Volgens mij is dat precies het doel van een mishandelaar. Je slachtoffer zodanig isoleren zodat ze het gevoel hebben geen kant meer op te kunnen zodat zij vrijuit hun agressie kunnen uiten... Redt jezelf nu het nog kan. Ik geloof niet dat dergelijke mensen kunnen veranderen. Ooit komt het terug!
Ik blijf me afvragen hoe iemand in staat is een kindje te krijgen met iemand die zo gewelddadig kan zijn! Hij heeft je volkomen in zijn macht meid! Maar ik denk dat je onze mening helemaal niet wil horen....
Dat denk ik ook eerlijk gezegd. Overigens is het alleen maar moeilijker omdat iemand die een ander op zo'n manier mishandeld dit vaak niet als plan de campange heeft maar gewoon zo is... Daardoor kan je als vrouw heel lang blijven hopen dat het wel goed komt maar hij zal vrijwel altijd terugvallen. Ik zou ook het contact weer met je familie zoeken en zorgen dat je daar wegkomt. Er zijn zoveel leukere mannen op de wereld. En ja het zal pijn doen in het begin en je gaat hem missen maar dat gaat op den duur wel over.
Nav mijn zus, het lijkt een brainwash of een ziekte. Iedereen ziet het maar niet opgeven. Er moet zo iets dieps zijn qua angst en zelfvertrouwen. Ik denk van mijn zus wel eens dat ze zichzelf diep haat, zo pijnigt ze zichzelf. Mocht de TS nog reageren, is dat uiteraard om te vertellen dat het nu fan-tas-tisch gaat en dat het allemaal wel meevalt. Welkom in de hel die voor mijn familie al 3,5 jaar duurt.
Ik wil er enkel nog aan toevoegen, dat je nu al het leven van je evt kinderen in gevaar brengt. En ik hoop dat je het jezelf ooit vergeeft als hij toch weer gewelddadig wordt, en dan je kinderen of jou wat aandoet waar de kinderen getuige van zijn.....
Je zegt na een maand al niet zonder elkaar te kunnen, maar ik denk dat je je moet realiseren dat er meer vissen in de zee zwemmen en dat er vast nog meer vissen zijn die (beter) bij jou passen. Na een maand rust en ruimte kun je echt nog niet zeggen dat je al weet dat naar hem terugkeren de beste oplossing is. Kijk alsjeblieft wat verder die zee in en geef jezelf de tijd om alles op een rij te krijgen. Je vindt vast wel een mooie vis die ontzettend lief voor je is en die je steunt als het nodig is. En zo krijg je ook de steun en liefde van je familie weer voor je terug.
Heftig, helemaal als je van zo iemand houd. Hoe weet je zo zeker dat het nu wel goed gaat? Heel naar dat je familie gebroken heeft, maar ook ik denk dat dit zelfbescherming is. En je schoonfamilie? Tjonge helemaal bizar! En je vriend die niet voor je op komt?? Ongelofelijk..! Jij geeft je familie op, hebt niets aan zijn familie en nu dus ook niets meer aan hem. Je hebt niemand meer meid. Ik vraag me ook af of deze man niet enorm ziek is en jou aan het isoleren is. Ik hoop dat je wijze keuzes gaa maken, want dit klinkt niet goed. Sterkte!
Ik weet niet, lijkt weer zo'n l*ulverhaal. Maar als het wel echt is, lees nu eens goed wat je hebt opgeschreven! Als je zus/broer of beste vriendin naar jou toekomt met dit verhaal. Wat zou jij adviseren? Weg gaan of blijven met alle gevolgen, want je kunt er donder op zeggen dat dit voor jou en de kind(jes) niet het einde zal zijn dan. Denk!
Twee jaar samen waarvan hij je al 1 jaar sloeg. En therapie gehad, dus krijgt ie niet meer? Gaat niet goed komen.. Ik hoop dat je snel tot inkeer komt, zeker voor je zoontje. Voor hem zal het ook heftig zijn, een stiefvader die mama slaat.. Neem aan dat ie bij je woont?
Ts, ik kan me jouw familie wel een beetje voorstellen. Weet helaas uit ervaring dat het ook een tactiek kan zijn, immers jij hebt geen contact meer met je familie waar zou je dus naar toe moeten als het weer fout gaat... Je hebt geen contact meer met jouw familie en je kan donder op zeggen dat zijn familie niks met je te maken wil hebben door hetgeen hij bij ze heeft aangegeven over die tijd. Voor een dader van huiselijk geweld is dat de ideale situatie want je hebt niemand waar je terecht kan, niemand waar je je verhaal bij kwijt kan en niemand die voor je opkomt of je op een andere manier beschermd! En ja het is voor jouw gevoel niet waar en het gaat nu vast heel goed, maar 1 hoe lang blijft het goed gaan? En 2 als je nu eens een stap naar achteren doet en alles eens als geheel overkijkt? Dus hoe je relatie was, wat er is gebeurd gedurende jullie hele relatie? Hoe het geweld erin gekomen is? Etc. Probeer het contact met je familie (al is het zonder zijn weten) enigszins te herstellen zodat ze weten hoe het met je gaat maar je ook kunnen helpen of bij ze terecht kan als het fout gaat!