Nou, wat een heerlijk begin van je kraamweek! Maar niet heus. Ik snap dat egoistische gedrag echt niet. Zodra je bent bevallen stort iedereen zich maar als een leeuw op de baby. Jouw regels, jouw huis, jouw kindje, zou je denken! Toch? Zeker die eerste dagen is alles zo pril, je moet je kindje nog leren kennen, hij moet wennen aan die koude wereld buiten, daar kun je geen bemoeizuchtig gekloek bij gebruiken. Dat van die naam zou ik ook ontzettend onvergeeflijk vinden. Hoe durven ze? Het zou voor mij een reden zijn ze gewoon niet meer aan te kijken. Ik zou lekker even geen kraambezoek ontvangen en als ze willen komen, het aan je kraamhulp doorgeven hoe ze zijn. Een beetje kraamverzorgster gaat op haar strepen staan en kan jullie grenzen veel beter bewaken dan jullie op dat moment zouden kunnen.
Ik kan m'n schoonmoe soms ook wel de nek omdraaien, dus ik voel erg met jullie mee! Zij wilde ook gebeld worden als de bevalling zou beginnen en tussendoor per sms updates krijgen... Zo was het bij haar dochter namelijk wel gegaan. Dat heb ik uiteraard tegengehouden (mijn schoonpapa zei: ik hou ze wel in toom ) Toch begrijp ik ook dat ze gewoon heel graag betrokken wil zijn bij haar kleinkind, en dat ze een beetje bang was dat ze het kind van haar zoon minder zal zien dat het kind van haar dochter. Toen ik eenmaal goed en wel was bijgekomen van de bevalling zijn dus alle grootouders gebeld en gekomen, en ze hebben allemaal ons zoontje even vastgehouden. Het kind zelf sliep en heeft er geen weet van gehad. Ik gaf de borst, dus de fles geven was er niet bij, wat ze heel erg jammer vond. Hoe vaak ik niet de nadelen van bv heb moeten aanhoren, in de hoop dat ik de fles zou gaan geven.... Toen de kleine van de borst afging heb ik haar altijd de fles laten geven als ze er was. Zij blij, ik blij (kon ik ook even iets anders doen). En ja, ze heeft de kleine ook wel eens bij binnenkomst bij hun thuis uit de maxicosi gerukt en meegenomen terwijl hij eigenlijk moest drinken. Daar heeft mijn man toen korte metten mee gemaakt. Ik baalde ervan, maar ik snap ook wel hoe leuk ze het allemaal vindt. Kortom: we moeten vooral aan onszelf denken, maar ook een beetje aan onze schoonmoeders!