Natuurlijk is het niet leuk als je sm alleen voor je kindje komt, maar mensen komen nou eenmaal niet meer alleen voor jou. Mijn vriendinnen willen ook graag een kopje thee komen drinken op het moment dat de kleine wakker is en zo ook met de opa's en oma's. Dat is een gevolg van het krijgen van kinderen. Mensen zien eerst je schattige kleintje en daarna pas de rest van het gezin. Of niet eens meer Ik zag mijn opa's en oma's vroeger erg weinig om verschillende redenen en ik vind dat tot op de dag vandaag heel jammer want het waren (en zijn) allemaal heel erg lieve mensen. Als jij vindt dat sm te vaak komt, dan kan je daar afspraken over maken. Of je gaat wat vaker daar heen, dan kan je ook weer weg als het jou uitkomt. Heb je zelf de touwtjes in handen zeg maar. W.b.t. het wiegje. Hulde aan jouw schoonouders voor het opvangen van deze kindjes. Je wilt niet weten wat sommige pleegkinderen al doorstaan hebben in hun korte leventje. Ik zou vereerd zijn als ik daar mijn spulletjes voor zou mogen gebruiken. Al kan ik me ook voorstellen dat je het wiegje graag voor een tweede bewaard. Ergens is iets niet helemaal goed afgesproken en ik zou dat gewoon uitspreken. Waarschijnlijk komen jullie daar wel uit.
Bedankt voor jullie reacties, Heb vergeten te vermelden dat ze tig bedjes en ledikantjes heeft staan, en ze echt wel een slaapplekje heeft voor haar pleegkinderen.. En natuurlijk is het super dat zat ze al die kinderen een (tijdelijk) huis bied.. Het voelt gewoon raar, als mijn zoon daar is, is ze niet bezig met oma zijn maar alleen maar met opvoeden van de andere kinderen die daar rond lopen.. (ze zijn daar gemiddeld met zn 12en, soms meer soms minder) Ik snap ook heel erg goed dat veel van jullie dromen van zulke schoonouders.. Maar ze zijn zo vreselijk anders dan ik.. Ik kom uit een heel rustig introvert gezin, het is erg gezellig als we bij elkaar zijn, maar ik hoef ze echt niet elke week te zien.. Mijn schouders zijn precies het tegenovergestelde.. heel extravert, heel direct, en de hele dag word er door iedereen geschreeuwd door het hele huis en het is er altijd enorm druk. Na een half uur daar zijn krijg ik al de kriebels en wil eigenlijk zo snel mogelijk naar huis... Schoonmoeder wilde bij de bevalling zijn, en als de kleine er zou zijn zou zei wel bij mij kramen, en zo niet dan kwam ze in ieder geval elke dag even langs.. Ik snap echt dat ze heel erg blij is.. maar ik ben gewoon niet zo, ik kan daar niet mee om gaan.. Gelukkig heb ik haar duidelijk kunnen maken dat alleen mijn man bij de bevalling aanwezig zou zijn, en dat er gewoon een kraamverzorgster zou komen.. En gelukkig kwam ze om de dag, en niet elke dag.. Voor mijn gevoel is ze altijd zo gebleven.. als ze de kleine een week niet heeft gezien, Moet ze hem zien.. en als ze hier zijn, en wij bij hun Moet ze de fles geven, anders is ze de rest van de tijd chagrijnig en kijkt ze me niet meer aan.. Ik kan er gewoon niet zo goed mee om gaan..
Jammer dat het zo rot voor je voelt want ik hoor weinig negatieve dingen eigenlijk. Wij kennen alelen dit stukje verhaal dat maakt het altijd moeilijk om te oordelen maar dusver denk ik dat je blij mag zijn met zulke familie voor je kindje Ik merkte hier ook dat ze al snel niet meer voor ons kwamen maar voor de kleine. Maar dat vond ik niet erg, mijn kleine is ook veel interessanter . Ze moeten alleen niet te pas en te onpas op de stoep staan. Mijn schoonmoeder had er bv een handje van om dochterlief expres wakker te maken of tegen mij te zeggen "Nu slaapt ze al weer als ik kom!" en ik heb haar even heel duidelijk gemaakt dat het om mijn dochter draait en wat goed voor haar is en dat ze daar maar in mee moet gaan en ze anders pech heeft. Duidelijkheid is soms even pijnlijk, maar het hielp wel degelijk . Verder vind ik de band tussen kleinkind en opa's/oma's ook erg belangrijk en vind ik het heel fijn dat ze deze liefde kent. Daar ben ik heel dankbaar voor! Dat je schoonouders pleegkinderen opvangen vind ik fantastisch en zou mij juist een heel betrouwbaar gevoel geven als jullie kleine er straks een keer is zonder jullie. Hoeveel meer ervaring wil je hebben? Ik kan me wel iets indenken dat je het wiegje graag 'eigen' houdt. Kun je niet ergens voor een paar tientjes een wiegje kopen? Probleem opgelost toch?
Maar eigen kind en schoonkind zijn volwassen mensen. Ze kunnen wel snappen dat ze nu even op achtergrond raken en alle aandacht naar het nieuwe klein hummeltje gaat. Mijn moeder ziet mij ook niet staan als haar kleinkids in de buurt zijn, dat is toch oma-eigen vind ik, en alleen maar verterend.
Zelfde als Loki. Hier komen ze ook niet meer voor ons maar voor de kleine. Ik heb daar geen moeite mee. Vind het logisch en ben blij dat mijn kleine zo geliefd is. Mijn sma is hier een paar weken geweest. Uit een ander land. Voor haar was het het eerste kleinkind. Beiden hadden we andere verwachtingen. Zij kwam met het idee om even fijn moeder te gaan spelen over mijn kind. Ik had me ingesteld op het uitdragen van de zwangerschap en dan moeder zijn. Tja, dat heeft even gebotst. Ook zij snapte niet dat het rustig moest zijn voor ons meisje omdat ze wel 7 weken te vroeg was. Dat werd lacherig afgedaan als belachelijk want zo ging dat daar niet. Jammer dan, hier gaat dat wel zo en IK ben de mama en niet zij. Zowel zij als wij hebben onze verwachtingen moeten bijstellen. Ik heb erverdergeen moeite meer mee. Ze is weer weg, huisje is weer van ons en ik geniet van het moederschap. Toch weet ik dat de volgende keer ze weer volledig zich op mijn kind zal storten. Maar dan is ze ouder en kan ze dat ook aan. Ik heb daar vrede mee. Ik ben zo blij dat er al zoveel van die kleine gehouden wordt. Mijn moeder is het tegenovergestelde overigens. Die snapt dat soort dingen en doet gewoon rustig aan. En houdt net zoveel, zo niet meer, van mijn dochter. Mensen zijn nu eenmaal verschillend. En soms heb je even een clash maar het blijft altijd geven en nemen. Mijn sma is weer terug naar huis. Voelde zich wel rot toen ze erachter kwam dat vriend en ik hierdoor even in een dip zaten. Maar inmiddels snapt iedereen wel hoe het zit. Ondanks je aanvullingen blijf ik erbij dat je je handen moet dichtknijpen met zulke mensen. En wellicht heeft dat wiegje voor hen een betekenis. Ik zou er gelukkig mee zijn als ik weet dat pleegkinderen, kinderen die het zoveel slechter hebben dan de mijne, hier in mochten liggen.
Dat is denk ik de botsing van karakters, iedereen is anders, ik lijk meer op je smoeder denk ik en zou ik me meer op mijn gemak voelen in haar huis dan bij jou. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik mijn ouders een week niet wil zien. Maar dat is voor iedereen anders. Je smoeder doet mi niks verkeerds, ze is gewoon anders. En je man is ook op die manier opgegroeid. Je kunt er denk ik weinig aan doen, ik neem aan dat ze ook zo waren toen je nog geen kindje had?
Natuurlijk doen de schoonouders niets verkeerd, maar TS doet ook niets verkeerd. Waarom moet alleen TS zich aanpassen en de schoonouders niet? Iedereen moet zich een beetje aanpassen, zowel de schoonouders en ook TS. Want TS heeft ook haar manier van zijn en doen en het is haar kindje. Samen met haar man bepaalt zij hoe het gaat. Daar heeft zij ook recht op. Ze heeft ook recht op haar gevoelens over haar schoonouders. Ik ben persoonlijk ook niet dol op mijn schoonouders. Het zijn prima mensen en bedoelen het goed, maar zijn niet mijn types. Ik weet wel dat mijn schoonmoeder heel erg blij is met haar kleindochter en haar best doet een heel goede oma te zijn. Dat waardeer ik. Ik stimuleer ook dat ze elkaar zien. Maar ik mag denken over mijn schoonmoeder hoe ik wil, alleen ik zal mijn gevoel niet overdragen op mijn kind. Zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder hebben mijn dochter nooit de fles gegeven, want het is een borstkind. Dus als dat geëist zou worden, zou ik wel even gek staan te kijken. Ik ben ook meer van het introverte type en ik zie noch mijn ouders noch mijn schoonouders elke week. Ze wonen ook te ver weg daarvoor. Prima toch? Ik heb een goede band met mijn eigen moeder en we hoeven elkaar niet elke week te spreken of te zien om dat de bevestigen. Ja, als mijn moeder er is, gaat ook de meeste aandacht naar de kleine uit (ze komt nu ook vaker om haar kleindochter te zien). Dat voelt normaal. Maar als die dan slaapt, dan voeren we een goed gesprek. Dan gaat ze niet meteen weg.
Ik denk dat het ook te maken heeft met het botsen van karakters en er is niet veel wat je hier aan kan doen. Ik vind het nog steeds prachtig dat je schoonouders pleegkindjes hebben en zou me ook gerust voelen als mijn kind daar zou zijn. Maar dat ze zich zo opdringt en vervolgens meteen weggaat als de kleine slaapt, tja, dat zou ik ook niet fijn vinden. Natuurlijk gaat de meeste aandacht naar de baby, maar het is gewoon fatsoenlijk om ook nog om te kijken naar de vader en moeder van je kleinzoon. En eisen dat ze de fles mag geven? Dat zou bij mij ook echt verkeerd vallen. Het hele eisen alleen al. Niet dat ik het iemand zou misgunnen om de fles te geven (al is dat hier niet van toepassing, geef bv), maar dat zou gebeuren wanneer IK als moeder dat goed vind. Mensen hebben niks te eisen als het om mijn kind gaat. Ik vind dus wel dat je hierin echt niet hoeft toe te geven en je best naar je gevoel mag luisteren. Ik hoef mijn ouders ook niet elke week te zien, (kan ook niet door de afstand), maar dat betekent heus niet dat onze band slechter is.
Ik heb de indruk dat TS overrompeld wordt door haar schoonmoeder en dat het eigenlijk helemaal niet om het wiegje gaat, maar om het weer niet respecteren van haar grenzen. @TS, als je even afstand van je schoonmoeder wilt nemen, laat dan je man met de kleine bij haar op bezoek gaan. Heb jij even de tijd om wat dan ook te doen en is je schoonmoeder blij omdat ze je zoontje even helemaal kan betuttelen. Mijn schoonouders bedoelen het ook niet verkeerd, maar ik moet er niet aan denken dat ze hier iedere week op de stoep zouden staan (mijn ouders trouwens ook niet).
Ik snap het wel een beetje hoor. Hier ook een schoonmoeder die wat mij betreft een beetje 'too much' doet. Ik kan gewoon niet tegen al dat kleffe en overdreven gedoe met mijn kind. Bovendien hoef ik ze ook echt niet elke week om die koffie. We hebben het best druk, alletwee een baan en het leven is nu eenmaal anders dan toen ze zelf net kinderen hadden. Ik kan me er ook zo ontzettend aan irriteren, dat eigengereide en overdreven gedrag. Wat betreft karakter komen jouw en mijn schoonouders ook wel overeen denk ik, direct en luidruchtig. Ik krijg er altijd een ongemakkelijk en onrustig gevoel als ik er ben. Tja, dat ze pleegkinderen opvangen en je je daar raar bij voelt, snap ik weer niet helemaal. Maar dat kan heel goed de hormonen zijn hoor. Maar het is nu eenmaal hun leven en wat ze graag doen en dat hoort bij hun 'gezin'. Het is goed werk en voor hen is het geen 'werk' maar hun dagelijkse leven. Wat betreft het wiegje kan ik jouw kant ook wel begrijpen. Al is het natuurlijk zo dat het hun wiegje was en ik weet niet of je het hebt gekregen of hebt geleend. Als het geleend is, mogen ze er natuurlijk om vragen. Maar er vanuit gaande dat het gekregen is, dat je zelf een bepaalde emotionele waarde hebt gegeven aan dat wiegje kan ik helemaal begrijpen. En dat je het liever voor de tweede bewaard ook. Dat heeft niets te maken met dat je een ander kindje iets misgunt. Ik vind niet dat als je iets ongebruikt in huis hebt staan, anderen daar maar elk moment aanspraak op mogen doen. Ieder moet voor zich weten of ze dat willen uitlenen of niet. Maar goed, beetje twijfelachtig, omdat het van de zolder van je schoonouders komt.
je overdrijft een beetje, is toch kei leuk dat ze jullie kleine zoveel aandacht geeft. Ik heb ook weleens andere verhalen gelezen. Wat betreft het bedje tja hij lag bij hen op zolder dus eigenlijk is dat bedje van haar en heb jij het mogen lenen. Dat jij creatief bent geweest en een hemeltje etc bij hebt gemaakt is leuk voor je kindje geweest maar nu gewoon terug geven. Wellicht kan je leren van je schoonmoeder want jij komt heel egoïstisch over in tegenstelling tot jouw schoonmoeder.
hahah, mijn ouders zien mij ook niet meer als ik op bezoek gaan ze rennen naar de maxi cosi en pakken hem eruit en meteen aan het knuffelen. Heerlijk is dat hoor
hihi, ik ben een keer bij mijn ouders op bezoek gegaan en toen pakte ze ook gelijk mijn dochter en gingen haar knuffelen. Toen riepen mijn man voor de grap doei en trokken de deur dicht.
Ik vind dit onnodig hard. TS is helemaal niet egoistisch, ze is gewoon anders dan haar schoonmoeder. Ze is niet druk en extravert, maar introvert en gesteld op haar rust. Dit moet sm net zo goed accepteren en respecteren. Iedereen is toch anders? Wat het wiegje betreft, we weten niet wat de afspraak was tussen TS en schoonmoeder. Heeft ze het gekregen, zou ik het ook niet fijn vinden als het weer terug wordt gevraagd, heeft ze het geleend, is het van schoonmoeder weer te begrijpen. Het raar voelen bij pleegkindjes kan ik ook niet begrijpen, maar ik denk dat dat echt hormonaal te verklaren is. Ik denk dat iedere moeder wel een beetje last heeft (gehad) van het ontzwangeren. Als ik nu terugkijk naar hoe ik 5 maanden geleden was, schrik ik ook soms. Ik was totaal niet helder en had allerlei angstscenario's in mijn hoofd, terwijl ik dacht dat ik normaal functioneerde.
Tsja dat ze je niet meer zien staan is denk ik 'normaal' hier is het ook eerst kleinzoon en daarna wij. En ook hier beide ouders vaak over de vloer, en ze noemen hem ook 'hun mannetje'. En ja ik heb er ook weleens de kriebels van, maar ik weet aan de andere kant dat hij geen betere grootouders had kunnen krijgen! Hoop dat als hij straks peuter puberd oid ze nog net zo gek op hem zijn haha.. Dus trek het je niet aan, en heb je er geen zin ben je gewoon niet thuis. Wat betreft de wieg, ik lees tussen de regels door dat hij je geleend is, dus hebben ze in principe recht om hem terug te vragen. Ik zou er geen punt van maken, juist mooi als je een hulpeloos ander kind een mooi bedje kunt geven! Moet het dan staan te versloffen tot er eventueel een 2de komt? Ze doen mooi werk en dat er dus weleens baby's over de vloer komen is toch alleen maar goed. Zou fijn zijn als meer mensen pleegouders zouden willen zijn. En dat vind ik niet leeftijdsgebonden. Ze zijn toch niet afgeschreven nu ze zelf oma zijn? Maar goed wil je het echt niet dan zul je een andere wieg kunnen kopen voor bij je s moeder.
Wat jammer dat er zo aanvallend wordt gereageerd bij het vragen van advies en Lolala meerdere keren wordt betiteld als egoistisch. Voor sommige is het een droom om betrokken so te hebben, voor een ander is het vervelend. Ook ik heb het niet als erg fijn ervaren. Nooit hebben wij erg nauw contact gehad met hen en sinds de komst van onze zoon werd er verwacht dat ze iedere week op de stoep konden komen staan, ik vond dit ook ontzettend vervelend. Tuurlijk zijn ze trots en komen wij op een 2e plek te staan. Maar zoals Lolala beschrijft, is het normaal dat als de kleine op bed ligt sm ook maar gelijk naar huis gaat? Dat zou mij ook enorm steken. Advies wiegje; als ik jou verhaal zo lees heb je het gekregen. Misschien idd een misverstand? Zelf zou ik er geen probleem mee hebben, maar denk dat het belangrijk is dat je je gevoel bespreekbaar maakt, zelf staan ze er waarschijnlijk helemaal niet bij stil dat dit inmiddels voor jou zo'n emotionele waarde heeft.