Ik heb zelf nog wel een periode invalwerk gedaan als schoonmaakster in de thuiszorg. Dan merkte ik vaak dat mensen inderdaad veel moeite hadden om een hulp de deur uit te zetten als ze het werk niet naar verwachting deed. 'Ja, maar ze is verder wel aardig' etc. Dan maakte ik ze altijd duidelijk dat het inderdaad belangrijk was dat er een klik is, maar dat ze toch in eerste instantie daar waren om schoon te maken. Jouw hulp zou ik ook niet meer hoeven, ze werkt opzettelijk langzaam en vaatdoekjes 'meenemen' is wel gewoon stelen. Daarnaast heb je het duidelijk gezegd en weet ze na 3 jaar sowieso wel wat er van haar verwacht wordt. Ik zou het bureau bellen en om een nieuwe hulp vragen.
Als ik dit allemaal nu op een rij zet vind ik dat ik wel wat te goed ben. Ik zal woensdag ook vragen 'goh, heb jij die twee roze vaatdoekjes gezien', net alsof mijn neus bloedt. En dan zien hoe ze reageert. Ze zal wel in een kramp schieten, zoals ze deed toen ik haar 'betrapte' bij het langzame strijken. Maakt het voor mij alleen makkelijker.
Ja, ik denk dat ze ze heeft meegenomen, want ik kan ze nergens vinden, niet bij de gewone was, niet bij de schoonmaakspullen... Ik denk echt dat ze ze 'uit frustratie' heeft meegenomen.
Ik denk altijd maar zo; als je het werk en de centen hard nodig hebt, loop je juist een stapje harder. Zij loopt liever de kantjes ervan af. Als ze jat (want dat is het wel) En ze werkt langzaam en slecht, dan weet je dat je baan op de tocht staat. Moet je ook niet zeuren als je niet meer hoeft terug te komen. In deze tijden geldt nog steeds "voor jou tien anderen".
Ik zou het ook eerlijk doorgeven aan het bureau. Je hebt haar al genoeg kansen gegeven en ze laat steeds maar weer zien dat ze niet van plan is te veranderen. Grote kans dat -als er om wat voor reden dan ook- frustrtaie in de volgende werkrelatie sluipt, zij weer net zo reageert als ze nu doet.
Nou, gisteren het 'verdict'. Toen ik zei dat ze de laatste tijd de kantjes ervanaf loopt en dat ik haar genoeg had gewaarschuwd, barstte ze in tranen uit. Ik zei ook dat als ze moe of geïrriteerd is, ze dit gewoon beter zegt ipv half werk te leveren. Nee, dat was allemaal niet zo. Ze vindt mij en de kinderen zo leuk. Het voelt voor haar niet als werk (nee dat heb ik gemerkt). Ze heeft bijna 3 jaar hier gewerkt en tot een paar maanden geleden waren er ook geen problemen. Ze nam ook weleens eten mee enzo, heel lief. Ik voelde al aan dat het geen zin had om hierover in discussie te gaan. Dus volgende week heb ik een gesprek met haar werkgever.
Ja, goed dat je daarmee in gesprek gaat, als zij niet zegt wat er is en haar werk niet goed doet, dan houdt het een keer op. Wel moeilijk zulke dingen, maar goed dat je in gesprek bent gegaan.