. Maar elke week verplicht iets doen .. Nee! Ik kan mijn energie wel anders gebruiken. Dan betalen we iets mee voor iemand die ergens verstand van heeft of ergens lol in heeft, prima. Suus : mijn kiddo's zijn niet sneu hoor overigens, zoon zwemt welelijks met papa op zwemles, omdat hij met zijn ADHD het niet trekt in een gewone zwemles. Zwemmen is een eis vanuit ons en dat gaat anders voor onze zoon niet dus speciale les met papa naat hem in het water. Onze dochter heeft meer dan genoeg aan de schoolweek en zwemles ( wel gewone) op zaterdag. Dochter wil hierna op dansen. Waarbij een leraar die weet wat hij/zij doet me onontbeerlijk lijkt. Zoon wil geen sport doen meer( deed atletiek) omdat het hem teveel werd, school/logopedie/ 1x per maand psychiater/ zwemles en kunnen spelen... Judo/ kinder bokszaktrainig dat zijn de dingen die hij wel leuk vind en misschien weet wil als hij rustig is.. Ook dingen waarbij je een gedegen leraar nodig hebt. Dus wees niet bang , sneu zijn ze niet.
Ik verwacht van een sportclub waar ik contributie voor betaal dat zij zorgen voor gemotiveerde en kwalitatieve trainers/coaches. Dat mogen best ouders zijn, maar enthousiasme alleen vind ik onvoldoende. Een 'teamouder' vind ik dan wel weer logisch en gelukkig zijn er altijd genoeg van die 'bemoeimoeders' (grapje dames! ), zodat ik dat niet hoef te doen. Rijden voor uitwedstrijden vind ik logisch, maar bardienst wil ik graag af kunnen kopen. Daar wordt niemand minder van en al zeker mijn kind niet.
Ja maar wat denk je dat dat allemaal kost als ze allemaal profs in dienst moeten nemen? De vereniging waar onze kinderen sporten draait doorgaans enkel en alleen op vrijwilligers. Trainingen bij de hele kleintjes worden doorgaans gegeven door aangenomen personeel maar vanaf de E zijn het toch doorgaans vaders en moeders die trainingen geven (vrijwilligers) en anders door jongeren die in de selectie spelen en die het leuk vinden om dit naast hun school/studie te doen om de jeugd te motiveren tot bewegen. Mijn man is jarenlang coach en trainer geweest bij de voetbal, hij is er nu mee gestopt want was niet meer te combineren met zijn werk in het buitenland en het wordt met liefde overgenomen door een andere vader/ moeder die er graag een uurtje eerder voor naar huis komt. Bardiensten draaien we ook gewoon en vinden de kinderen ook leuk om mee te helpen. Zonder vrijwilligers kunnen we echt niet blijven bestaan en gelukkig zijn de meeste ouders bereidwillig en wordt er graag bijgesprongen.
Dat is het voordeel van bijv bardienst kunnen afkopen. Dat mag, maar hoeft niet. Als het mij geld waard is om niet zo'n dienst te hoeven doen, dan is dat mijn keuze. Of móet ik bardiensten draaien omdat anderen het niet kunnen betalen om het af te kopen? De opmerking over de kwaliteit van trainers is vooral omdat mijn kinderen niet op een sport zitten om aan te klooien, maar ze willen serieus trainen en wedstrijden spelen.
Hier doen we niet aan bardiensten afkopen. Gelukkig maar want dan is het einde zoek.Mijn 11 jarige dochter vindt het echt ontzettend leuk om in de keuken te helpen, tosti's maken, broodjes kroket klaarzetten etc. Het voelt voor mij echt niet als een straf om dit te "moeten"doen. Zo heb je ook eens in de zoveel tijd zaaldienst wat inhoudt dat je na de wedstrijd zorgt dat al het materiaal wordt opgeruimd en weer netjes in de kasten verdwijnt. Als je kinderen sporten komen er ook immers ook "verplichtingen" bij en dat houdt niet op nadat de contributie is betaald.