Ik wil even mn frustraties uiten... toen mijn oude werkgever hoorde dat ik zwanger was...werd ineens mn contract niet velengd....met gevolg dat ik al vanaf november thuis zit... Nou is dat niet heel erg slecht uitgekomen omdat ik twee keer een buikgriepvirus heb gehad en meer ziek thuis lag en ook in het ziekenhuis ben opgenomen enzo... maar dat terzijde... ik ben gewoon netjes aan het solliciteren, want ik wil ook gewoon graag werken! Ik heb wel niet altijd evenveel energie...maar ik werkte toch al geen 5 dagen! Overal waar je komt, werk of thuis in je omgeving, valt het mij op dat mensen echt denken dat je een lichamelijk stoornis of handicap hebt... ik wordt nergens aangenomen omdat ik zwanger ben...hoe verder ik ben hoe meer ik het wel snap hoor...je zit dalijk toch 16 weken thuis... maar toen ik 12 weken was al niet! dan heb je nog zo lang te gaan! Zelfs voor een vrijwillegersbaantje wordt ik geweigerd! Knutselmiddagen met kinderen...nou dat kan ik heus wel aan hoor! zegt die vrouw:"Nou dat wordt wel lastig nu je zwanger ben...dan kan je niets meer." Ik kan toch wel een vormpje knippen of een poppetje kleien? Ik wordt hier echt een beetje verdrietig van...(zullen ook mn hormonen wel zijn hoor ) Hoe kan het dat ik nog thuis zit! Ik heb een goed cv...met veel werkervaring en veel extra gevolgde cursussen enzo...(wil mezelf niet ophemelen ofzo hoor!) Ik wordt er soms echt hor en dol van om thuis te zitten! Ik lees alle topics...ken alle babysites...weet alles van wat er in soapland gebeurd...mn hond wil geeneens meer naar buiten van de spierpijn van het vele lopen (just kidding offcourse! ) de babykamer is bijna helemaal af...en zo kan ik nog wel even doorgaan...(moet alleen nog veel strijken...maar dat is zo'n rotklus!) Zooooo....heh heh...ik ben het even kwijt! Ik ben dus alleen maar zwanger en niet gehandicapt en breekbaar!
Ik kan je je frustratie heel goed voorstellen. Ik zat in een iets andere situatie, ik heb pre-eclampsie/HELLP gehad bij de eerste zwangerschap. En ik maakte de fout om tijdens sollicitatiegesprekken dit te vertellen (terwijl ik dus al zwanger was van de tweede)... mijn eerlijkheid heeft me dus genekt. Maar ja... het risico dat ik echt ziek zou worden was een heel stuk groter dan bij de meeste zwangeren. En gelukkig is het bij jouw geen ziekte, en dan is het nog zuurder dat ze zo moeilijk doen met het aannemen. Gelukkig verschijnen hier ook nog verhalen van vrouwen die wel worden aangenomen tijdens hun zwangerschap, dus ik hoop met je mee dat het je wel gaat lukken! Succes! Daphne
Sarah, is het niet mogelijk om via het uitzendbureau bv. wat tijdelijks te vinden? Ik weet dat ze bij veel bureau's zelfs weigeren je in te schrijven, maar als je de juiste intercedent treft kunnen ze je vast helpen! En suf dat je zelfs voor een vrijwilligersbaantje niet aangenomen wordt. Je zou toch denken dat er vrijwilligers te kort zijn, maar ja..
Ik heb het nagevraagd en idd nemen veel bureaus je niet aan...helemaal nu niet meer... ik vind het gewoon niet eerlijk dat zwangere vrouwen vaak geeneens een kans krijgen! Ik ben in de sollicitatiegsprekken die ik heb gehad ook gewoon eerlijk geweest...beter dat ze het gelijk weten dan dat je er in je proeftijd uitgegooid wordt ofzo! Het lijkt net of werkgevers het een ziekte vinden!
Ik ben ook werkzoekende. Ik vertel alleen niet dat ik zwanger ben. Puur omdat ik anders geen baan krijg en omdat het niet eens verplicht is het te melden... Sta ook ingeschreven bij uitzendbureaus waar ze ook niet weten dat ik zwanger ben. Ik ben hartstikke goed in staat om te werken dus het gaat ze ook niks aan.
Het is idd niet verplicht om het te melden...maar je kan er bij niet echt meer omheen zeg maar plus het feit dat ik liever vanaf het begin eerlijk ben/probeer te zijn...anders heb je in mijn ogen gelijk al geen goede werkrelatie/sfeer... Maar dat is uiteraard voor iedereen persoonlijk!