Ik ben nog nietzo ver, maar ik doe alles gewoon in stapjes. Hou ook heel veel pauzetjes tussendoor als ik last van me banden krijg enzo. Duurt wel uren allemaal daardoor maar ach..
Ik poets op Maandag en Vrijdag altijd heel het huis. Maar tussendoor doe ik ook nog veel opruimen enzo en af en toe stofzuigen of de wc tussendoor. Ramen zemen komt me zus zo nu en dan doen en als ik wil komt me moeder of me zus me ook helpen in het huishouden. Mja ben nogal iemand van op me eigen en eer ik eens opgestart ben na de slapeloze nachten afgelopen weken is het smiddags eer ik eens begin. Ik weet ook dat ik een stapje terug moet doen en vk heeft het ook al meerdere malen gezegd mja ben eenmaal een bezig bijtje en moet alles gewoon opgeruimd en schoon hebben als hubbie thuis komt van mezelf. Zelf zegt hubbie ook doe dat nou niet het is nergenst voor nodig maar zit eenmaal in mijn programma en krijg het er niet uit
Hier trouwens nog iemand die moeite heeft met hulp aanvaarden... Mn schoonmoeder heeft al diverse keren gezegd; ik kom wel een dagje helpen bij jullie! Maar ik vind het steeds maar niet nodig haha, doe het liever zelf! Heb net de schoenen in de gang opgeruimd, maar mensen wat is die vloer verweg, was echt achter adem....
hoi ik vind het vooral vervelend dat je bitter weinig kan doen als je niet veel kan opheffen (ik voel dat toch sterk in mijn buik en rug). Je kan geen stoelen op tafel zetten, emmertje met heel weinig water vullen, dingen aan de kant schuiven. Kortom, ik heb wel enigszins energie genoeg maar kan gewoon niet veel waarbij je spierkracht nodig hebt. Ik moest me deze namiddag schrap zetten tegen een sterke wind toen ik een kort eindje ergens naartoe moest wandelen voor mijn werk. Ik was er echt kapot van. Ach ja, het is niet voor de rest van ons leven hé. Mensen die chronisch ziek zijn hebben pas recht tot klagen.