schoonmoeder-klaagmuur

volgens mij hebben we echt dezelfde schoonmoeder, die van mij zit nu al van ja als je gaat bevallen ga ik op de gang wachten! dacht het niet!
Of zegt ze van ja ik wil wel om de dag met de kleine wandelen! ze wil een babykamer, box, kinderwagen in haar eigen huis hebben dat is makkelijk zegt ze!
Ook wil ze de baby de eerste week wel een paar keer in bad doen, nou wat denk je ervan dat we dat zelf lekker doen!
ze denkt ook echt dat ze de baby de eerste tijd alleen mag meenemen.. Ik krijg het er nu al benauwd van, en heb gelijk gezegd dat ik hier niet van houdt en dat ze al die spullen niet voor zichzelf hoeft te kopen want ze gaat niet eens oppassen! en wij krijgen een kind zij niet!!

ze heeft niet door dat ik haar juist nergens meer bij betrek en mijn moeder juist wel die zal zich nooit ergens mee bemoeien! Ik erger me alleen maar aan haar en kom ook bijna niet meer bij haar!

pas zat ze hier aan de keukentafel pakt ze gewoon mijn opengemaakte post! of gaat al mijn kaarten die ik heb gehad zitten lezen! dat vind ik echt asociaal!

Ik vind het ook moeilijk om op een normale manier te zeggen dat ik het niet wil ze is dan gelijk beledigd en draait het altijd zo dat wij het gedaan hebben en wij het verkeerd zien! yeah right!

 

Allemachtig, wat een verhaal! En niet gezond hoor, ik denk dat ze dat ze na haar scheiding een soort van verlatingsangst of iets dergelijks heeft opgelopen en beslist de controle over jullie wil houden.

Ik heb godzijdank een schat van een schoonmoeder en moeder, maar allebei wonen ze niet in de buurt, (mijn moeder op 3 uur rijden en mijn schoonmoeder 1 uur rijden) dus ik herken het ook absoluut niet. Maar het lijkt me wel dat je zo langzamerhand wat harder mag zijn, en meer voor jezelf en je gezin opkomen. Ze is namelijk bezig jullie te 'stalken', ook al zien jullie dat zelf misschien niet zo.
Stel haar voor om bijvoorbeeld 1 vaste dag in de week te houden waarop ze langs 'mag' komen, zodat jullie er allemaal het meeste aan hebben en het niet irritant wordt. Ik snap dat ze dit jullie niet in dank zal afnemen en zich misschien in eerste instantie aan de kant gezet zal voelen en helemaal weg zal blijven, maar ze zal toch contact willen houden met haar zoon en haar kleinkind straks, dus dat zal uiteindelijk wel goedkomen. Ik zou voet bij stuk houden, je leeft niet voor haar, je hebt je eigen leven en daarvan is zij maar een klein stukje, of ze dat nu wil of niet. Ze probeert zich zo binnen te dringen dat jullie er zelfs om gaan liegen en dingen verzwijgen, dat is echt niet gezond.
Over de opmerkingen die ze maakt over jouw moeder zou ik ook heel duidelijk zijn... ik zou haar in dat geval de deur hebben gewezen. Fatsoen is een norm waar ze zich in jouw huis en tegenover jouw familie aan hoort te houden, doet ze dat niet dan zijn de gevolgen voor haar.

Ik heb ooit een soortgelijke situatie meegemaakt met mijn ex-schoonzus, die (bijna) net zo erg was, maar toen ze op een gegeven moment dezelfde kleren als mij kocht en jaloerse opmerkingen maakte over het huis etc. van mij en mijn ex, waar we hard voor harden gewerkt terwijl zij als alleenstaande moeder in de bijstand zat en nog nooit een fatsoenlijke opleiding en baan had gehad, was voor mij de maat vol. We hebben haar toen een tijdje echt buitengesloten, gingen niet naar verjaardagen als zij er was, beantwoorden geen telefoontjes etc. meer, en uiteindelijk leek ze in te zien dat ze zelf de oorzaak was van de verwijdering. Het ging toen een heel stuk beter, al bleven we op onze hoede.

 

Wat verschrikkelijk irritant!!! Ik zou er helemaal krankjorem van worden!!! Ze laat zich echt door niets en niemand tegenhouden geloof ik....

Als je nou eens (samen met je vriend) een brief schrijft naar haar, waarin je punt voor punt uitlegt dat je dit niet wilt, dat dit jullie relatie zodanig verstoort dat je straks echt een hekel aan haar gaat krijgen (en dat wil je natuurlijk voor zijn...), en dat jullie gewoon recht hebben op een eigen leven.
Geef dan ook in de brief aan hoe je het wel wil hebben. Wellicht zelfs als je haar 2 opties geeft, kan ze kiezen en dan heeft sm ook nog het gevoel dat ze mee kan denken!

Ik denk ook even mee:

optie 1: sm 1x per week koffie drinken bij jou, en jullie samen (jij en sm) 1x per week een paar uurtjes de stad in, boodschappen, koffie drinken etc, in ieder geval de deur uit. Daar blijft het bij. Ziet ze je toch 2x per week.

optie 2: sm 1x koffie drinken bij jou, en jij en vriend 1 dag/avond in het weekend naar haar.

Ik zou misschien in het begin dan vaste dagen afspreken zodat iedereen (lees: zij!!!!) hieraan kan wennen. In de loop van de tijd, als het goed gaat kun je ipv vaste dagen, wat onregelmatiger afspreken.

Pfffff.....als ik dit zo lees: lijkt wel een kleuter zeg!!

Veel sterkte

 

Hier werkt maar 1 ding, gewoon zeggen hoe t ervoor staat, als je dat nl niet doet wordt t alleen maar erger!!
Zeg dat ze welkom is maar als t niet uitkomt, komt t niet uit en dat je dus in dat geval niet open doet en de telefoon opneemt.
Wat betreft die opmerking over je kindje ik had echt gezegd daar is de deur en ik hoef je verlopig niet te zien maar dat ik zou ik zeggen.
Succes de komende tijd maar let op bewaak je grens anders is het hek van de dam.

 

wat is dat toch met schoonmoeders :x pff met de mijne hebben wij geen contact meer mee mijn man heeft het helemaal gehad met zijn moeder

 

Je vriend is toch wel mans genoeg om dan aan de telefoon te zeggen dat hij geen tijd voor haar heeft omdat ie aan het werk is en ze 's avonds maar weer moet bellen?
Hij moet haar helemaal niet de kans geven om te klagen, heeft ie geen nummermelder ofzo?

Maar jemig zeg, ik krijg het spaans benauwd van jouw verhalen... ik zou echt helemaal gek worden en eerlijk gezegd denk ik dat je gewoon nog steeds te lief bent. Helemaal als ik lees wat voor rotopmerkingen ze maakt, ik hoop dat je daar gelijk op inspringt?
Schiet maar eens uit je slof, en doe inderdaad de deur maar niet open ook al weet ze dat je er bent. Wanneer ze verhaal komt halen kan je (of je vriend) haar vertellen dat ze vaak genoeg gewaarschuwd is.

Helaas denk ik niet dat je met netjes zijn van het probleem af
komt en met een kleine in aantocht denk ik dat het verstandig is om al vóór de bevalling duidelijkheid te geven aan haar.

 

Die vrouw heeft gewoon een gigantische plaat voor dr kop (als ik zo onaardig over haar mag praten)
Succes in ieder geval als jullie het gesprek aangaan dit weekend!

 

Pfff zou er echt helemaal gek van worden....
Blijkbaar heeft ze een flinke plaat voor haar kop.
En kun je moeilijk tot zo'n persoon doordringen.

Ik heb 2 schoonmoeders inverband scheiding. Echte schoonmoeder zal zich nooit ergens mee bemoeien, tenzij we haar bijv om advies vragen, zelfde als mijn moeder.

(stief)schoonmoeder heeft af en toe botte opmerkingen geplaatst. En het dan zeggen en snel weg lopen. Net of wij dat niet horen... Even een voorbeeld, ze had liga gekocht voor onze jongens voor als wij daar waren. Nu hadden ze al een hele tijd geen liga meer gehad en wij gingen daar op een middag heen maar wist dus niet of ze liga had dus had zelf mee genomen. Begint ze ineens te tieren: Pfff zijn onze koekjes niet goed genoeg voor jullie. En dan op zo'n hele vuile manier en dan snel weglopen. Ook had ze een kinderstoel van vroeger. Ze zei ik maak die even schoon dan kunnen ze daar wel op zitten. Prima erg leuk dat ze dat wou doen. Maar we komen daar, blijkt het zeg maar een normale stoel te zijn die vrij breed is zonder een tafeltje ervoor. Onze mannen waren net 9 maanden en konden nog maar net zitten. Ik kon ze ook niet vast zetten in die stoel. Dus ik zei tegen haar van sorry hoor maar dat zet ik ze niet in. Woest was ze, want zij en haar kinderen hadden daar ook gezeten vroeger. En dan weer van die k*t opmerkingen maken. Er is laatst wat voorgevallen waardoor we op dit moment dus knallende ruzie hebben met haar. Het is flink uit de hand gelopen en hebben hun nu al een aantal weken niet gezien. We zijn er wel even klaar mee

Ik wens je succes met je schoonloeder

 

hé meis, ik denk ook dat je toch nog een beetje harder moet zijn hoor. Ik zou het helemaal niet aangenaam vinden als mijn sm telkens alleen met mij af wilde spreken (ik heb toch al een moeder? En vriendinnen zoek ik zelf wel uit).

Ik denk inderdaad dat een goed gesprek beter is dan een brief: die kan ze heel gemakkelijk verkeerd interpreteren. Ga van te voren eens met je vriend om de tafel zitten om de uitgangspunten te bespreken. Ik vond de suggestie heel goed dat ze alleen langs moet komen als je vriend er is (het is tenslotte zijn moeder). Probeer geen verwijten te maken, maar het te brengen als een positief nieuw voorstel voor de toekomst.

Ik heb geleerd dat je met dit soort mensen het beste niet in discussie kunt gaan. Dus als zij begint tegen te pruttelen, blijf je bij je standpunt zonder meer argumenten te geven. Herhaal gerust drie keer je redenen. Op een gegeven moment gaat het wel aankomen. Ik zou persoonlijk niet refereren aan het feit dat je zwanger bent: straks denkt ze dat ze na je zs alles weer mag. Je bent haar helemaal geen (grote) uitleg verschuldigd overigens: je bent volwassen en vrij om je leven in te richten.

Dus veel meer: sm, we zouden het leuker vinden als u voortaan op woensdag avond langskomt. Dan is vriend thuis en hebben we veel meer tijd om even bij te praten. (EN DAN OOK PUNT, meer uitleg heb je niet nodig).
SM zal tegenpruttelen: waarom dan? ben ik niet goed genoeg? je hebt toch niets toe doen etc. etc.
Gewoon rustig opnieuw herhalen: Vriend en ik hebben het erover gehad: we zouden het leuker vinden als u voortaan op woensdagavond langskomt. Laten we dat onze vaste avond maken.

Zoals iemand anders ook zei: ik zou absoluut geen negatief commentaar over m´n moeder pikken hoor: daar zou ik meteen iets van zeggen.

Je hebt nu natuurlijk ongewild een beetje een situatie gecreeerd waarin ze denkt dat ze bepaalde ´rechten´ heeft en ze zal voelen dat jullie die van haar afnemen (helemaal met het kleinkind in het vooruitzicht). Probeer je niet mee te laten slepen met haar emotionele chantage en blijf bij je standpunt. Daar hebben jullie allemaal veel meer aan op lange termijn.

Succes (sorry voor lange bericht).

 

wat een K*T situatie zeg!!! mijn sm kan er ook wat van, maar niet zo erg als bij jou! en die begint mij langszaam nu te snappen!!!

maar ik zou sowieso de sleutel terugvragen/eisen dan komt de boodschap wel misschien aan....

 

Wauw...ik zou gillend gek worden zeg!!

Ik denk dat je schoonmoeder meer begrijpt dan dat je denkt en dat ze gewoon doet alsof haar neus bloedt.. Ik zou inderdaad nu hard gaan spelen. Niet meer open doen, geen telefoon opnemen enz. Als ze weer begint dat ze denkt dat ze niet welkom is enzo, dan gewoon hard zeggen dat ze eens moet ophouden met dat stomme gezeik en dat ze wel welkom is, maar niet op deze manier. Dat ze het er zelf naar maakt en dat je behoefte hebt aan privacy.

Over die opmerkingen over je kindje en je moeder: ik had haar met kop en kont opgepakt en haar m'n huis uit gedonderd! Is ze nou helemaal?? Ik vind sowieso dat ze erg respectloos naar je is, door je voor kreng en lui mens uit te maken. En dat in JOUW huis!! Ze heeft zich te gedragen!!

Als ze niet normaal wil luisteren, dan maar op de "harde" manier lijkt me. Wel erg rot voor jullie hoor , deze situatie!

 

en kan je niet, als ze weer eens der is, nul komma nul aandacht haar besteden. Gewoon achter de laptop gaan zitten en daar gefocust mee zijn. of een film opzetten en dan heel afwezig reageren

 

Dit wou ik inderdaad ook even bijvoegen.

Toen ik dat stukje las dacht ik echt WTF!!!
Bij mij zou ze a-la-minute buiten staan na zo'n opmerking, en ze zou heel duidelijk horen WAAROM ze weg moet!

Sorry dat ik dit nu zeg, maar wat een kreng zeg!!!

 

Dat zou ik ook niet pikken als ze iets over mijn moeder zou zeggen. Ik zou haar echt bij kop en kont pakken en buiten gooien.

Ik zou gewoon helemaal niet meer open doen, alleen op maandag bijvoorbeeld. En op de andere dagen gewoon niet doen. En als ze het waagt om binnen te komen zou ik echt die sleutel terug vragen.