Ik wil er ook niemand bij hebben, alleen mijn man. Het lijkt me iets heel intiems voor ons samen. Ik zeg dan ook steeds: "niemand was erbij toen ze gemaakt werd, we hoeven ook niemand erbij als ze geboren wordt". M'n eigen moeder zou zich wel gedragen en gewoon rustig en kalm blijven. Maar m'n schoonmoeder luistert alleen naar zichzelf en daar heb ik absoluut geen trek in.
Ik hoef er ook geen 'extra' mensen bij te hebben... En ook na de bevalling zit ik eigenlijk niet te wachten op veelvuldig bezoek van (schoon)ouders. Jullie??
Ik wil er absoluut niemand anders bij hebben dan mijn man... Mijn moeder heeft zelf ook aan gegeven: "Het is iets van jullie en als JIJ ECHT wil dat ik erbij ben oke, maar mij doe je er geen plezier mee", aldus mijn moeder... Mijn schoonmonster (uh moeder) wil ik er niet bij hebben... Haar eigen dochter heeft niet gemeld dat ze een keizersnee kreeg uit angst dat der moeder meteen bij haar bed stond... Uhm mij niet gezien he... Mijn schoonmonster staat meteen met de neus boven op. Ik kan ook mijn lol op tijdens de zwangerschap, als ik een beetje op mijn moeder lijk (in alle andere opzichten wel!!) dan til ik nog tot een paar dagen voor de bevalling kratjes bier etc (ik til nu ook dingen die menig vrouw niet tillen)... Mijn schoonmonster is iemand die vanaf week 15 (want eerder krijgen hun het niet te horen ivm eerdere miskraam bij 14 weken) al mijn huishouden wil komen doen en alles van je af pakt... Mijn schoonzus mocht geen drinken in schenken want ze was zwanger, dan mag je niet met een sinas fles rond lopen... Krijg alleen al rilling bij de gedachten... Ze wil ook dat we haar als eerste bellen, want ze wil als eerste het kind zien, hallo ze is niet mijn eigen moeder en die wil ik eerst bij me hebben... En mijn man staat hier gelukkig achter (vergeet te zeggen dat zijn band met zijn ouders sowieso al 0,0 is)
Jeee echt niet! Niemand trouwens! Mijn eigen moeder had ik wel prima gevonden, met haar heb ik mijn eerste bevalling gedaan. Maar verder, niet mijn paps en bonusmams, niet mijn schoonouders, niet mijn zusje. Manlief(omdat het moet.. liever ook niet eigenlijk..) mag erbij zijn. Vorige keer "mocht" hij kijken bij de uitdrijving omdat de vk echt zei dat het heel speciaal was voor mannen blabla maar deze keer hoeft dit van mij ook niet zo(hij heeft het nu al een keer gezien). Dus nee, maar dit geld dus niet alleen voor mijn schoonmams!
Hier ook echt alleen met mijn man samen en verder niemand! Ik zie het ook als iets intiems.. En als de kleine er is wil ik eerst een moment samen zijn als gezin. Daarna is de rest welkom
Daar ben ik het helemaal mee eens... Gelukkig geeft mijn moeder zelf al aan dat ze ons eerst als gezinnetje dan even de tijd wil gunnen en de dag erna wel komt als IK(wij) dat willen... Of ik moet op dat moment toch heel graag willen dat ze komen, dan kan ik ze altijd bellen!!
Het is niet dat ik mijn smoeder er niet bij wil hebben.. ofja.. eigenlijk wil ik haar er niet bij hebben.. want ik wil dat dit iets is tussen mij en mijn vriend (en heeeeeeeel misschien mijn tweelingzusje, maar dat weet ik nog niet voor de 100%.. dan heeft mijn vriend iemand om tegen te kletsen als ik niet meer kan praten (of zo) en ik vind het altijd fijn als zij erbij is..)
Ik ga de bevalling samen met mijn vriend doen. Moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat mijn moeder/zus/schoonmoeder aanwezig zijn tijdens de bevalling ongeacht de goede band dat ik met ze heb aangezien ik het erg intiem vind wat ik samen met mijn vriend wil gaan doen. Gelukkig denk mijn vriend en onze families hier ook zo over. Ik zou als ik jou was kijken naar wat je gevoel zegt, als je je schoonmoeder er niet bij wilt hebben dan is dat je goed recht en dan zou ik dit ook duidelijk gaan maken. Het is jouw bevalling en jullie kindje dus jullie hebben het recht om dit te bepalen ongeacht wat anderen denken en willen.
Toen mijn man en ik elkaar nog maar koud kenden, verkondigde mijn schoonmoeder (overigens een prima schoonmoeder hoor!) met grote stelligheid dat ze bij de geboorte van al haar kleinkinderen aanwezig zou zijn.... euhm... dan worden onze kinderen toch gewoon niet je kleinkinderen... haha Maar goed, inmiddels ken ik haar al heel lang en is onze band overigens heel erg goed, maar niettemin... (muv deskundigen) geen aanwezigen die op moment van conceptie ook niet aanwezig waren <ahum>
Met mijn moeder een hele goede band, met mijn schoonmoeder een gewone band, redelijk goed,niet slecht in iedergeval. Maar beide niet bij de bevalling. Alleen mijn man. Ik vond het toch echt iets van ons 2. En dan krijg je later ook geen scheve gezichten.
Ohw en mijn moeder zou trouwens flauw vallen als ik moet bevallen Die kan er neit tegen als ik pijn heb, dan gaat ze van haar stokkie, net als ze bloed ziet
Mijn schoonmoeder en moeder zijn allebei aanwezig geweest. Ik heb geen fantastisch band met mijn schoonmoeder, maar poe... Ze was tijdens mijn bevalling mn steun en toeverlaat. Ik heb echt mega veel aan dr gehad. Ze was een totaal ander mens... Ik heb ook keihard geroepen: ik wil dr niemand bij, maar op het moment zelf interesseerde me dat geen reet. Al had het Nederlands voetbal team dr bij gestaan...
Hier alleen mijn man en het medisch personeel. We hebben ook afgesproken dat de ouders wel een belletje krijgen als wij naar het ziekenhuis gaan maar daarna pas weer als de kleine man geboren is en ik er weer een beetje fatsoenlijk bij lig en op adem ben gekomen. Stel dat het snachts gebeurt krijgt de rest van de familie en vrienden smorgens een telefoontje... Ook heb ik geregeld dat de eerste week maar een select gezeldschap mag komen kijken, de eerste week wil ik samen met mijn man zijn en af en toe familie en beste vriendin
Bij mijn dochter was het de bedoeling dat mijn smoeder er bij zou zijn, maar dat werd een keizersnee. Bij de 2e was het gewoon een bevalling en heeft smoeder op onze dochter gepast en was het met mijn man en zus, en van die laatste heb ik enorme spijt. Niks aan gehad wat een zeurpiet! En mijn moeder heb ik een onwijs slechte band mee die zou ik er nooit bij laten.
mn moeder of smoeder hielden ook niet mn handje vast toen we het kindje maakten, dus de geboorte is ook voor mn man en mij (en t zh-personeel...)
Ik heb wel echt veel aan jullie reacties begin nu zelfs te denken dat alleen mn man misschien wel het fijnste is.. Maar dat zie ik dan wel, 1 ding weet ik zeker, smoeder blijft thuis op t moment supreme
Ik had mijn vriend en mijn moeder bij mijn bevalling. Niet mijn schoonmoeder. Nu waren schoonouders op dat moment ook met vakantie maar anders had ik het sowieso niet gewild. En niet omdat ik m'n schoonma niet mag (hoewel onze relatie toen moeizaam was en nu niet meer), maar omdat ik me daar niet prettig bij voelde. En nee, mijn vriend heeft me dat nooit kwalijk genomen en beide oma's zijn evenveel oma voor onze dochter en dochter is ook gek op beide. Zit geen verschil in. Ik vind dat je tijdens je bevalling moet doen waar jij je prettig bij voelt en geen rekening moet houden met andermans gevoelens, in de zin dat je mensen tevreden wilt houden. JIJ moet het doen en jij moet je zo nestelen en de mensen om je heen verzamelen waar jij je prettig bij voelt. Anderen hebben daar respect voor te hebben. En wil je uiteindelijk alleen je man erbij, dan doe je dat!
Hm, ik denk ook enkel mijn man en ik... Heb goede band met mijn schoonmoeder, geen band met mijn eigen moeder, wegens een zware ruzie (ze vonden mijn man slecht en niet goed genoeg, na jaren van geen problemen, draaiden ze plots hun kar)... En mocht ik nog die goede band gehad hebben met mijn moeder, dan nog ging ik haar er niet bij laten... 't is te overweldigend, ik denk dat ze 't kind nog meer zou toeëigenen... Heel gedoe, ben content dat er nu geen contact is... En mijn schoonmama, die zal al gelukkig zijn met het grootmoedersschap... ik kijk ernaar uit om het haar te vertellen