Mijn dochter vraagt voor de tweede dag voor een pamper wanneer ze moet plassen en zonder pampers loopt.. Zodra ik de pamper omdoe doet ze meteen een plas.. Het potje wilt ze echt niet op, zodra ik het zeg begint ze al te huilen en nee te roepen dus volgens mij is ze er bang voor ofzo? Maar ze voelt dus wel heel erg goed wanneer ze een plas moet doen! Wat zouden jullie doen? Potje of toch nog even met de pamper laten lopen?
Misschien een luier in het potje leggen, en dan op het potje. Zelf geen ervaring mee , maar heb het in een ander topic gelezen.
En op de gewone wc met een verkleinen? Als ze zelf snapt dat ze een luier nodig heeft als ze moet plassen kun je misschien ook uitleggen dat het tijd wordt om op het potje of wc te plassen en dat de luiers op zijn? Of daar naar toe werken?
Als je de zindelijkheid door wil zetten, zou ik niet de pamper geven..... Je meisje snapt het wel en fysiek is ze in staat zindelijk te worden. Ga belonen met stickers, probeer de grote wc. Neem haar eens mee met jou. Het lijkt alsof ze het nog wat eng vindt, dus probeer haar spelenderwijs wat vertrouwd te laten worden met plassen op een potje of de wc. Alle begin is moeilijk.....
Oh, en ik zie dat je weer zwanger bent...... (gefeliciteerd overigens), maar ik zou dan wel adviseren om of nu de zindelijkheid door te zetten, of na de bevalling. Datis al ingrijpend genoeg voor je dochter, dus dat is sowieso niet het moment om met zindelijkheid te beginnen. Met een beetje geluk heb je straks geen twee, maar 1 kindje in de luiers.....
Misschien beginnen met een paar leuke boekjes over op het potje of de wc plassen? En haar natuurlijk meenemen als je zelf naar de wc baat, zodat dat in ieder geval al heel normaal is. Vervolgens uitleggen hoe het werkt, dat je op de wc kan plassen, dat je dan geen luier meer om hoeft maar mooie onderbroeken aan kan, misschien beloven dat jullie samen wat mooie broekjes uit gaan zoeken als ze op het potje of de wc wil proberen te plassen?
De normale wc vind ze nog enger dan het potje.. Ze is een heel angstig kind echt de meest simpele dingen durft ze niet. Van ons hoeft het niet perse en we waren er ook niet mee bezig.. Soms kijkt ze een filmpje over een meisje wat op het potje gaat plassen en ze snapt wel dat het potje voor plassen is maar verder wilt ze het niet er op doen.. Ik wil haar ook niet dwingen om het er op te doen maar het zou wel fijn zijn natuurlijk
Mijn zoontje heeft vorige week ineens zomaar uit het niets een plas en een poep op het potje gedaan. Vervolgens de luier uit gedaan de volgende dag, maar hij wil echt niet op het potje als ik het tegen hem zeg en doet vervolgens een plas in zijn onderbroek. Na 2 dagen en steeds meer weerstand tegen het potje van hem heb ik de luier weer omgedaan, want ik vind het niet belangrijk genoeg om er een strijd van te maken. Nu wil hij soms ineens op het potje of de wc en dan zet ik hem erop. Maar ik ga niks dwingen. Mijn antwoord op jouw vraag is dus dat als ze echt niet te vermurwen is om op het potje en/of de wc te gaan ik haar gewoon een luier om zou doen. Dat zindelijk worden komt echt wel.
Hier inderdaad precies zo! Het komt dus echt nog vanzelf.. Dan wacht ik ook liever ermee want ik wil er inderdaad ook geen strijd van maken.. Bedankt!
En het missch als een keus aanbieden? Moet je plassen? Wil je een luier of op het potje (of wc)? Misschien dat als ze een keus krijgt ze een keer voor de wc kiest. Dan heeft ze misschien het idee dat ze er zelf de controle over heeft.
Had ik inderdaad ook al geprobeerd maar dan word ze boos.. ik denk dat ze er toch nog niet klaar voor is.. Hopelijk binnenkort wel!
Ik heb er ook altijd zo overgedacht. Komt vanzelf, en idd met 3,5 jaar was hij binnen twee dagen overdag zindelijk. En 's nachts kwam een paar mnd later. Ik vergat de luier om te doen en bij het wakker worden vroeg hij zelf, mamma heb ik geen luier om? Haha, helemaal vergeten. Daarna ook de nacht niet meer omgedaan en hij heeft nog niet 1 keer in z'n bed geplast. Moraal van dit verhaal, 't komt vanzelf