Vind het wel leuk om om me heen te kijken en zie vaak dezelfde bij elkaar staan, dezelfde alleen en er is een moeder die zoveel mogelijk andere wil begroeten in 5 minuten tijd. De ene keer ga ik bij iemand staan, een andere keer komt er iemand bij mij staan en sta ook wel alleen. Ik ga eigenlijk zo laat mogelijk naar school zodat ik niet 4x verplicht hoef te socializen, en lang stilstaan vindt m'n rug ook niet fijn, maar we gaan vanmiddag met een schoolvriendje en zijn moeder op stap dus ben sociaal genoeg
Ik kom nog maar weinig op het schoolplein omdat de oudste kinderen in de bovenbouw zitten maar ik stond meestal wel met een clubje moeders te praten. Dan stonden we echt niet te roddelen maar dan hadden we het over gewoon alledaagse dingen als school, werk, vakantie etc. Lijkt mij ook verdomd saai om altijd in je uppie te staan. Na de zomer gaat de jongste weer naar school en ga ik zeker weer op zoek naar een kletsmaatje😉
Ik vind het erg leuk op het schoolplein. Leuk in ons kleine dorpje, beetje kletsen... Ik klets met iedereen op zich, sta bij verschillende mensen. En ook bij de mensen met joggingsbroeken enz. Iedereen is anders en ik wil dat mijn dochters dit later ook beseffen en hier respectvol mee omgaan. Ik ben zelf leerkracht van groep 1 en ik ben wel kritisch op de school. Laatst was er een verandering waar ik echt niets van begreep, ik heb met de directeur gesproken. Ik ga niet negatief doen op het schoolplein want daar houd ik niet van.
Ik zie van alles staan en erger mij eigenlijk aan niks of niemand, maar wat ik gewoon niet vind kunnen is rokende ouders op het schoolplein of ervoor. Vervolgens lekker de peuk op de grond uittrappen en de gaan met die banaan. Vind het geen gezicht, helemaal niet als ze hun kind gaan halen met de jongste nog in de kinderwagen Verder sta ik vaak wel in mijn uppie en heb hier totaal geen moeite mee
Ik vind het altijd wel gezellig. Er is wel een groepje hier, maar die zijn niet vervelend ofzo. Ik ben sowieso een beetje een buitenstaander (hechte gemeenschap hier, ik woon hier nog niet super lang, de anderen wonen hier meestal al hun hele leven, en ik ben ook nog eens in een heeel ander deel van het land opgegroeid, spreek het dialect niet etc), maar word gewoon geaccepteerd.
Hier het zelfde. Geen groepjes en maar net wie naast me staat. Mijn dochtertje zit een half jaar op de peuterspeelzaal maar ik vind de moeders allemaal even aardig tot nu toe.