Zou eerlijk gezegd misschien wel blij zijn met z.n schoonmoeder. Ze denkt te minsten mee!. Als het je niet lekker zit en de kleding is na de hand te klein of er is te veel. Kijk om je heen of er misschien een moeder is die het wel minder heeft en dat je deze moeder er blij mee kan maken. Met kleding dat te veel of over is? En anders een gesprek je aan gaan. Dat je het wel waardeert en dat je snapt dat jullie kind het eerste kleinkind is en ze deze lekker wil verwennen. Vraag of ze het anders op een spaarrekening wil zetten voor jullie zoon als ze iets wil kopen maar ze eigenlijk weet dat je kindje het nu niet nodig heeft? En idd misschien na dien op marktplaats zetten en het daarna op de spaar voor jullie kindje. Zo te lezen is het een trotse oma en wil een beetje ( pronken)
Oh wij ergeren ons ook weleens hoor Ik aan mijn schoonmoeder.. En manlief zo mogelijk nog meer aan z'n eigen moeder. Soms voelt het gewoon alsof je zelf de kans niet krijgt om iets te kopen omdat de kasten toch vol genoeg zitten. En ik koop graag zelf wat leuks maar niet megaduur en het moet ook in de kast passen Net als speelgoed.. Wij kopen zelden speelgoed.. Want door veel opa's en oma's is ze hier altijd zeer rui voorzien van leuk speelgoed. (Zelfs op haar verjaardag geven we meestal geen speelgoed gewoon omdat ze echt meer dan genoeg krijgt) En dan doet oma het nog netjes hoor. Niet megaduur, redelijk onze smaak over het geheel genomen en als ze bijv een leuke jas ziet... Dan whatsappt ze eerst even een foto of wij het ook wel leuk vinden. En toch.... Voelt het soms een beetje alsof ze te veel helpt... Bijna alsof we het zelf niet zouden kunnen doen/betalen. En dat voelt toch niet heel fijn. Maar goed.. We WETEN dat ze het gewoon heerlijk vind om te kijken voor meidenspulletjes en regelmatig dus dingen echt niet kan laten liggen. En meest van de tijd.... (Niet altijd.. Ik ben ook maar een mens) lukt het me om dit goed te onthouden als er weer een zak kleding mee naar huis komt en om er gewoon blij mee te zijn.
Je zoon kent zelf het prijskaartje van de kleren en speelgoed niet. Ik zou het je dus niet te hard proberen aan te trekken. Het is uiteindelijk haar geld en haar enige kleinkind. En inderdaad, is je zoon eruit gegroeid en ziet het er nog best redelijk uit, dan geef je het door of verkoop je het voor een klein prijsje. Toch handig overigens dat oma wat grotere cadeaus qua speelgoed koopt? Dan moeten jullie al geen al te grote stukken meer kopen . En wie weet gaat het speelgoed ook lang mee of kan je het ook nog doorverkopen als je zoon het beu is en er geen volgend kind meer zou komen.
Ik hou ook niet zo van het verwennen. Maar wij hebben hier het andere uiterste...Hoewel ik een gegeven paard niet in de bek wil kijken en dat ook aan mijn kinderen leer. Mijn kinderen krijgen een cadeautje van ongeveer 1 euro van opa en oma. Dat is heus niet erg maar mijn schoonmoeder doet dan (waar alle visite bij is) alsof ze het allermooiste cadeau heeft gegeven... Maar aan de andere kant denk ik...als opa en oma hun zoontje lekker willen verwennen...lekker zo laten
dat doen ze al. dat liet ze een keertje vallen toen ik trots zei dat we ondanks mn man momenteel geen baan heeft toch voor onze zoon konden blijven sparen. Toen was haar opmerking.... oh maar dat word toch wel gedaan hoor! Blijkt dat ze een spaarrekening voor hem hebben geopend zonder dat wij daar van af wisten. Per toeval kwam het ter spraken anders hadden we het nu nog niet geweten. We weten eigenlijk ook niet voor wat en wanneer ze sparen voor hem. dus als er iets met hun opdoet hebben we geen idee van hoe of wat..
Dit dus, en je hoeft er niet bang voor te zijn dat je kindje daardoor meer naar de ene opa en oma trekken. Kinderen vinden kleding niet bepaald belangrijk, ze zien dat niet als "cadeau", ze zullen dat eerder doen bij speelgoed
Ik zou er echt geen probleem mee hebben, en van maken, wees dankbaar voor wat je krijgt, of in dit geval je kind.
Ik snap je angst wel voor wanneer hij groter wordt, maar voorlopig zou ik er maar van proberen te genieten. Ik denk dat kinderen heel snel doorhebben welke opa en oma echt geintereseerd in ze zijn en welke opa en oma alleen maar met cadeautjes smijten..al kan het ook beide natuurlijk
Nou heerlijk toch!! Dan heeft je kindje straks een mooie spaarpot. Of ze het nou ineens geven als hij ouder is en dat niet van tevoren melden of zoals nu. Zet je trots een beetje opzij en accepteer ze zoals ze zijn.
Oh en die dure kleren natuurlijk ook gewoon aantrekken. Daarvoor krijg je ze hoor. Niet om mooi te blijven omdat ze nooit gedragen worden.
die mensen kunnen het overduidelijk missen en willen dit heel erg graag. ik begrijp dat het je niet helemaal lekker zit. als moeder wil je zelf het meeste voor je kind doen. tenminste zo zou ik het bekijken. ik zou graag zelf de duren kleren kunnen kopen en zelf 150 euo besteden aan de sint. ik denk dat ze er enorm van genieten dit te doen. en ik denk dat je ze gewoon lekker moet laten. juist hartstikke mooi toch dat je zoontje een opa en oma hebben die helemaal dol van hem zijn. mijn vader kijkt niet naar mijn kinderen om hoor. mn moeder daarintegen is helemaal dek van ze haha. zij verwend mijn kinderen ook niet met dure cadeaus want daar heeft ze het geld niet voor maar als ze dat wel had gehad dan had ze dat gedaan. lekker laten gaan leg het aast je neer en accepteer het kinderen laten zich niet kopen hoor
Hier hetzelfde, schoonouders gaan compleet los op hun eerste kleinkind. Ik geniet er nu lekker van en laat het gaan. Hij snapt nu toch nog niet wat dingen kosten en is soms blijer met de verpakking dan wat erin zat . En als ik dan bij mijn schoonouders thuis kom en zie dat ze plakboekjes bijhoudt van mijn kindje met fotos van hem, maar ook fotos van sommige cadeautjes dan zie je weer hoe blij ze is met haar kleinkind en hoe goed ze het bedoeld. Ik ben overigens wel van plan om als hij wat ouder wordt om wat afspraken te maken omtrent echt dure dingen, zoals bijvoorbeeld een fiets of zo. Mijn eigen ouders kunnen dag soort dingen niet betalen en wil geen scheve gezichten later. Wees blij dat ze zich zo bekommeren om je kinderen en als ze ouder worden en het voelt niet goed zou ik het gewoon een keer overleggen met ze. Die optie van 2 maal per jaar kleren laten kopen lijkt me bijvoorbeeld een hele goede. En samen met je kinderen verlanglijstjes maken voor bijvoorbeeld sinterklaas helpt ook, want dan heb je het een beetje zelf in de hand.
Ik kan het wel begrijpen hoor.. Hier was dat in het begin ook heel erg. Elke keer als we schoonmoeder zagen, kreeg onze zoon een cadeautje.. Naast dat ik dat gewoon niet nodig vind, voelde het ook altijd erg lullig tegenover mijn eigen moeder. Zij zou dat misschien ook wel willen, maar heeft er het geld niet voor. Nu vind ik het niet zo'n probleem meer. Misschien komt dat ook doordat we m'n schoonmoeder tegenwoordig wat minder zien. In jouw geval zou ik proberen om van de kleding te genieten (mocht het je smaak zijn, tenminste ) en als je zoon echt teveel of te duur speelgoed blijft krijgen, zou ik er gewoon iets van zeggen. Ze hoeft er natuurlijk niet mee te stoppen, maar een beetje minderen kan geen kwaad!
ik denk dat je het al een stuk minder moeilijk zou hebben als ze je er bij betrekken. Niet zomaar zonder overleg een spaarrekening openen. Klopt dat? De spaarrekening kan belasting technisch zijn alleen kunnen ze niet een spaarrekening op de naam van je zoontje hebben. Hier voor moeten de ouders/ voogd tekenen. Tenminste dat was zo bij mijn zoontje.
Ik heb de reacties verder niet gelezen maar ik zou er lekker van genieten. Ik wou dat mijn schoonouders wat meer aan onze kindjes besteedden. De kindjes van mijn schoonzusje worden altijd verwend terwijl die van ons bijna niks krijgen. Dat is ook niet leuk natuurlijk. Gelukkig verwennen mijn ouders ze wel gruwelijk, mag ook vaak wat uitzoeken van mijn moeder als we samen shoppen zijn. En ze lopen echt niet in dure kleding, maar wel hele leuke
Ik zou het lekker laten gaan. Ze kunnen het missen en genieten er van om hun kleinkind te verwennen. Heerlijk toch! Als zij daar nou blij van worden
Het zou van mij ook miet hoeven, maar het zou me de strijd ook niet waard zijn. Ik kan me wel voorstellen dat je ee keer n gesprek gaat en aangeeft dat je het heel lief vindt, maar er soms ook moeite mee hebt omdat het zonde van het geld is. En dan vragen of ze misschien de uitgaven aan cadeaus kunnenn halveren en het geld dat overblijft elke maand op een spaarrekening voor jullie zoon zetten. Daar zal hij ater ook heel blij mee zijn denk ik!