Volg je gevoel, vraag jezelf af waarom je twijfelt ? Als de relatie goed is dan denk ik dat je haar geen mooier cadeau kunt geven, maar het moet wel goed voor jezelf voelen. Maak van tevoren ook afspraken, just in case. Hier hebben we de opa's/oma's pas gebeld toen T. al een half uurtje oud was. We hebben ze vervolgens laten weten dat ze pas over 1,5 uur welkom waren. Zo hadden we de eerste 2 uur lekker voor ons saampjes om te wennen (we hadden het hier al van tevoren over gehad met ons tweetjes).
Poeh, never nooit dat ik mn schoonmoeder erbij zou laten zijn Sterker nog, zet mag de baby niet eens vasthouden de eerste dagen Maar heb je een goede band, dan zou ik niet weten waarom niet. Ik hoef alleen mn man erbij, verder niemand hoor!!
Ik heb er over gedacht om mijn moeder te vragen, toen ik haar tegen iemand anders hoorde zeggen dat ze daar echt niet bij wilde zijn had ik mijn antwoord nog voor mijn vraag. Maar mijn SM wil ik er echt niet bij hebben, ze is een enorme druktemaker, en mijn man al helemaal niet. Wij gaan t dadelijk met z'n '2-en' doen. Ik vindt t lief dat je er over nadenkt, en de reden ook heel logisch, zij zal het waarschijnlijk nooit mee maken omdat ze alleen zoons heeft (mijn SM ook) Maar dat betekend niet dat jij dit moet 'oplossen' dus volg echt alleen je eigen gevoel...
nou als het voor jou goed voelt! waarom niet!! Maar je moet er denk ik wel echt zelf achter staan hoor , en je man ook! Niet alleen maar doen , omdat ze anders geen bevallingen meer ziet. Moet er niet aan denken trouwens hihi! had genoef aan mn man en al het ziekenhuis personeel! (vond dat al wat teveel eigenlijk)
Als jij het wilt waarom niet? Jij moet een kind op de wereld zetten Ik persoonlijk krijg al braakneigingen bij de gedachte alleen al. Niet omdat het zo'n naar mens is, integendeel, maar dit wil ik alleen met mijn man delen.
Doen waar jij jou goed bij voelt! Als jij het okay zal vinden, zal zij hier waarschijnlijk wel heel blij mee zijn! Mijn schoenmoeder was er niet bij, zij heeft meerdere kindjes geboren zien worden. Wel is ze langs geweest, ik had een ruggeprik, terwijl ik dus eigenlijk wel bezig was. Voordat ik mocht persen is ze weggegaan en nadat de baby geboren is was ze er meteen weer.. Ik vond het zo eigenlijk wel heel bijzonder, en door de ruggeprik was het ook een heel leuke dag! Mijn eigen moeder was er trouwens wel bij, evenals mijn vriend natuurlijk!
Hmmmm nu ik dit nog eens nalees was ze er eigenlijk wel gewoon bij. Maar door de ruggeprik dus was het gewoon meer of ze op ziekenbezoek was ofzo. Ik moest wel spugen, heel erg, in een bakje en vond dat heel genant omdat zij er bij was. Maar alles was dus netjes bedekt enzo. Maar na de bevalling toen kindje aan mijn borst gelegd werd waren schoonouders er ook bij.. Tsja op dat moment maakt het niet veel meer uit!
als jij je er inderdaad goed bij voelt , dan go for it maar ik zelf geen enkel haar aan mijn hoofd dat ik mijn schoonloeder daarbij vraag ze ziet zelf niet om naar mijn zoon dat er al is ... mijn moeder zelf ook niet in de bevallingskamer ze maar ze was er wel als ik op mijn kamer lag. dus hier enkel mijn vriend erbij.
Hier ook geen moeders/vaders of schoonmoeders/schoonvaders erbij. Als mensen er naar vragen zeg ik steeds: "Toen de baby gemaakt werd was er ook niemand bij, dus als ze geboren wordt hoeven we er ook niemand anders bij te hebben."
Hier is dat nooit ter spraken geweest. Daar is de band absoluut niet naar. Dit keer hebben we er even over nagedacht om mijn moeder erbij te vragen. Ze heeft 3x een ks gehad en weet dus niet wa een gewone bevalling is. Maar toch was dat niet genoeg reden om te kiezen voor wel. We willen het gewoon weer samen doen en hebben geen behoefte aan anderen, behalve het nodige..! Dus doen wat goed voelt en niet wat een ander wil.
Echt niet dat mijn schoonmoeder erbij gaat zijn. Die is veel te veel op zichzelf gericht en zal ernaast staan, zingend: "MIJN kleinkind, MIJN kleinkind!" Mijn eigen moeder is te zenuwachtig en daar voel ik me ook niet bij op mijn gemak. Dus, mijn man en ik en de vlos, en als ze het haalt de kraam . Vorige keer had mijn zus het btw al op internet gezet voordat we uberhaupt zelf de kans gehad hadden. Daar was ik wel kwaad over maar goed wat doe je er aan. Deze keer vragen we iedereen die facebook heeft om het aan ons over te laten, of in ieder geval te wachten tot de geboortekaartjes aangekomen zijn. Ook foto's willen we niet op facebook hebben.
Nooit van z'n leven hier. Maar de band met m'n schoonmoeder is niet geweldig. Je moet kijken hoe jouw band is. Mijn man en ik vonden de geboorte van ons kindje iets voor ons twee. Het eerste bezoek kwam ook pas na een paar uur. Die eerste tijd met z'n 3 heb ik als heel fijn ervaren en die krijg je nooit meer terug!
hier bij beide geen ouders of schoonouders bijgeweest alleen met mannetje en ziekenhuis personeel beide een keizersnede 1ste om 00.48 geboren ouders en schoonouders waren er om 8 uur maar dochter lag op neo en mochten we niet met ze heen 2e om 14.04 geboren en om half 8 ouders en schoonouders erbij. 7 uur eerst dochterjte
No way.. moet er niet aandenken! Ook mn eigen moeder zou ik er niet bij willen hebben hoor.. Ik ben thuis bevallen, mijn vriend, verloskundige+stagiaire en kraamhulp waren erbij en vond dat helemaal prima zo! 10 voor 1 is ons dochtertje geboren en om 6 uur 's avonds zijn mijn ouders en zusje geweest. Schoonouders zelfs pas de volgende dag.....
Lief dat je erover nadenkt, wat de meesten al gezegd hebben. Het ligt er echt aan hoe jij je daarbij voelt. Ik zou het iig niet doen om hun een plezier te doen als je het zelf niet 100% wilt. Mn schoonmoeder komt waarschijnlijk vanuit Angola binnenkort. Eerste keer dat ik haar zie, na hele lange tijd dat ze haar zoon weer ziet. Mocht dit net op de datum zijn dat ik moet bevallen, dan wil ik haar er nog niet bij hebben. Ook mn eigen moeder niet. Voor mij en mij vriend is dit echt iets wat wij samen willen delen
Dit wordt straks mijn 3de bevalling, maar heb echt geen behoefte aan mijn moeder en schoonmoeder bij de bevalling. Ook al heeft mijn schoonmoeder al heel veel kindertjes ter wereld geholpen. Ze is namelijk zelf ook kraamvrouw geweest. Zoiets is van ons samen vind ik...
T is dat ze niet in NL woont anders had ik haar er wel bij willen hebben, maar dan zou mijn man er waarschijnlijk niet bij willen zijn (ligt gevoelig in die cultuur, de schaamte is dan te groot) en dan wil ik toch liever mijn man.