Dat is soms best moeilijk .. Ik heb er gewoon weinig kaas van gegeten ze kunnen mij veel wijs maken maar dit ging mij echt te ver gewoon .. Ik geloof gewoon niet dat zoon voor mij wilt zorgen .. Zoon is gewoon een 9 jarige jongen die super lief is maar ook gewoon een 9 jarige is die mij ook uit probeert .. Dat hij goed luistert tja dat vind ik Juist niet slecht .. Het is ook nooit goed .. De jeugd van tegenwoordig negeren toch hun ouders grote mond enzo maar als ze dat niet hebben dan moeten alle alarmbellen af gaan ..
Ik heb op google gekeken .. Sommige dingen herken ik wel maar meer naar school gericht dan thuis .. Voorbeeld : veel thuis zitten omdat : nee hij zit nooit thuis en speelt veel buiten Ja pakt drinken voor zijn broertjes maar dat is gewoon hier zo .. Je pakt nooit alleen ( en vaak pak ik zelf drinken ivb knoeien ) Huishoudelijke taken ja maar dat is gewoon normaal .. Hij kan best even de stofzuiger pakken of zijn kamer opruimen maar dat Moet ik zeggen doet hij echt niet zelf .. En zijn jongere broertjes moeten het ook .. Hij kan goed met leeftijdgenootjes opschieten .. Ook oudere maar ook jongere .. Best sociale jongen .. Derest wat er staat herken ik niet dus .. Wat ik opnoem vind ik niet meer dan normaal .. Ik vraag dingen aan hem en dat hoort ook gewoon... En kan best taken doen.. En speelt veel buiten .. MET vriendjes .. Oh ja en wil ik ff benadrukken dat hij dit echt alleen op school heeft dat gedrag .. Hij heeft op na schoolse dag behandeling gezeten daar ging het perfect op bso ging het perfect en bij speelafspraken gaat het gewoon super goed .. Op voetbal gaat het super goed en thuis dus ook .. Ze dachten ook ff dat het in trappenberg goed ging omdat ik erbij was maar dat was dus niet het geval .. Ik haalde hem van school en bracht hem daar heem en hij ging verder alleen .. Bij derest ben ik dus ook niet bij .. Of bij geweest .. Ze denken dus dat hij alleen luistert als ik erbij ben .. Maar dat is dus niet het geval
Kortom ik heb gewoon mijn grote vraag tekens erbij .. Ja zoon en ik waren alleen ..onze band is sterk .. Samen waren we in 1 dag alles kwijt .. Ja ik had het moeilijk en nee ik kon me niet altijd bedwingen waar hij bij was .. Was er kapot van .. We hadden niks meer .. Alleen zijn meubeltjes verder moesten we alles op nieuw opbouwen om te beginnen een nieuw huis te vinden .. Maat ik twijfel of het hier aan ligt .. Heel erg zelfs .. Anders was het eerder duidelijk geweest . En eerlijk ik wil niet mijn hele hebben en houwen op tafel gooien bij iemand die ik Niet ken .. Daarbij is dat een stuk wat ik achter mij heb gelaten .. Ze vonden het raar dat ik zei dat mijn ex of verleden mij geen pijn meer kon doen .. Antwoord van hem : dat us omdat je je zelf beschermt .. Luister ik ben gelukkig getrouwd daar kijk ik mee vooruit en niet achteruit .. Die tijd was moeilijk maar we hebben het overleeft .. 6 mensen tegen over mij .. Belachelijk gewoon .. En dan nog zeggen' je hangt te veel om het pesten heen ' Ja ik wil niet dat zoon gepest wordt .. Ik laat hem voor mijn gevoel niet meer veilig naar school gaan en heb er gewoon een knoop van in mijn maag .. Elke dag weer
Ik herken dingen in mijn dochter die je schrijft over je zoon (in je andere onderwerpen ook). Voordat ze naar een specialistisch centrum ging is ze door 4 verschillende professionals geobserveerd op school en die riepen allemaal wat anders. De eerste zei dit kind heeft een hechtingsstoornis (bij het centrum zeggen ze het lijkt in de verste verte niet op een hechtingsstoornis). De tweede zei ze manipuleert, heel streng zijn. De derde zei dit kind is bang en reageert vanuit angst (deze hebben ze genegeerd en in eerste instantie nagelaten mij te vertellen want dit is wat ik altijd al zeg :x) De vierde zei dat ze gewoon heel dwars is en dat je met korte instructies maar tot in de eeuwigheid moet blijven herhalen. Uiteindelijk was ze inderdaad bang en voelde ze zich erg onbegrepen. Helaas grijpen ze op reguliere scholen erg vlug naar straf (dus oplossen via angst) in plaats van een positieve benadering. Wat ik wil zeggen, je hoeft zo'n theorie zeker niet zomaar voor waar aan te nemen. Andere psychologen/ pedagogen komen waarschijnlijk weer met heel wat anders
Ik vind het niet schokkend klinken, wat betreft jou willen helpen en bezorgd zijn. Ik zou op school aangeven dat je vooral wil kijken naar een oplossing voor de problemen op school, omdat jij je niet herkent in hun schets van de thuissituatie en niet tegen deze problemen oploopt. Misschien een tip om je zoon even naar huis te laten bellen als hij in een boze bui zit? Dan kun je heb misschien over de telefoon wat kalmeren en tips geven hoe hij zich kan herstellen. Ik werk zelf ook in het speciaal onderwijs (cluster4) en herken de problemen. Bij kinderen die een sterke band hebben met ouders werk bellen vaak erg goed. Zo te horen kan dat bij jou zoon ook het geval zijn.
Ik heb idd veel verschillende dingen gehoord wat hij zou kunnen hebben .. Waar hij vooral boos is dat is bijvoorbeeld als hij een toets gemaakt heeft en goed gemaakt heeft dat hij dan meteen door getoetst wordt .. En krijgt hij bijvoorbeeld sommen wat hij nooit gezien heeft en raakt in paniek en wordt boos ., ik geef al steeds aan stop daar dan is mee ., mast dat doen ze ook niet .. Een leerling moet een bepaald doel halen en zo mijn zoon ook .. Inplaats de doelen aan te passen pp hem blijven ze bij de oudere doelen die toen gesteld zijn toen hij 4,5 jaar was .. Dat ging ook altijd goed tot eind groep 4 ., toen is hij omgeslagen en worden de doelen ook niet meer gehaald .. En toen ik boos werd en zei van jullie doen op het moment meer fout dan goed bij mijn zoon krijg je ineens dit op het bordje .. Terwijl we al 1,5/2 jaar aan het sukkelen zijn .. Hun het niet aanpakken want hij word gewoon 2/3x per week naar huis gestuurd .. En dat wij beide werken boeit ze echt niet .. Ik moet METEEN naar school komen .. Ik heb al heel wat discussies met ze gehad .. Mijn vertouwen is gewoon weg .. En dat schuiven ze 'gewoon ' van tafel ., ik moet maar luisteren en over derest moet ik maar laten varen ...
In groep 4 gebeurde dit ook .. Er was daar een meester waar zoon echt goed mer om kon gaan en hij drong ook snel door en maakte na de boze buien ook gewoon weer leuke grapjes .. Zelfde met de iber van groep 2/3/4 de onderbouw dus .. Ik kon ook goed met hun praten en ik heb gevraagd of zoon dan gewoon naar die meester kon of iber hun lieten zoon ook bellen en hadden we gewoon een goed gesprek .. Maar hij mag daar niet heen omdat het onderbouw is en die meester (heeft geen eigen klas) die hoort bij de onderbouw .. Toen vroeg ik aan de nieuwe iber van de middenbouw of hij mog bellen en toen zei ze ' daar begin ik niet aan , als ik het bij hem doe moet ik het straks bij iedereen doen , ik hebt het daar te druk voor ' Dus zoals je leest werken ze totaal niet mee .. Geef ik veel aan wat zou kunnen helpen maar dat vegen ze van de baan .. Ik heb meer gevoel dat ze denken ' jij hebt er geen verstand van en wij doen het op onze manier .. Maar ik heb al gezegd als iemand zoon kent dan ben ik het wel .. Maar dat boeit ze gewoon niet .. En nu krijg ok geen hulp of indicatie dat hij naar een andere school kan /mag ze willen niet mee werken ... Of het een goed idee is geen idee .. Maar met school kom ik er niet meer uit ..
Heb je al wel een gesprek gehad op een andere school? Wat zeggen zij over de indicatie? Heb je wel eens aan faalangst-training gedacht? Misschien is een kindercoach iets voor je zoon.
Hmm dat vind ik toch wel echt zorgwekkend. School zou er alles aan moeten doen om je zoon op school te houden, behalve als het echt niet meer gaat. Misschien eens contact opnemen met leerplicht en aangeven welke oplossingen er wat jou betreft zijn en dat school weigert hieraan mee te werken?
Daar hebben ze het ook wel is op gegooid .. Dat hij faalangst heeft .. Nu zeggen ze dat hij soort van faalangst heeft omdat hij mij niet wil teleurstellen .. Ik geloof daar niet zo in .. Ze zeggen ja hij is boos omdat hij 1 of 2 fouten heeft gemaakt terwijl hij mij juist heel trots dat hij maar 2 foutjes heeft gemaakt .. Het is juist het tegen over gestelde wat thuis gebeurt en hun mij vertellen .. Morgen begint school weer .. Het was nu juist rustig ppfff normaal ben ik blij als ze weer naar school moeten .. Maar nu ppfffff .. 7 januari komt er iemand thuis ( van school ) om te praten vooral over de oude thuis situatie .. Totaal geen zin in ..
Ik denk dat je beter samen kunt gaan werken met school, ipv tegenwerken. Zij willen alleen maar helpen. Dat wil niet zeggen dat je alles moet doen wat zij zeggen, maar blijf in gesprek. Niet alles als een aanval voelen, maar zien dat er meer mensen zijn die het beste voor je zoon willen. De tip die je kreeg om er zelf hulp bij in te schakelen lijkt me ook een goed idee. En ik denk wel degelijk dat een heel jong kind heel veel kan mee krijgen van een scheiding en hoe de ouders zich erbij voelen. Of welke emoties dan ook. En ja ik denk ook dat dat pas jaren later naar buiten kan komen. Je doet wat je kunt, zeker tijdens zware momenten is het soms roeien met de riemen die je hebt. Jullie waren op elkaar aangewezen en het zou zeker kunnen dat je kindje daar bewust of onbewust veel van heeft opgepikt en geleerd. Geef het de kans, dan geef je je zoon ook de beste kansen.