Ik zou ook gewoon een opmerking terug maken als praten niet helpt. Als ze nog eens iets over je gewicht of figuur zegt zou ik gewoon zeggen: Aan uiterlijk kan je werken, karakter zal altijd blijven. Ik weet dat het vervelend is om je tot hetzelfde niveau te verlagen maar sommige mensen hebben dat nodig om tot inkeer te komen.
Ik zou een sneer terug geven zoiets als; Als je nou niks aardigs over me kan zeggen, houdt dan je mond maar lekker dicht. en idd even heel boos aankijken zodat ze ziet dat het menes is. gelukkig heb ik zelf geen last van dit soort horror schoonmoeders sterkte met d'r.
Ach, beter lelijke benen hebben dan een asociale gemene bitch zijn Ik zou het eerst eens proberen met aardig blijven, dus echt GELIJK zeggen dat je dat een rotopmerking vindt. Komt dat niet aan, dan zou ik op dezelfde tour als zij gaan... Wie het balletje kaatst, kan hem terug verwachten!!!
Ik had gezegd: nou het kan altijd erger, kijk maar naar oma's benen. Nou moet ik zeggen dat ik echt een super lieve schoonmoeder heb.
Mijn schoonmoeder kan er ook wat van wat dat betreft. Maar die weet het altijd net zo schijnheilig te brengen dat het anderen niet opvalt. Mijn vriend bijvoorbeeld zegt altijd 'dat bedoelt ze vast niet zo' Jaja, Ik WEET dat ze het wel ZO bedoelt. Maargoed, eerder irriteerde ik me er ook aan en kwetste het me altijd en zei ik er niks van. Maar tegenwoordig vraag ik bij zo'n opmerking altijd: 'Hoe bedoel je dat?' Of 'Hoezo?' En dan kan ze bijna niet uitleggen/uit haar woorden komen HOE ze dat nou precies bedoelde. Sindsdien komt het veel minder voor. Iets lulligs terug zeggen zou ik niet zo snel doen. Je wilt de band immers wel goed houden.
Herkenbaar...zucht Mijn schoonmoeder: -Ik was 38 weken zwanger en het was December. Het enige wat ik nog aan kon als "jas" was zo'n soort poncho. Was gewoon een nette donkergrijze mantel met capuchon. We zouden boodschappen gaan doen,zegt ze: "Je hebt toch ook een vest? In dit ding zie je er uit als een mongool" -In de kraamweek: Wat kan die kraamverzorgster werken zeg, alles is spic en span. "Fijn he "Pluis",kan je ook eens zie hoe het moet" -Ook in de kraamweek. Ik had super veel last van de hechtingen,kon amper zitten. Ik zat dus lekker in een joggingbroek. Komt schoonmoeder binnen: "Jezus,ik dacht dat je geen slonzige moeder wilde worden. Heb je geen normale broek die past?" :x Ik kan nog wel een uur doorgaan maar het lijkt me duidelijk.. En dan vindt m'n vriend het raar dat ik een gruwelijke hekel aan zijn moeder heb gekregen..
Nou zo is het hier precies zo. Man zegt ook altijd dat ze het vast niet zo bedoelt. Ik ga jouw manier ook weleens uitproberen. Kijken wat ze dan zegt...
Nou inderdaad, ik zeg ook eerlijk dat ik weleens zeer nare gedachten heb gehad en daar in kwam zij er niet al te best vanaf.. Probeer er boven te staan meid, dat lijkt mij het beste voor jou zelf. Ik ben vaak kwaad geworden maar dat mens heeft totaal geen zelfinzicht dus het heeft gewoonweg geen zin. Ik probeer haar maar een beetje te mijden en bij de k*topmerkingen die er toch nog doorheen sluipen denk ik dan: neem het haar niet kwalijk,ze is niet slimmer dan dit..
Ja misschien moet ik dat ook proberen. Maar aan de andere kant heb ik niet zo'n zin om nog plus minus 25 jaar geregeld beledigd te worden...
Ach, je kan ook denken, beter dat zij het zegt, dan iemand die wel 100% is. Mijn schoonmoeder denkt soms ook grappig te zijn, en dan zegt ze ook wel hoor "Ja maar je weet toch wie het zegt" ... "Tuurlijk mam, en liever jij, dan iemand die wel spoort toch?" , met een vriendelijke glimlach... Vreemd genoeg is het daarna wel even stil. Vriendlief snapt wel hoe zijn moeder het bedoelt, en ik ook wel. Maar wil niet zeggen dat ik het pik. En dat weet hij ook.
Tja als mijn schoonmoeder een grapjas was die constant zulke opmerkingen liep te maken tegen iedereen in m'n omgeving zou ik waarschijnlijk zo denken als jij. Maar dat is nou net het probleem. Ze heeft totaal geen gevoel voor humor en maakt nooit grapjes. Maar als het om mij gaat, moet ik het zeker maar als grapje zien. Nou haha echt heel grappig! Not!!!
Hier ook zo'n schoonmoeder, het eerste wat ze zei na de geboorte van mijn oudste "oh, hij lijkt opmzijn moeder, maar dat trekt vast nog wel bij hopelijk". Ik dacht dat het aan mij lag, maar ze doet het ook bij haar andeee schoondochter. Heb geprobeerd er wat van te zeggen, maar helpt niets. Haar ook beledigen maakt het alleen maar erger. Ik kom daar nu niet meer en we zien ze alleen met verjaardagen etc, maar ik weet zeker dat als het zo doorgaat dat het nog wel een breuk gaat worden, ik zal er niet rauwig om zijn in ieder ngeval.
Ja jeetje, wat erg eigenlijk he. Gewoon omdat zij niet gewoon haar mond kan houden, heb je straks misschien geen contact meer.
Hmm... ik had vroeger zo'n grootvader. Die joeg de hele familie de bomen in met dat soort opmerkingen. Hij was echter niet meer te veranderen, dus iedereen bleef zich maar kapot ergeren of hem mijden... Behalve ik dus. Ik reageerde er steeds erg gevat op, zodat hij geen gezichtsverlies leed, maar wel duidelijk was dat de opmerking ongepast was en hij zelf telkens met de mond vol tanden stond. Concreet voorbeeld: ik zocht op een bepaald moment een nieuwe sport om uit te oefenen en overwoog volleybal. De reactie van mijn grootvader: "ben jij daar niet te dik voor?" Ik: "nee, niet lesbisch genoeg." Hij zweeg. (ik heb een normaal gewicht trouwens) Het feit is dat je nog heel lang met haar door moet. Ik denk dus dat echt in de aanval gaan, niet per se de beste manier zal zijn. Eventueel het gesprek aangaan of er bv laconiek op reageren zoals ik deed lijken mij de betere methode. Het voordeel van er laconiek op te reageren, is dat ik zelf ook minder ging tillen aan zijn opmerkingen omdat ik ze in mijn hoofd omboog naar mopjes... het maakte de sfeer ook minder beladen en mijn grootvader had telkens wel de boodschap begrepen.
Als het je echt kwetst vind ik dat je man voor je moet opkomen. Hij moet maar bij z'n moeder aangeven dat hij er niet van gediend is dat ze zo'n opmerkingen tegen je maakt. Ik zou me eerlijk gezegd nog meer gekwetst voelen dat mijn man niet voor me op komt dan dat mijn schoonmoeder een rotopmerking maakt.
Oh, ik ben dan iemand die zeer gevatte, en confronterende opmerkingen terug gaat maken hoor! Op een gegeven moment zou ik het echt strontbeu zijn met die zogenaamde grapjes, en zou ik haar confronteren met haar domheid om te denken dat ze alles maar kan zeggen. Dan mezelf ook maar verlagen...maar waarschijnlijk is dat het enige waarbij bij haar het kwartje gaat vallen. Ik heb mn schoonmoeder echt jaaaaaren geleden een keer buiten geparkeerd. Sindsdien gaan we een stuk beter met elkaar om.
Meteen een goede opmerking terug plaatsen over haar. Gewoon net zo gemene als die van haar. Dan leert ze het wel af. Ze is vast ook niet perfect!
Goh klinkt als mijn schoonmoeder. Ik zou toch proberen er niets van aan te trekken. Of gewoon heel vriendelijk 'dank je'zeggen als ze weer zoiets zegt.