Wat zijn jullie ervaringen met de schoolarts? Gisteren heb ik het 10 minuten gesprek gehad op school. Onze zoon doet het super goed. Het is net een spons, doet werkjes van groep 2, maar er zijn dingen waar de juf tegen aan liep. Daarbij heb ik mijn vermoeden uit gesproken dat onze zoon hoog sensitief zou kunnen zijn. De juf gaf aan dat zij geen uitspraken mag doen, maar vermoede dit ook. Ondanks de positieve dingen, loopt ze wel tegen enkele punten aan. Thuis merken we dit minder, maar hij is enig kind. Op school zit hij met 18 kids in de klas. Nu moet ik een gesprek bij de schoolarts aanvragen en dan bekijken we naar eventuele handvatten voor school en wellicht hebben wij er ook baat bij. Ik heb de juf wel enkele tips gegeven hoe wij bepaalde dingen aanpakken.
Door naar schoolarts herken ik niet . Hier word dat de intern begeleider erbij gehaald. Ikzelf zou denk ik eerder naar de huisarts stappen als naar een schoolarts die je kind echt maar momenten meemaakt. Huisarts ken jullie en misschien je kind dan toch iets meer.
De huisarts zou ik net zo min aan hebben. We komen er nooit en als we er eens komen dan krijgen we niet eens onze eigen huisarts, dus daarin maakt het geen verschil.
Schoolarts is volgens mij de cb-arts van de GGD die standaard controles doet (vergelijk het met cb) bij schoolgaande kinderen. Tenzij de school zelf een psycholoog of orthopedagoog inschakelt zou ik echt niet te veel verwachten van zo'n GGD schoolarts. Die komt niet veel verder dan meten en wegen.
Thnx, zoiets dacht ik al. Voor zover ik weet zal school geen psycholoog of orthopedagoog inschakelen. Ik wacht even het gesprek af en vanuit daar kunnen we andere stappen nemen. Thuis ervaren we weinig problemen, omdat we er tijd voornemen. Ik kan me voorstellen dat dit op school lastiger is, maar ik heb wel aangegeven dat de juf vaker het gesprek met hem aan moet gaan en duidelijker richting hem moet zijn.
Nog nooit gehoord dat je daarvoor bij de schoolarts terecht kan en uitzonderingen bestaan natuurlijk, maar ik vermoed dat die er niet echt veel verstand van heeft. Mijn zoontje is waarschijnlijk ook hoogsensitief. Het gaat wel beter dan eerst, maar hij kan niet tegen een hoop herrie. Soms heeft hij een koptelefoon op of gaat hij in een rustig hoekje werken. Zo'n studybuddy wou hij niet, omdat hij dan teveel opgesloten zat.
10 tips waardoor jouw hooggevoelige kind graag naar school gaat! - Gevoelig Kind Communicatie naar de leerkracht is heel belangrijk. Ik zou zelf inlezen en dan met de leerkracht bespreken wat handig is, dit kunnen echt al kleine aanpassingen zijn (plekje aan de zijkant of achterin voor goed overzicht) (tijdig de planning duidelijk maken en vooraf melden als er iets verandert in die planning) (een plekje om terug te trekken bij drukte).
Hebben ze op school geen interne begeleider? Ik vind een interne begeleider of orthopedagoge meer geschikt om school handvaten te geven. Ik zou ook het gesprek afwachten. Wellicht dat de schoolarts je door kan verwijzen naar de juiste persoon.
Ik snap het advies enerzijds wel. De schoolarts staat in contact met centrum voor jeugd en gezin (vroeger ggd) die orthopedagogiek en kinderpsychologen in dienst hebben. Deze zijn vaak veel meer bekend met hsp, ass, ad(h)d enz. Zij kunnen vaak wel beter tips geven dan de IB'er.
Ik ben 2 maanden geleden bij schoolarts geweest. Mijn dochter (hoogsensitief) liep thuis vast en wij wilden graag verder onderzoek/hulp. De schoolarts heeft mijn verhaal aangehoord en bevestigd dat een verwijzing haar ook zinvol leek. We zijn nu bij RIAGG. Ik had dit ook via huisarts kunnen doen, maar we hadden het gedrag van onze dochter al eerder besproken bij GGD en schoolarts had veel meer tijd voor ons dan huisarts normaal gesproken . Maar schoolarts had zelf echt geen tips of zo... Zijn ze ook helemaal niet voor opgeleid. Ik zou ook denken dat je via IB-er of (externe) orthopedagoog of zo veel betere antwoorden gaat krijgen.
Volgend jaar groep 3 zal een hele verbetering zijn sowieso. Zeker als er niet echt problemen zijn... Zou ik er geen "specialisten" voor aflopen. En 18 kleuters in een klas... Dat is wel echt goed te doen. Meeste scholen zit je zo met 30 kinderen jn een klas. Ook de hoogsensitieve kinderen zitten daar vaak in. 18 is absoluut meer dan thuis.. Maar voor een schoolklas is het wel echt prima
een schoolarts ( meestal arts GGD ) heeft weldegelijk meer verstand van deze dingen als bv een huisart. Ze kennen de wegen in jeugd-gezondheidszorgland kunnen eventueel verwijzen als dat nodig mocht zijn. Het kan dus m.i. zeker geen kwaad.
Bedankt voor jullie info. Gelukkig lopen we thuis niet vast. Wij weten hoe we moeten reageren en antwoorden. Ik wacht het gesprek inderdaad even af.
Denk je? Hij zit nu nog in groep 1. Hij doet wel werkjes van groep 2. Waarschijnlijk zal hij het jaar nog eens overdoen, vanwege sociaal emotioneel vlak. De juf geeft aan dat zijn emoties erg extreem zijn. Thuis merken we dit ook wel, maar wij spelen hier op een andere manier op in dan school dit doet. De juf is bang dat als dit niet veranderd, als hij (en school) geen handvatten krijgt, straks helemaal vast loopt in groep 3. Hij ervaart zijn emotie vele malen sterker dan wij. Ik probeer ergens wel iets positiefs te zien, want hij voelt zich blijkbaar wel veilig genoeg in de klas om die emotie te tonen. Alleen willen we hem wel bepaalde handvatten geven. Ik heb de juf al enkele tips mee gegeven hoe we dingen thuis aanpakken. Dus ik hoop dat ze hier wel iets mee doet.
Mja hier maakte het in ieder geval een groot verschil. Kinderen zitten veel meer op hun plek, minder rumoer in de klas.. En daarmee een veel minder moe kind dat makkelijker met dr omgeving om kan gaan. En jongetjes hebben nog weleens de neiging om als ze ergens last van hebben dat ze heel druk worden of gaan "clownen". Als hij emotioneel niet op zn plek zit.. Kan hij inderdaad "raar" gedrag gaan vertonen. Maar het is niet perse altijd dat ze dan achterlopen. als kinderen voorlopen.. Vertonen ze vaak precies hetzelfde gedrag. Bij ons viel het bijvoorbeeld erg op dat ze liever met kinderen van een jaar of 2-3 ouder speelde. Die spelen heel anders dan een 4-jarige. Zij speelde (nouja, nog steeds) graag rollenspellen en de meeste kleuters waren daar gewoon emotioneel-sociaal nog niet aan toe. De juf vond dat ze eerder achter liep dan voor.... Nog steeds.. Ze is nu 8.. Ze heeft een paar vriendinnen van haar eigen leeftijd. Pientere meiden om mee te kletsen, jonger buurjongetje om lekker mee te voetballen maar bijv op zeemles is ze dikste vrienden met 2 meiden van 11 en 13. En als we dan van zwemles terugloopt.. Is het net alsof ik met 2 pubers loop. Lekker keuvelen over muziek en jongens.. (Yikes! Waaris mijn 8-jarige?!) Kan best dat de juf gelijk heeft hoor. Maar als hij verder juist wat meer voorloopt kan het geen kwaad om eens te kijken HOE hij sociaal emotioneel niet bij zijn klasgenoten past. Jonger of ouder.. En aan de hand daarvan beslissen. (Want als hij "ouder" is.. Is ng eens groep 1 juist geen goede invloed)
Die ervaring van Saskia heb ik ook. Groep 3 is echt rustiger voor ze. Kleuters zijn gewoon drukker, beweeglijker en rumoerig. Vooral de jongste kleuters. Mijn zoontje werd daar juist soms gek van. In groep 3 heeft hij stukken minder last van geluiden en sterke prikkels. Kijk alsjeblieft uit met je kind nog een jaar over laten doen vanwege sociaal-emotioneel vlak, dat wordt zo vaak verkeerd gezien. Het zit er dik in dat je kind juist met sprongen vooruit gaat als het in groep 3 zit als zijn reacties of gedrag een gevolg zijn van zijn hooggevoeligheid.
Thnx! Zo had ik het sociaal-emotioneel vlak nog niet eens bekeken. Het is ook wel logisch als ik er zo over nadenk. Hoe drukker het is, hoe meer prikkels. Een rustige omgeving betekend ook minder prikkels. Het spelen met oudere kinderen is hier ook van toepassing, als hij buiten speelt dan zoekt hij ook de oudere kinderen op. Rollenspellen spelen vindt hij fantastisch. We krijgen een oproep van de schoolarts. Heb haar gisteren gebeld dus vanuit daar kijken we verder. Uiteraard neem ik jullie tips mee.