hallo ik ben lidia van der Schuit en ben sinds 1 maart moeder van Damian, een prachtige zoon die het heel goed doet.. nu heb ik steed het gevoel dat ik onzeker ben over hoe het moet als de kraamzorg afloopt (heb net afscheid genomen van een top kraamhulp en krijg voor de laatste 3 dagen een andere ) ik heb het gevoel dat ik teveel afhankelijk ben van wat zij weet en wat ik "nog" niet weet.. ligt het nu aan mij of zijn het gewoon de kraamtranen ik kan de hele dag wel om van alles huilen) en het nieuwe aan het hebben van een 1e kindje.. Mijn man zegt dat we het goed zullen doen en dat we gewoon per dag moeten zien hoe het gaat maar ik vindt het gewoon nog eng .. Nu wil ik weten van jullie of dat heel gewoon is en of er meiden zijn die dat ook hebben gehad? groetjes van een onzekere maar trotse moeder.... lidia
hoi ik had precies hetzelfde hoor...ons meisje is geboren op 21 febr. maar je zult zien dat het je goed af zal gaan hoor...het is gewoon een kwestie van wennen maar je zult zien dat je straks zelf heel goed voor je kindje kunt zorgen!
Hallo.. Jeetje wat herkenbaar! Ons dochtertje is 17 febr. geboren.. En ik was (en ben) ook erg onzeker.. Wij hebben ook een top kraamhulp gehad en toen zij ging heb ik ook de hele dag lopen huilen 8) Ik zag het echt niet zitten om het "alleen" te moeten doen. Gelukkig had mijn vriend ook nog een week vrij en nu terugkijkend viel het echt allemaal reuze mee! Sinds afgelopen maandag is hij ook weer werken overdag en hoewel ik nog steeds onzeker ben of het allemaal wel goed gaat merk ik dat het toch wel lukt.. En zo zal het jou ook wel lukken! En ik weet niet hoe het bij jullie geregeld is maar ik kan de eerste weken nog steeds de verloskundige bellen met vragen en van het consultatiebureau komt er nog iemand thuis de tweede week met uitleg wat hun doen etc. en daar krijg je ook een tel. nummer van voor als je vragen hebt.. Maak daar gebruik van als je daar behoefte aanhebt! Voor mij was het tot nu toe genoeg te weten dat ik kan bellen als het nodig is, dat is toch wel een steuntje in de rug... Geef het ook aan dat je onzeker bent daar houden ze rekening mee... Het is heel vervelend zo onzeker te zijn maar je kunt het echt wel! En je bent zeker niet de enigste! Heel veel sterkte!
heel normaal en zeker herkenbaar. komt ook in eens veel op je af. had ik ook hoor, ik dacht ook dat komt niet goed, waar ben ik aan begonnen enz enz enz. maar het kwam allemaal helemaal goed. weet zeker dat het bij jullie straks allemaal heel goed gaat. wees maar een paar weken verder, dan is alles al weer helemaal anders. neem je tijd om te wennen en te herstellen. knuffel mamsie
komt mijn ook bekend voor hoor! Ik had het heel erg toen de kraamhulp wegging :S brrr de hele dag zitten huilen niet normaal. Maak je maar niet druk gaat wel over
Volgens mij herkent (bijna) iedere moeder dit. En dat onzeker zal af en toe best terugkomen, tenminste bij mij wel. Wat is er aan de hand? Is ze ziek? etc etc. Helaas hoort dat er allemaal bij. Maar het komt echt goed. Ik weet zeker dat je het kan. Luister naar je gevoel, dan komt het allemaal wel goed. En mocht je echt heel onzeker worden of met vragen zitten dan stel je ze toch gewoon. Je kan het cb bellen en vaak hebben ze 1x per week inloopspreekuur. Al moet je de adviezen soms wel met een korrel zout nemen, blijf ook dan op je eigen gevoel vertrouwen. Je kunt hier vragenstellen. (kijk naar het aantal vragen hier, onzekerheid is de meeste niet vreemd hoor). Het is wennen allemaal en je zult aan elkaar moeten wennen, op elkaar ingespeeld moeten raken en dan zie je dat het steeds makkelijker wordt. En je zult echt nog wel momenten hebben dat je met je handen in het haar zit en het huilen je nader staat dan het lachen omdat je niet weet wat je moet doen. Alles is nieuw, de hormonen gieren nog door je lichaam en slaapgebrek kan gekke dingen met je doen. Maar je zult zien dat je het kan. Het komt allemaal echt goed. Geloof in jezelf en je man en Damian.
Hoi Lidia, Allereerst nog gefeliciteerd met Damian! Ik ben op 12 februari moeder geworden van Daan, en ook ik herken de onzekerheid maar al te goed. De kraamtranen hebben bij mij in de eerste weken rijkelijk gevloeid. Om allerlei dingen: ik was onzeker over waarom Daan huilde, of hij wel voldoende borstvoeding binnenkreeg, of ik hem wel goed aanlegde (als de kraamverzorgster er was ging het perfect en zodra ze weg was zat ik ermee te worstelen), het gevoel dat mijn leven alleen nog maar bestond uit voeden en verschonen en dat ik verder nergens aan toekwam, ik kon niet genieten van de kraamvisite omdat ik telkens boven zat om Daan te voeden, en noem maar op. Nu, Daan is inmiddels drie-en-een-halve week oud, merk ik dat er weer wat rust en ruimte in mijn dagindeling komt. Ik krijg steeds meer handigheid in het voeden, verschonen, badderen. Ik leer Daan steeds beter kennen en kan dus steeds beter herkennen waarom hij huilt of jengelt en wat hij leuk vindt. En het belangrijkste: we proberen nu een regelmaat in zijn dagindeling aan te brengen en dat werkt goed, zodat hij minder en korter huilt. En door de toegenomen rust en ruimte kom ik ook weer een beetje aan mezelf en aan mijn man toe. Houd vol meid, over een paar weken doe je al veel meer dingen op routine. Groetjes, Wendy
hoi ff off topic klopt je banner dan wel? je zegt 17 febr hoi lidia k herken het ook hoor heb vanaf dat k terug was uit het ziekenhuis bijna elke dag wel gehuild kon niet meer stoppen bijna k heb gehooordt dat het ook een soort van afscheid nemen is van de zwangerschap en blijheid dat er een kindje is gr marline
Heel herkenbaar Ik was ook heel onzeker zelfs toen de kraamhulp er nog was..... maar die zei tegen ons vertrouw op je instinct als ik er niet ben en dat hebben we gedaan en het ging. eerst gaf ik nog bv, maar daar werdt ik na 4 weken zo onzeker van dat ik maar ben overgestapt op kv, gaf rust.......nu wil ik niet zeggen dat jij moet overstappen hoor bv is en blijft nummer 1 Meid laat het lekker op je afkomen en over een paar weekjes is je zoontje ook weer meer in een ritme en gaat alles weer makkelijker en roep op tijd hulp in of van ons of van de verloskundige en strakkies van de CB, daar heb ik de eerste weken dat ik er heen mocht de deur platgelopen en gebeld.......heel veel advies en daar pik je net dat uit wat jij wil.....en dank aan de 3 R en...rust en regelmaat zijn de belangrijkste. suc6
Echt heel herkenbaar! Ben het nu soms nog steeds. En inderdaad, bel als je twijfelt het CB. Maar, het is ook echt zo dat je moet luisteren naar je gevoel!