Onze oudste was altijd gevoelig van aard en daarom dachten we dat een oppas aan huis goed zou zijn voor als ze naar school ging voor de vrijdag. Onze jongste zou dan op di en do naar de go blijven gaan (ml haalt dan beiden op om drie uur) Maar nu blijkt onze oudste helemaal niet te hoeven wennen op school. De jongste zit juist niet lekker in zijn vel. Psz vindt hij ineens eng zonder zijn zus, hij is heel veel ziek geweest en het wennen aan de oppas lukt maar niet. Ze is nu vier keer hier geweest ( steeds een aantal uur om te wennen) vorige keer huilde hij heel erg toen we gingen en ook toen hij naar bed moest. Ze heeft hem toen laten huilen (oudste ook overstuur) en hij wilde vervolgens bij ons ook niet meer naar bed. Ze doet echt haar best en het is echt een lief mens ( oudste vindt het wel prima) . Maar jongste zit gewoon niet lekkeer in zijn vel, wordt ook nachts heel veel wakker. Vandaag dacht ik ik blijf het eerste uur erbij en dan ga ik naar boven. Hij heeft een half uur gehuild en in zijn broek gepoept en geplast... dus ook deze aanpak werkte niet. Dus hoe nu verder? Even doorzetten? (Ik hou gewoon echt niet van laten huilen) of naar een alternatief: - oudste op di en do naar bso en jongste gewoon hele dag naar go (die vangt helaas geen kids boven vier op). Oudste zal wel supermoe van bso zijn denk ik.. - of op di onze incidentele oppas vragen (kids zijn dol op haar en andersom maar ik vind haar pedagogisch iets minder geschikt voor vast maar ja als de kinderen haar leuk vinden...) en op do mijn zusje van 19. Ook hier iedereen dol op elkaar alleen moet zij wel uur reizen deur tot deur. Go vindt jongste gelukkig wel nog steeds heel leuk! Ik vind het zo lastig! Wie heeft goede raad?
Je jongste is even iud als mijn dochter, ik denk dat het ook een beetje de leeftijd is moeilijk wennen aan nieuwe andere situaties. Ik zou vooral adviseren om zo min mogelijk onbekende gezichten te hebben, kinderen wennen wel aan nieuwr oppas etc. Een zus is altijd leuk voor familiebinding etc maar weetnietof je haar tot last bent, zo niet zou ik een zus en verder zo min mogelijk andere gezichten aan oppas (Go in jiuw geval volgens mij?) Succes!!
Dank voor je reactie! Nog extra ter info. Bij de go komen mijn kinderen al sinds ze klein zijn. Mijn Zusje zouden we gewoon betalen(ia student) en de andere oppas kennen ze ook al sinds geboorte
Waarom zou je oudste heel moe worden van de bso? School lijkt nu ook makkelijker te gaan dan je van te voren dacht, toch? Misschien is dit ook wel zo met de bso. Prikkelgevoeligheid kan oevr tijd best een beetje afnemen. Misschien is het de moeite waard om het te proberen. Je moet als ouder ook een beetje waakzaam zijn voor self-fulfilling prophecies, waarbij je je kind weghoudt uit situaties waarvan jij denkt dat je kind het er moeilijk mee gaat krijgen, waardoor je kind niet de kans krijgt om zich in deze situaties verder te ontwikkelen en over zaken heen te groeien. Ik zeg niet dat dit bij jullie aan de hand is hoor, daarvoor weet ik veel te weinig van de situatie, alleen wellicht is dit iets om even mee te nemen in je beslissing? Zou je als alternatief niet met de oppas af kunnen spreken dat ze de jongste niet laat huilen, maar er bij blijft? Onze kinderen vonden de oppas de eerste paar keren ook nog een beetje eng en de jongste heeft toen ook veel gehuild, maar op ons verzoek heeft zij haar niet laten huilen. Na een tijdje kwam alles goed en waren ze gewend.
Klopt het dat je boven thuis werkt als de oppas er is? Of lees ik dat verkeerd? Misschien maakt dat nog uit? Dat je jongste niet wil wennen aan de oppas omdat hij weet dat jij toch boven bent?
Zelf niet thuis blijven als de oppas er is. Dat werkt vaak gewoon niet. En hebben jullie zelf wel vertrouwen in de oppas? Vier keer wennen bijvoorbeeld vind ik niet getuigen van vertrouwen in haar kunnen. Ik kan me voorstellen dat de kinderen dat gevoel overnemen. Bespreek met de oppas hoe jij wil dat ze met je jongste omgaat en ga het dan gewoon doen. Het is nu een aan een lastige leeftijd voor een nieuwe oppas nu, maar dat is dan maar zo.