Hoi, Wij weten niet meer wat we met het slaapgedrag van ons 2 jarig zoontje aanmoeten. Onze zoon sliep altijd goed. Al heel snel van 7 tot 7. Nu is er wel veel veranderd de laatste tijd; - nieuwe kamer - eerst een groot bed. Dit was een groot drama dus uiteindelijk weer in een ledikant - mijn zwangerschap verliep erg zwaar aan het eind - de geboorte van zijn zusje - natuurlijk veel mensen in huis de eerste tijd - en de bijkomende veranderingen die komen als er een kleintje bijkomt Ik weet niet meer zo goed of hij al slechter ging slapen toen hij nog in zijn oude kamer lag, maar sinds hij in zijn nieuwe kamer ligt gaat het steeds slechter. Het begon met in de nacht wakker worden. Dan troosten we hem en ging hij netjes weer slapen. Toen werd het een drama als hij naar bed moest. Tijdens het bedritueel was en is er niets aan de hand. Maar zodra hij zijn matras aanraakt gaat hij huilen, krijsen en roepen dat hij eruit wil. We gaan dan steeds om de paar minuten naar hem toe en uiteindelijk valt hij in slaap. Al kan dit wel een uur duren. Toen ons kleine meisje geboren werd is het de eerste 2 weken heel goed gegaan. Ons meisje slaapt sinds dag 13 door. Nu zelfs van 23.00 uur tot 7.30 uur. Luxe dus! Maar sinds die tijd is het een groot drama met onze zoon. Naar bed gaan is iedere avond een probleem en de nachten zijn nog erger. Hij wordt wakker gaat heel hard huilen en krijsen. We gaan naar hem toe, knuffelen en troosten even en dan gaat hij weer liggen. Een paar minuten later begint alles weer opnieuw. Dit kan zo wel 1,5 uur doorgaan. Mijn man heeft 2 weken geleden gevraagd of hij ergens bang voor is. Bij een van de muurdecoraties was het iedere keer een volmondig ja! We hebben deze eraf gehaald en samen uitgezwaaid. Die nacht heeft hij doorgeslapen! De nacht erna 1 keer wakker geweest. Wij dachten het dus gevonden te hebben. Maar nee hoor. Na een dag of 3 begon het gewoon weer van voor af aan. Omdat wij doodop zijn nemen we hem nu maar bij ons in bed als hij weer wakker wordt. Dit hielp een paar dagen. Hij werd lekker rustig en zo konden we allemaal beter slapen. Als hij dan goed sliep legde ik hem terug in zijn bedje en sliep hij lekker door. Maar nu gaat dit sinds 2 dagen ookal niet zo goed meer. Hij wordt nu zelfs al voor de nacht wakker. We leggen hem bij ons neer, maar hij wordt dan keer op keer wakker en wil niet slapen. Hij wil nijntje kijken. Dit doen we natuurlijk niet. Hij is overdag ook met vlagen veel minder te genieten en heel snel huilerig. Ik heb contact gehad met de huisarts en zij denkt dat het te maken heeft met de komst van zijn zusje ( de veranderingen). Ze zegt dat het wel een maand of 3 kan duren. Wij zijn inmiddels doodop. Natuurlijk van de weinige uurtjes slaap. Maar ook van de frustratie. Het is verschrikkelijk om je kind zo te zien. En we weten niet meer wat we voor hem kunnen doen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Hi gewoon mama, Helaas kan ik je geen tips geven. Maar ik lees wel mee. Hier hebben we helaas ook een zoontje die vooral snachts niet slaapt. Helaas is dit al een jaar het geval... Of misschien nog wel langer. We hebben vannacht een foto van ons zelf neergezet in zijn kamer, gister op een feestje gehoord, dat dit misschien wel een idee is. Als hij wakker wordt dat hij ons kan zien, zodat hij niet in paniek raakt... En we hebben eind september een afspraak bij een kinderfluisteraar gemaakt.. Baadt het niet schaadt het niet.. Hopelijk heeft iemand voor ons de tip... Zodat het weer iets gezelliger wordt thuis!
Hier heeft G het op een iets andere manier. G slaapt nu pas rond 21:00 uur (gaat er gewoon rond 19:30 a 20:00 uur in) maar daarna is het met 100.000 smoesjes uit bed komen! Water,kusjes, voorlezen echt hij trekt alles uit de kast. Daarnaast komt hij snachts 1 a 3x om te plassen (erg leuk gaat midden in de nacht je licht aan in de slaapkamer) Als het dan al licht is buiten (06:00 uur) dan wil hij ook echt niet meer gaan slapen. En smorgens is hij om 07:00 a 07:30 uur weer paraat. Heel vermoeiend want je hebt gewoon geen avond meer.
Al ruim een jaar! Dat is lang zeg. Je gaat vanalles proberen hè. En ze kunnen niet precies vertellen wat er aan de hand is. Ik hoop dat de foto al iets meer doet. We hebben de kinderen vannacht bij opa en oma laten slapen zodat wij even bij konden tanken. Hij heeft doorgeslapen! Opa is langs hem op de grond gaan liggen en is heel rustig tegen hem gaan praten. Dat hij lekker moet gaan slapen etc. Ons mannetje ging op een gegeven moment rustig liggen en toen vielen zijn oogjes dicht. Het heeft 10 à 15 minuten geduurd. Geen idee of het hier ook gaat werken maar we gaan het vanavond maar proberen.
Wij hebben ook geen avonden meer. Eer dat we hem in slaap hebben ga ik naar bed om toch even wat slaap te krijgen en mijn man ontfermd zich dan over ons kleine meisje.
Ik herken het wel, wij hebben dit ook een flinke poos gehad. Doorslapen is nog steeds niet top. Rond 03:00 kruipt ze bij ons, maar slaapt daarna gelukkig wel. Wat de opa van je kleine heeft gedaan, hebben wij ook gedaan. Matras naast dr bed gelegd. Naast dr gaan zitten en erbij blijven. Eerst een poos handje vast houden, daarna een poosje een handje op de rug. Daarna gewoon er naast zitten. Steeds een beetje verder. Elke keer maar hetzelfde; je gaat lekker slapen, papa en mama zijn in de buurt en ik kom zo nog even bij je kijken. Het was een lange adem, maar nu kan ik dr al ongeveer ruim 3/4 jaar in 15 min naar bed brengen incl tanden poetsen en verhaaltje. Vooral dat vertrouwen dat ik of mijn man nog even komt kijken leek verschil te maken. Hier deed ze het trouwens bij iedereen hetzelfde, ook bij opa en oma. Misschien hoef je niet eens dat handje te geven maar gewoon het vertrouwen dat je in de buurt bent? Ik zat dan ondertussen op mijn telefoon (verstopt) te facebooken ofzo, anders viel ik zelf in slaap hihi Het kan zijn dat je kleine vent iets heeft uitgevonden voor zichzelf waardoor hij de aandacht krijgt. Het zijn allemaal best grote dingen die hij heeft meegemaakt. Bij ons was dit het uiteindelijk ook wel, wij zijn alleen twee softies wat laten huilen betreft (doen we niet) dus hebben het zo opgelost.
Bedankt voor je reactie! In onze omgeving horen we vaak dat we hem moeten laten huilen want er is niets aan de hand. Dit doen we dus echt niet. Dat gaat tegen onze gevoelens in. Mijn man is nu de "opa tactiek" aan het uitproberen. Ik luister via de babyphoon mee, hahaha. Zoontje heeft ongeveer een minuut om mama gehuild en geroepen en nu is het erg stil. Ben heeeeel benieuwd. Ik ben ook benieuwd of hij vannacht door gaat slapen. Wij kiezen er bewust voor om om de beurt ons zoontje zo in slaap te krijgen omdat ik anders nooit weg zou kunnen als hij gewend is dat ik het doe. Nu dus duimen dat het goed gaat!
Wij hebben dit ook wel een beetje met onze zoon gehad toen zijn zusje geboren werd en hij was toen pas 13 maanden. Ik denk echt dat het een combinatie is tussen onzekerheid, angst, verwarring, overprikkeling etc. Ze hebben dan gewoon periodes waarin ze heel veel aandacht, bevestiging, extra knuffels etc. nodig hebben. Mijn zoon is dan ook een gevoeliger kind dan mijn dochter en hij heeft nog altijd fases waarin hij slechter slaapt en onrustig is...vooral bij spannende gebeurtenissen dus! "Vroeger" werd ik dan zelf ook altijd heel zenuwachtig hiervan en schoot ik gelijk in de stress...stel je voor dit gaat maanden...nee....jaaaaaaaaaaaaren duren!! Maar inmiddels weet ik beter en doe ik er ook niet meer moeilijk over als hij 's nachts ineens naast m'n bed staat en komt knuffelen en bij me wilt liggen. Dat gebeurt dan een week of 2 en daarna kan hij er weer een aantal maanden tegenaan. Dus het komt echt wel goed maar daar koop je momenteel niets voor natuurlijk....slopend is het met nog een baby erbij! Hopelijk vindt je zoontje snel zijn plekje en zijn rust weer.
Bedankt voor je bemoedigende woorden. Ons zoontje is ook heel gevoelig. Als baby was hij dat al. Gelukkig is onze kleine meid een heel gemakkelijke baby. Wij houden ons ook steeds voor dat het weer goed komt. We moeten gewoon heeeel veel geduld hebben.
Tja herkenbaar... Overdag extra veel aandacht geven, knuffelen, stoeien, boekje lezen, enz. Er moet weer een basis gelegd worden bij komst van zijn zusje. Maar op deze leeftijd ontstaan ook angsten en overdag is dat niet zo aanwezig, want dan is er wel een ouder in de buurt. Maar als je kind alleen is, dan kan hij bang zijn ervoor. Heeft hij nachtmerries? Ik leer mijn zoons dat ze zelf monsters/spoken/heksen kunnen verjagen. Dus er zijn voor hem als het nodig is, maar ook grenzen stellen. Als je kind steeds voor van alles komt, zou een beloningssysteem als stickers verdienen misschien wel wat zijn.
Hier ook heel gevoelig jongetje..... Hij was gisteravond in ieder geval maar 1 keer wakker... Dat scheelt.. Had gister duidelijk verteld dat papa en mama vlak bij waren, hij moest maar naar de foto te kijken en dan zag hij ons. Dus dan hoef je ook niet meer uit bed komen.... En hij sliep uit tto half 9!!! Zal vast een toevallstreffer zijn! Over het verjagen van spoken en monsters, daar heb ik toch een ander idee over. Door ze te verjagen hou je ze in stand. Bij ons op het cb zeggen ze juist dat je duidelijk moet zeggen dat ze niet bestaan, en dat ze er ook echt niet zijn en ze ook nooit komen. Anders blijven die kinderen er juist in hangen. Heb ook ergens gelezen dat een osteopaat misschien kan helpen. Als de fluisteraar niet helpt, dan ga ik dat proberen over een aantal maanden. Iedereen succes!!! We hebben er allemaal mee te maken, helaas!
Heel herkenbaar. Dochter sliep altijd prima, een paar fases buiten beschouwing gelaten. De eerste weken na de geboorte van onze zoon was dochter een beetje van slag, maar nog wel redelijk goed slapen. Maar dan begon het tij te keren: pas in slaap vallen na 22u (gelukkig wel zonder al te veel drama, wel vaak moeten teruggaan), en 's nachts veel huilend wakker worden. Stond soms verschillende keren 's nachts naast ons bed (kan deuren openen). Erg onrustig slapen ook. Hier mocht ze nooit in ons bed blijven slapen, ze werd steeds teruggebracht en gerustgesteld. Wij die dachten veel 'werk' te hebben met een pasgeboren zoon, waren verbaasd dat onze energie naar dochterlief ging 's nachts. Toen zoontje rond de 2 maanden oud was ging het weer traag beter. En nu? Ze ligt er in rond 19.30u, zit dan nog wat tegen haar knuffels te babbelen en valt dan in slaap. Rond 8.30u horen we haar bijna zingend wakker worden. Ik denk dat de komst van jullie jongste er dus toch ook iets mee te maken heeft. Hopelijk gaat het bij jullie ook snel beter! Ohja, wat ook hielp hier: een nachtlampje geven dat ie zelf aan en uit kan doen en kan vasthouden in bed.
Cw26: wat fijn dat het zo goed ging. Ik hoop dat het vanavond en vannacht ook zo goed gaat. Lente1986: hier gaat inderdaad nu ook al het werk naar onze zoon. Dochterlief is zo gemakkelijk, en slaapt super goed. Fijn dat het bij jullie weer goed is gekomen. Toch fijn om te lezen dat anderen dit ook hebben. Niet verkeerd bedoeld natuurlijk, maar daardoor voel ik me niet meer zo alleen hierin. Gisteravond 1,5 bezig geweest om hem in slaap te krijgen en vannacht was het ook weer drama. Hij is overdag ook heel prikkelbaar en opstandig. De moeheid zal een rol spelen, maar waarschijnlijk ook uitproberen. Zou het kunnen dat we zijn middagslaap moeten verkorten of misschien weglaten? En dan rond 19.00 uur naar bed. Hij slaapt heel wisselend in de middag. Dat kan een uur zijn, maar ook ruim 2 uur.
Hier hielp het inkorten van slaapjes absoluut niet. Integendeel, het drama werd alleen maar groter. Heb je al eens naast hem geslapen, ik weet niet of je een ledikantje hebt waar de zijkant bijvoorbeeld uit kan? Onze meid heeft nu weer een onrustige periode, veel aan net dromen, erg verkouden. Omdat ik apart lig (ook verkouden en misselijk) liggen manlief en dochter in het grote bed. Ze is netjes gaan slapen in haar eigen bed, maar om 01:00 was het verdriet te groot. Ik maak mij er niet druk meer om. Volgende week kan ze zo ineens weer doorslapen. Mijn man en ik zijn ook slechte slapers geweest. Mijn ouders en schoonouders hebben dezelfde issues gehad. Als het niet goed voelt om je kind te laten huilen, dan moet je het niet doen. Je gaat vanzelf inschatten of het een beetje morrelen is, of het echte huilen. Wkj hebben het uit nood een paar keer geprobeerd, puntje bij paaltje zaten wij ellendig op de bank en lag er een verdrietig meisje in bed. Uiteindelijk zijn wij maar met haar ritme meegegaan. Om 19.30 krijg ik haar niet naar bed, dan begint om 23.00 de ellende. Als ze om 20.30-21.00 gaat slapen, slaapt ze meestal tot een uur of 3-4 door, steeds vaker zelfs de hele nacht. Om 7.30 -8.00 is ze dan wakker en om 12.00-12.30 gaat ze dan nog ff een uurtje plat. Dit is haar ritme, prima. Paar maand terug hadden we bedacht om haar middagslaapje eraf te halen, dat was geen succes. De nachten waren ruk, de dagen erg ongezellig. Na een week weer terug in haar eigen schema waarbij we naar haar kijken en de rust kwam terug. Ik hoop dat je een oplossing vindt voor jullie. Dit is zo ongelofelijk zwaar om vol te houden! Ow..en wat trouwens bij kennissen goed heeft geholpen is white noise (soort van ruisgeluid of van die vogeltjes op de achtergrond), sommige kids hebben daar baat bij
Gisteravond ging hij zonder problemen slapen en tot vanochtend niet meer wakker geweest! We hebben zijn oude bedritueel in ere geroepen. Het nieuwe: - eten - in bad (niet iedere dag) - 19.00 uur baby de voeding en zoon toetje op de bank terwijl hij nijntje kijkt. - daarna baby mee in de kinderwagen ( ze heeft in de avond haar wakkere uurtjes) - naar boven en daar nog even met de bal spelen - luier verschonen, slaapzak aan, tanden poetsen, boekje lezen en dan naar bed. Het oude ( wat we gisteravond hebben toegepast): - eten (toetje weer gewoon aan tafel) - in bad - slaapzak aan en boekje lezen - naar bed (19.00 uur) We hebben samen gistermiddag een beloningskalender gemaakt en ik heb samen met hem over de avonden en nachten gepraat. En verteld wat we nu wel en niet meer doen. Dus niet meer mopperen en zeuren en in zijn eigen bedje slapen en niet meer bij papa en mama in bed. En als hij goed gaat slapen krijgt hij een sticker. Vanochtend had hij dus 2 stickers verdient! 1 voor de avond en 1 voor de nacht! We gaan dit een tijdje volhouden zo en dan zien we wel hoe het gaat.