Toen kyano nog klein was gaf ik ook altijd een briefje aan de oma's mee .. Puur omdat ik een ritme wilde, niet omdat ik bang was dat ze zouden doen wat ze zelf wilde ... Ik heb het geluk dat mijn schoonmoeder kraam verzorgster is en zich dus erg goed houd aan wat wij zeggen over (op)voeden ... Mijn moeder kan het nog wel eens een beetje anders doen maar niet op negatieve manier, die zal zeg maar nooit zomaar een fruit hapje gaan geven als ik heb gevraagd om dat niet te doen ..
Ik heb een oppas-schriftje, deze gaat mee naar het k.d.v. en ook naar oma. Zo komen er leuke verhaaltjes in te staan en alle info staat erin.
Hahahaha ik moest heel erg lachen om de titel! Maar goed, toen ik ging werken heb ik mijn schoonmoeder wel wat instructies gegeven en zij heeft dit prima overgenomen. En op 1 actie na heeft ze mijn dochter prima verzorgd al die tijd! Ik vertrouwde haar er ook wel in, dus voor ons geen probleem. Mijn moeder vroeg zelf alles tot in detail en schreef ook precies te tijden op waarop ze gevoed moest worden e.d. en dit ging ook allemaal prima. Ik vind het trouwens wel een verschil of ze bij mij oppassen of bij hunzelf thuis, ik ga niet aan hun huisregels zitten, als zij bij hun iets mogen wat bij mij niet mag moeten de kindjes leren dat het bij oma wel mag maar bij ons niet. Dus opvoed regels heb ik eigenlijk nooit gegeven!
ik heb niet alles gelezen maar ik denk dat je moet doen wat je zelf het beste vind. hoe oud is je kindje? mijn zoon is nu 14 maanden en voor hem geven we geen briefje meer mee. toen hij paar maanden oud was wel omdat hij toen om de paar uur een fles moest ed. nu is het makkelijke en altijd hetzelfde. 10u fruit en slapen, smiddags rond 12u boterhammen en savonds met de pot mee eten en als hij tussendoor honger heeft zegt hij wel: NAM NAM! om te zeggen, honger! geef me wat hij maakt zichzelf wel duidelijk nu en als hij nu een half uurtje later eten krijgt maakt het ook niet zoveel uit...
Ik noemde het zelfs zijn Gebruiksaanwijzing! Vond ik een geruststelling en de oppassen (schoonmoeder, nichtje, zus) waren er blij mee. Niet dat hij zo ingewikkeld is, maar gewoon wat dingen over eten, drinken en slapen. Wat is hij gewend, wat werkt goed bij hem. Een beetje de vaste rituelen. Inmiddels kent oma hem van haver tot gort, ze is onze vaste 'achtervang' oppas en ik hoef haar echt niets meer te vertellen. Qua opvoeding heb ik er nooit wat bij gezet, ik vertrouw erop dat zij dat prima kunnen inschatten - anders laat ik ze ook niet oppassen. Wel de absolute don'ts (zo wil ik echt niet dat hij al pindakaas of iets met noten erin krijgt). Voor de rest mogen zij het best een beetje anders doen dan ik het doe. Werkt tot nu toe naar volle tevredenheid.
Ik vind een aantal dingen wel van belang voor een oppas: - de 'feiten': richttijden (eten en slapen), hoeveelheden en evt. manier van bereiden (eten), volgorde van het slaapritueel, welke kleertjes aan in bed (niets zo vervelend als laat thuiskomen bij een slapend kind dat eigenlijk te warm of te koud gekleed is om de nacht door te komen...), etc - evt. de tips & trucs: wat vindt ze leuk om te doen, hoe krijg je er een hele maaltijd in, hoe is ze te troosten, etc - en indien van toepassing onze 'pedagogische standpunten': wanneer ze een speen mag (alleen in bed en niet erbuiten), hoe om te gaan met huilen (de laatste tijd test ze ons uit en is het soms nodig dat we niét gaan troosten...), etc. Als (incidentele) oppas is alle bovenstaande info (zelfs als je alleen de 'feiten' wil geven) vaak toch wel zoveel dat je dat niet allemaal kunt onthouden, dus een briefje zou ik als oppas fijn vinden en in ieder geval vind ik het als mama fijn Bovendien is het een leuk tijdbeeld, zulke briefjes, die ik bewaar om later nog eens te kunnen terugzien hoe het op die leeftijd ook al weer ging. (Wel dateren!) Bij een vaste oppas zou ik dat niet steeds doen hoor. Behalve de eerste maanden misschien, dan verandert er inderdaad nog zoveel rondom voedingen en slaapjes. Ik schrijf of zeg er wel altijd bij: 'dit is hoe wij het doen, wijk er vooral van af als jij denkt dat dat beter is', maar ik kan dat ook zeggen, omdat ik er 100% op vertrouw dat onze oppas dezelfde uitgangspunten heeft als wij en geen rare dingen zou gaan doen
Je kunt idd een schriftje kopen maar bij de speelgoedwinkel of bruna ofzo verkopen ze ook een oppasdagboek van Bobbi beer, ideaal!! Je hebt ruimte om wat belangrijke dingen in te zetten maar ook oma kan daar precies in schrijven hoe de dag gegaan is etc. Vond het erg handig en ook leuk om terug te lezen, ook voor mijn dochtertje voor later!
Voor mijn eigen moeder niet, hooguit hoe de magnetron werkt ofzo . Voor mijn schoonmoeder zou ik een boek schrijven . Nee, die zou ik niet snel laten oppassen op Mini, of het moet voor een paar uurtjes zijn. En mijn man is het ermee eensch. Allebei lieve mensen, maar niet zo goed ter been, veel te voorzichtig, veel te verwennerig en zo verder... Maarreh.... gewoon doen hoor, als jij je daarbij beter voelt. Het is jouw kindje en zo kun je eventueel je schoonmoeder ter verantwoording roepen als ze iets heeft gedaan waarvan jij DUIDELIJK hebt aangegeven hoe je het wil hebben.
Ik vind het niet nodig, ik heb zelf ook geen (precies) vaste tijden. Soms krijgt ze een half uurtje eerder of later drinken en de ene keer slaapt ze vroeger dan de andere keer. Het is maar niet wat ze aangeeft. Maar zo een schriftje vind ik best wel een leuk idee zeker om later terug te lezen. Als je een strikt schema wil aanhouden is het ook een goed idee natuurlijk. Tips en trucks vertel ik gewoon.
Zeker nav je vorige topic zou ik het wel doen. Ik vind het zelf erg fijn dat ze het op het kdv doen. En je kunt toch best opschrijven hoe jij dingen wil, en wat je juist NIET wil. Zij past wel op, maar het is nog steeds jou kind.
Ik zou wel wat richtlijnen en tijden meegeven. Of een schriftje: ook leuk voor later! Is helemaal niet gek, helemaal in het begin niet, want dan veranderen de tijden en richtlijnen nog wel eens.