Bij ons is t half/half.. Mijn schoonvader is een lieve zachtaardige man en enorm gek met onze zoon. Mijn schoonmoeder is een beetje een haaiepin en laat dat ook duidelijk merken. Heeft overal haar oordeel over die niet bij te stellen valt en wilt nog steeds zich overal mee bemoeien bij ons want mijn hubbie is haar jongste kind. Zij heeft nog 2 oudere zoons en die wonen in Soest en Bergen op Zoom, dus wij zijn vaak met dingen de sigaar omdat wij 5 min van hun vandaan wonen. Ook rondom mijn zoontje heeft ze veel te vertellen hoe ik de dingen moet doen, omdat zij het vroeger ook zo deed. En we zijn verplicht daar 1 x in de week te eten ookal heb ik er dan absoluut geen zin in! Ze helpen ons ook op de meest rare manieren, dus niet de manier die we dan op dat moment nodig hebben, maar door op ons in te blijven praten hoe hun t wel niet hadden vroeger en we overal zelf uit moeten komen omdat hun dat ook moesten blablabla.. Maar met sommige dingen is ze wel onwijs lief, want oppassen nu mijn zoontje nog niet naar t KDV kan doet ze wel en heeft ook een mooi dekbedovertrek voor hem zelf gemaakt en zijn gordijnen. Het is meer de leeftijd waar ikzelf moeite mee heb, ze zijn echt van een generatie eerder dan mijn ouders en van de oude stempel en willen niet overal in mee met de tijd van nu. (Ikzelf ben 23, hubbie is 31 en Souders zijn 62 en 63 jaar.)
Mijn schoonmoeder kan soms wel eens een pain in the ass zijn, maar doorgaans is het wel een lieve vrouw die voor haar kinderen en kleinkinderen klaar staat, dus als ik dan weer iets te zeuren heb denk ik ook altijd aan haar positieve kanten. Mijn schoonvader is echt de liefste man die ik ken! Nee wij hebben meer last van mijn vader! Wat een ontzettende egoistische, rare man is dat zeg! Naar om zo over je eigen vader te denken, maar het is zo...
Ik vind het ook niet erg maar ik irriteer me er soms wel aan dat ze bellen ze vraag hem het hemd van zijn lijf nog net niet hoelaat dat hij naar de w.c. is gegaan. En andersom heeft mijn vriend goede contacten met mijn ouders hij is daar veel meer zichzelf als dat hij bij hun thuis is ook heel wazig eigelijk ondangs ze vaak met elkaar bellen vind ik dat raar..
Ik heb zelf twee ontzettende lieve schoonouders dus niets te klagen. Zeker omdat ik niet in Nederland woon ben ik erg blij dat hun thuis als een tweede thuis voor ons is. Kan niet zomaar bij mijn eigen ouders langs. Maak me er wel een beetje zorgen om hoe ik als schoonmoeder ga zijn straks , zeker als er kleinkindjes komen. Zeker het eerste levensjaar jaar zijn er nogal wat verschillen in b.v. veiligheid tussen Nederland en Zweden en als ik mijn Zweedse schoondochter haar pasgeboren kind tussen de kussens en dekbedden in bed heeft liggen of in een volgepropt eigen bedje weet ik niet of ik mijn mond kan houden dan... Erg he?
Ik wil dr nog niet aan denken.. om als schoonmoeder door het leven te gaan.. Hoop dat ik kan leren van de fouten van die van mij. Dus die van mij? Ik kan dr totaal niet mee (of zij niet met mij..) Erg jammer. Mn schoonvader heb ik daarentegen nooit problemen mee.
Ik heb ook helemaal niets te klagen over mn schoonouders. Zijn schatten van mensen! En het leuke vind ik dat ze ook goed overweg kunnen met mijn ouders. Zo komen ze soms gezellig met zn 4-en bij ons eten en zijn we in oktober nog een weekend met zijn 7-en weggeweest. Maar ik weet dat het ook heeeel anders kan
Ik denk dat ik een verschrikkelijke schoonmoeder zou zijn! Ach ja, voorlopig hebben mijn man en ik afgesproken dat Sasha het huis pas uitmag als ze 35 is (als ze dan niet nog steeds bij ons in bed slaapt :S )
Mijn schoonouders houden zich eigenlijk best afzijdig, en vragen netjes wat wel en niet mag. Het enige minpuntje aan hen is dat ze TE voorzichtig zijn. Als ons zoontje een stukje boon uitspuugt, gaan zij meteen alle stukjes boon uit zijn maaltijd pulken... En bij elke geluidje wat hij maakt en elke beweging roepen ze iets in de trant van: 'oh hij is nu moe!' of 'oh dit vindt hij wel/niet leuk!', ze denken echt uit ALLES iets te kunnen concluderen... *zucht*
Ik ben een beetje bang hoe mijn schoonmoeder gaat zijn straks als de kleine er is.... Ze is echt een superlieve vrouw en haar kinderen en straks kleinkind staan echt op nr. 1. Maar ze is ook soms bemoeizuchtig, wil zeker weten dat we alles goed geregeld hebben, het moet volgens haar allemaal een beetje in het ideale plaatje passen. (man werken, vrouw huishouden e.d.). Toen ik net zwanger bleek, was ze niet weg te slaan van me. Iedere dag bellen, willen winkelen, terwijl ik me doodziek van de zwangerschap voelde. Nu voel ik me beter en belt ze minder Nee, het is een ontzettend lieve, warme vrouw, absoluut. Maar ik ben gewoon bang dat ze soms teveel het kindje zal willen 'overnemen'. Bijvoorbeeld wat ze laatst zei: 'het mag toch al wel heel snel een weekend bij ons komen he?' Ikke 'Uhm, ik zou daar in het begin nog maar niet op rekenen hoor!' Ze heeft de babykamer al eerder af dan ik, het bedje en de box komen eraan... Heb er nu nog niks van gezegd, maar hubbie mag dat later zeker wel gaan doen!
gelukkig heb ik geweldige schoonouders, schatten van mensen hoor, alleen waren we van het weekend daar en volgende week is onze kleine jarig! (jeeeuj 1 jaar!!!) nodigen zichzelf even uit voor het eten, alsof ik nog niet genoeg te doen heb op zo'n dag.... En ik ben 's avonds altijd over mn toeren na een verjaardag, klinkt stom hoor maar kan dat allemaal niet zo goed aan. Maar ja wat moet je dan? nee zeggen? het zijn lieve mensen hoor, maar dat doe ik dan ook weer niet
Hier een zeer tevreden vrouw met geweldige schoonouders! Kan echt super met ze, bemoeien zich nooit ongevraagd ergens mee, maar als je ze om advies vraagt krijgen we een oprechte mening, staan altijd voor ons klaar en zijn Super opa en oma.. Ik ben er echt reuze blij mee, want weet hoe het anders kan... Had in mijn vorige relatie Terrorschoonmama...