Schoonmoeder, Grrrrrr....

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Savita, 4 sep 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Fem

    Fem VIP lid

    28 dec 2006
    5.292
    1
    0
    Sr. Accountmanager
    Capelle ad IJssel
    Hahahahaha ;), ik ben allang blij dat ik niet de enige ben.... en laat ik even voorop stellen dat ik het mijn schoonzusje hartstikke gun en weet ik veel wat allemaal, maar dat wilt toch niet automatisch zeggen dat zij alles beter doet als hoe wij het doen? :(

    Typisch eigenlijk he?
     
  2. Minie79

    Minie79 Lid

    8 sep 2006
    88
    0
    0
    Schiedam
    Hahaha wat herkenbaar. Ik wordt er af en toe ook helemaal dol van.

    Laatst was ze aan het klagen dat ze zich verwaarloosd voelde omdat ik haar al een tijdje niet gesproken had; hallo ik ben moe en druk en ze kan toch zelf ook bellen.

    En dan steeds die opmerkingen over welke kleertjes ik moet kopen (van die hele pakjes met sokken eraan anders krijgt de baby een blote rug; ze is nog van voor de rompertjes), hoe zwaar het wel niet is om te bevallen (en dat ik geen hoge pijngrens heb en zij wel en zij had al zoveeeeeeel pijn) enz enz enz....

    Ze kan inderdaad ook heel lief zijn, maar ik kan er gewoon even niet tegen nu!
     
  3. fietsspecialist

    fietsspecialist Niet meer actief

    :confused:
    Kijk...na zulke opbeurende woorden ga je de bevalling nog eens optimistisch tegemoet! ;) :)
     
  4. Miky

    Miky Bekend lid

    18 jan 2006
    604
    0
    0
    Groningen
    Ow wat zijn sommige verhalen erg zeg!

    Vreselijk als mensen zich ergens zo bemoeien!

    Gelukkig is mijn schoonmoeder wel lief...
     
  5. klopt wel dat je van je eigen moeder misschien wat meer kan hebben maar die houdt zich dan ook wat meer op een afstand en ze bemoeit zich ook niet overal mee.

    En Miky: Mijn schoonmoeder is ook best wel lief da´s juist het probleem, ze bedoeld het allemaal goed, wat het des te moeilijker maakt voor mij om er wat van te zeggen.

    Wel ´leuk´ om te lezen trouwens als die verhalen over schoonmama´s!
     
  6. joyce

    joyce Bekend lid

    soooo herkenbaar!
     
  7. khadija2006

    16 apr 2007
    33
    0
    0
    geen
    Tilburg

    ahhaahahahahahahha
     
  8. lizzie84

    lizzie84 Niet meer actief

    Mijn schoonmoeder is op dit moment zo'n lieverd, ze is behulpzaam en is geinteresseerd zonder dat het iritant is.

    Daar in tegen mijn moeder, grrrrrr ze is alleen met zich zelf bezig ovrr hoe haar zwangerschappen waren terwijl ik trots vertel dat de baby al zo hard schopt praat ze zo over mij heen :cry: . Misschien weet ze zich geen houding te geven hoor maar vind het niet leuk.

    Is ze 2 weken geleden meegeweest naar de verloskundige, vond ze helemaal geweldig en weer gaat het alleen over haar terwijl de verloskundige nog zei, zullen we het nu even over U dochter hebben, daar zijn we tenslotte hiervoor. En ik maar schaapachtig lachen :rolleyes: .

    Ze heeft in het begin van de zwangerschap aangeboden om op te gaan passen want zelf werkt ze niet. Heel lief en leuk maar het begint me steeds meer tegen te staan. Ik had verwacht dat juist de band met je moeder beter zou worden tijdens een zwangerschap maar de iritatie grens wordt steeds lager. Hormonen? hahaha.

    Zo dat lucht op! groetjes Lizzie
     
  9. Saskia78

    Saskia78 Niet meer actief

    hehe sorry hoor.. maar ik zit dit echt met een onwijze lach op mijn gezicht te lezen :)

    volgens mij zijn alle ouders/schoonouders even erg
    is het niet op 1 punt.. dan wel op het andere

    hier een vader die boos word als ik in de buurt ben geweest maar niet op de koffie
    dan spreekt ie boos op mn voicemail in dat ik best mag langskomen.. (liefst nog voor ik thuis ben)
    en dan vind ie het gek dat ik geen zin heb om terug te bellen
    en een schoonpappa die kennelijk niet durft te b ellen of iets dergelijks.
    hij lijkt het aan de ene kant onwijs leuk te vinden aan de andere kant hebben we het idee dat hij gewoon echt niet weet wat ie er mee moet
    als wij daar komen is ie superblij.. maar uit zichzelf even bellen of langskomen? nou niet dus he

    en de moeders zijn niet veel beter :)
    schoonmoeder komt op het moment elke vrijdagmiddag hier helpen waar ik op zich onwijs dankbaar voor ben overigens maar me wel min of emer word opgelegd doordat job zegt "ja leuk" en vervolgens aan mij overlaat wat we gaan doen die middag :)
    erg handig!
    voerigens heeft ze wel het halve oude hius uitgeruimd dus klagen doe ik ECHT niet daarover :)
    en mijn moeder mailt elke dag "hoe gaat het?"
    lijkt wel alsof ze bang is dat ik vergeet te bellen als ik ben bevallen :)

    voor alle vier is het het eerste kleinkind dus voor iedereen is het superspannend
    maar soms vergeten ze dat het ook ons eerst kind is.. en dus voor ons net zo hard spannend :)

    net uitgelegd dat ik een verjaardag op vrijdagavond echt geen tof idee vind op het mo ment
    dat had ik normaal al niet zo leuk gevonden omdat het een dik uur rijden is
    en dat na een gewone werkdag
    maar ben nu ook nog eens gewoon gevloerd om 9 uur
    en ondertussen maar hoopvolle mailtjes dat ik TOCH langskom... :(

    word het soms zo zat dat ik continu "nee" moet zeggen op wat ze wil.. dat is gewoon echt supervervelend
    en dat zegt ze dan ook...
    maar ze lijkt niet door te hebben dat ik het minstens zo vervelend vind
    ik ben gewend altijd familie om me heen te hebben omdat iedereen dicht bij elkaar woont
    en door omstandigheden woon ik nu dik een uur rijden en heb ik dat gewoon niet meer
    daar baal ik onwijs van maar job gaat van zn leven niet daar wonen.. die gaat liever gewoon dood.

    en ondertussen maar gezeur dat ik zo ver weg woon

    en ja dat heeft niets te maken met kleinkinderen maar is al zo zolang ik in r'dam woon.. maar nu baal ik er dubbel van geloof ik

    jobs moeder woont net zo ver.. en die rijdt wel elke week op en neer
    en als wij daarheen gaan is ze ook gewoon blij dat we er zijn
    ipv dat je continu moet horen dat het zo lang geleden is dat je er was.. en wanneer je weer komt?
    gevolg: job gaat eigenlijk heel niet zo graag bij mijn familie op bezoek omdat hij vindt dat ze eigenlijk alleen maar zeuren.
    en gevolg daarvan is dat we dus ook VEEL minder daarheen gaan.
    en dat ik daar natuurlijk weer van baal.. *zucht*

    dat word straks nog wat met kleinkind..
    ze baalde ook al dat ze niet kon oppassen zegmaar
    nouja.. jobs moeder woont net zo ver en kan WEL oppassen?
    beetje apart toch
    ze wil wel.. maar omdat ze altidj gewend is alles om de hoek te hebben komt het gewoon niet in dr op dat ze evengoed gewoon hierheen kan komen als ze wil.
    of dat als wij niet altijd verplicht de halve dag blijven plus avondeten.. job ook wat minder moeilijk doet over een keertje "even spontaan langs gaan"

    en ondertussen zit ik in het midden :(
    en baal het hardst van het hele stel vermoed ik
    want ik mag het gezeik van 2 kanten aanhoren tenslotte
     
  10. linda81

    linda81 Fanatiek lid

    7 mei 2007
    1.407
    0
    36
    stay at home mom
    Hoogkarspel
    Hai Savita.Mijn schoonmoeder begon al 3 weken van te voren zo van: en nog niks blablabla.
    Net als bij jouw een heel lief mens hoor.
    Maar ze deed net of ik de bevalling zelf op gang kon brengen.
    Uiteindelijk liep ik ook nog eens 13 dagen over dus dat gezeur heeft 5 weken geduurd.....
    Telkens weer.
    We zijn nu net zewanger van de 2e en dat weten zxe nog niet{niemand}
    Maar ik hoop dat ze dat niet weer doet.
    En zo wel zeg ik er wat van.
    Succes met je bevalling.
    Groetjes Lind :)
     
  11. memke

    memke Actief lid

    15 jun 2007
    217
    0
    0
    Friesland
    ik vind dit het allemaal wel grappig om te lezen..
    En ja ik weet dat je meer tegen je eigen moeder durft te zeggen dan tegen je schoonmoeder..dat lijkt me logisch, en ja als je ook nog eens een super lieve schoonmoeder hebt die alles goed bedoelt ja dan wordt het echt moeilijk om er wat van te zeggen, en ik weet niet of dat Manlief er wat van zegt,want ja die ziet al dat negatieve weer niet *zucht* Maar ja er komt ooit wel eens een dag dat ik er eens wat van zeg..Beetje bij beetje komt t wel...
    En dat zal met de meesten wel zo gaan denk ik..
     
  12. Mauricette

    7 sep 2007
    24
    0
    0
    Ik moet zeggen dat ik redelijk bof met mijn schoonmoeder. Het enige is dat ze het altijd over mijn zoutgebruik heeft. Ik heb vreselijk last van opgezette voeten. Toen ik dat voor het eerst had, bij hun thuis, zei ze dat zij dat ook had gehad en dat ze toen onmiddellijk op een zoutloos dieet moest (30 jaar geleden). Ik schrok me rot, moest er niet aan denken! Dus ik heb het meteen aan de vk gevraagd en zij zei letterlijk:"Een tip: NOOIT meer naar je schoonmoeder luisteren. Vroeger was het inderdaad zo, blablabla, maar tegenwoordig weten we dat het door hormomen komt en dat jij er niets aan kunt doen."
    Ondanks dat ik dat tegen mijn schoonmoeder heb gezegd, blijft ze volhouden dat ik teveel zout eet en let ze op iedere korrel die ik over mijn eten strooi. Verder... is ze eigenlijk wel heel lief voor me.
    Sterkte!
     
  13. Saskia78

    Saskia78 Niet meer actief

    hehehe mja ik kreeg laatst ook van oma op mn kop dat ik van dat uitgebakken spek stond te eten
    (alsin.. stiekum uit de pan gewipt een stukje.. dat mag altijd bij oma weet ik uit ervaringg.. anders krijg je het vanzelf wel)

    toen maar uitgelegd dat ik van de vk absoluut geen rekening hoefde te houden zoutgebruik tenzij ik echt een te hoge bloeddruk zou krijgen
    en dat de mijne eigenlijk precies goed is... dus dat ik best een stukje mocht *grin*

    allemaal verbaasde blikken...
    kennelijk was dat niet enkel in oma's tijd.. maar ook nog steeds toen mijn neefje geboren werd
    kleine 10 jaar terug :)
     
  14. kvptje

    kvptje Fanatiek lid

    31 dec 2006
    1.156
    1
    0
    huismamma!!!
    Vlaardingen
    Hai, hai,

    Hier was hetzelfde verhaal, allemaal harstikke goede bedoelingen maar het werdt zeg maar verkeerd aangepakt.

    Ik heb op een gegeven moment gewoon in het algemeen gezegd toen men me vroeg hoe ik me voelde dat ik echt op was en me behoorlijk kribbig voelde en op iedereen zou gaan katten.

    Later heb ik ook een gesprek gehad met mijn schoonmoeder dat ik geen hekel aan d'r wilde krijgen en ze me eventjes moest laten gaan met mijn eigen ding. Even in me eigen wereldje, zonder goedbedoelde adviezen. Heb haar zelf het voorbeeld gegeven om terug te denken aan haar einde van de zwangerschap en de bemoeienissen van haar schoonmoeder.
    Ze snapte precies wat ik bedoelde en snapte ook dat ik me eigen tijd nodig had.

    En nu de kleine is geboren, is het wel een echte oma... helemaal trots op d'r kleindochter! Maar ze geeft me wel de tijd om overal aan te wennen en geeft geen goed bedoelde adviezen meer. We hebben afgesproken dat ik daar wel om vraag mocht het nodig zijn.

    Dus in mijn geval: Ik wou haar ook niet kwetsen en uiteindelijk heb ik dat dus ook niet gedaan doordat ik het eerlijk tegen haar heb gezegd
     

Deel Deze Pagina