Lekker doen waar jullie het prettigs bij voelen hoor, snap je schoonmoeder ook wel de ene kant is natuurlijk ook spannend voor haar. En uiteraard houdt ze van haar kleinkind dan. Maar als je echt goed uitlegt dat ze niet vergeten word dan lijkt me dat ze dat wel zal snappen. Is nog zo vroeg allemaal. Misschien bedoelt ze het allemaal niet zo maar is alleen maar trots. Zit ze in de wachtkamer lekker laten zitten dan meid. Daar zijn de verpleegsters wel voor om haar tegemoet houden. Maak anders duidelijke afspraken met haar. Wil ze dat niet is het jammer voor jaar, is jullie kind jullie moment en daar mag niemand wat van zeggen. Succes he meid
Ik heb ook zo'n schoonmoeder Ons kindje wordt haar 2de kleinkind want ze heeft er al eentje van de broer van mijn man. De situatie is daar zo dat mijn schoonzus een super band heeft met haar moeder en mijn schoonmoeder daar altijd op de laatste plaats komt, nu is het zo dat ik met mijn ouders helaas geen contact meer heb dus ze vindt het geweldig dat dit kindje helemaal 'van haar' is en dat ze die niet hoeft te delen zal ik maar zeggen. Op zich vind ik dat niet erg hoor maar het is echt het kindje wat ze interessant vindt maar aan mij vraagt ze niet hoe het gaat of zo, terwijl ze weet dat ik veel lichamelijks problemen heb (niet gerelateerd aan de zwangerschap!) Ze is met de 16 weken echo meegegaan omdat ze perse het geslacht wilde weten als enigste, nou ja, prima, dat gedaan. De 20 weken echo wilde we graag met zijn tweeën doen, zij wilde perse weer mee maar mijn man is op dat gebied wel wat standvastiger en ik trouwens ook, dus gewoon gezegd dat dat niet gebeurd, dan is ze dus gepikeerd maar dat duurt bij haar toch altijd maar een dag of 2 Ze mag de 25 weken echo weer mee om de kleine man nog eens te bewonderen en de eventuele vervolgecho's doen we gewoon weer met zijn tweetjes dus zonder haar en wij lichten haar dus ook gewoon niet in wanneer deze echo's gaan plaatsvinden Met de bevalling zou ze er ook het liefste bij zijn maar dat gebeurd dus mooi niet! We vertellen helemaal niks, en stellen iedereen op de hoogte een uurtje of 2 na de bevalling zodat we eventjes tijd met zijn drieën hebben!
Beiden je gsm uit op 't moment dat de bevalling start. Dan kan ze je partner (of jou) niet opbellen tijdens de bevalling. En dat ding zet je pas weer aan op 't moment dat het jullie past. En als ze gaat gokken dat het begonnen is op 't moment dat jullie niet meer bereikbaar zijn ... zou ik die gsm een paar weken voordien al een aantal keer uitzetten . Ik zou haar toch echt wel in de hoogste boom steken daarover. En als ze daar nog 5 jaar over gaat drammen, dan is dat haar probleem. Zorg overigens wel dat je met je man op 1 lijn staat hierover. Dat jullie beiden hetzelfde zeggen, zowel nu als na de bevalling.
euhm wie gaat er bevallen??? jij of je schoonmoeder?! Het is jullie eerste kindje, je schoonmoeder heeft dat bijzondere moment al gehad... tuurlijk is het ook heel bijzonder om je eerste kleinkind te krijgen, maar ik vind haar echt respectloos en egoistisch ! Ik zou haar heel duidelijk maken dat jullie het echt niet willen, en anders idd gewoon niet bellen Wij bellen helemaal niemand als de bevalling gaat beginnen, wij willen ook niemand op bezoek in het zh ( mits ik niet moet blijven) En thuis hoeft er ook niemand op ons te wachten.... eerst maakt de hond kennis met ons kindje en dan mag de rest komen
Wat je vriend zegt is een prima voorstel, niks laten weten als de bevalling begint. Het is jou bevalling, jij moet het doen, en idd na de bevalling is het moment voor jullie drieeen, het eerste moment van jullie eigen gezin. Daar hoort sm niet tussen Als zij daar zo'n probleem van maakt, prima, dan is het ook haar probleem en niet die van jullie. En misschien heel misschien trekt ze wel weer bij, jullie hebben nog even. Zolang jullie voet bij stuk houden, kan ze in principe helemaal niks.
Tsja, het is heel simpel: of je schoonmoeder respecteert jullie wensen op dit vlak of ze krijgt het niet te horen. En dat vind ze vast niet leuk, maar wie niet horen wil.... Jullie kunnen blijkbaar niet anders dan haar relatief hardhandig aan jullie grenzen herinneren. Want anders wordt het nog dikke heisa. Niet alleen met de bevalling, maar ook daarna in je kraamtijd en als de kleine er is. Ze MOET jullie grenzen respecteren en anders kan ze GEEN deel uit maken van het leven van haar kleinkind. Dat klinkt keihard, maar zo is het gewoon wel.
Meid JIJ bevalt en JIJ beslist wie er wel bij is, wie niet, wie je op de hoogte brengt en wie niet. In jouw situatie zou ik dus lekker niets vertellen over het eventuele begin en pas ruim na de bevalling, als jij eraan toe bent (en als dat pas na een dag is, is dat pas na een dag) mensen inlichten. Mijn moeder dringt zichzelf niet op, maar wil maar wat graag op mijn andere kinderen passen tijdens de bevalling. Bij de derde en vierde is ze erbij geweest (wilde ik zelf), bij de vijfde heeft ze beneden met de andere kinderen gewacht. Dit is ons slecht bevallen, het duurde wat langer dan verwacht en ze vertelde later dat ze steeds onderaan de trap heeft staan luisteren met de kinderen of ze al wat hoorden. Deze keer vragen we haar dus NIET om op te passen en zullen haar ook niet inlichten over wanneer het begonnen is enz. Naderhand hoort ze t wel. Jij en je vriend bepalen en beslissen, en niemand anders!
Je kan nog aandragen dat er wordt geadviseerd om het eerste uur na de bevalling geen bezoek te ontvangen ivm hechting van ouders en baby. Dat werd ons in elk geval aangeraden tijdens de info avond in het ziekenhuis. Veel succes..
Lijkt me niet meer dan normaal dat je niemand vertelt dat de weeën begonnen zijn. Waarom zou je mensen inlichten? Tenzij je al een kindje hebt dat ondergebracht moet worden heeft daar toch niemand iets mee te maken? Lekker relaxed als je weet dat er mensen op de gang zitten te wachten. 😏 Gewoon niks zeggen en pas bellen als jullie eraan toe zijn. Is je schoonmoeder het daar niet mee eens? Dan komt ze toch gewoon niet? Als je haar nu haar zin geeft blijft ze dit gedrag vertonen en daar word je echt niet blij van.
heeft ze wat te willen dan? het is jouw bevalling en jouw kindje! Ja natuurlijk het is haar kleinkind, maar allereerste is het jouw kind! Bij alle drie wist mijn schoonmoeder dat ik aan het bevallen was....de eerste omdat ik ingeleid ging worden na ruim 42 weken zwangerschap. na de bevalling was ik binnen een paar uur thuis, dus ze had niet eens tijd om naar het ziekenhuis te komen! bij de tweede omdat mijn vliezen waren gebroken en zij de oudste kon opvangen. Ik kreeg geen weeën uit mezelf en moest worden ingeleid. ik moest toen een extra nachtje blijven vanwege langdurig gebroken vliezen, ze kwam pas helemaal aan het einde van de dag met mijn oudste aanzetten (ik was midden in de nacht bevallen) toen was ik wel heel boos, want ik wilde heel graag dat mijn oudste zijn broertje snel zou zien. Zij vond het belangrijk om eerst honden te gaan uitlaten en ze wist ook niet wanneer het bezoekuur zou zijn en dacht niet te mogen komen.... (ja je kunt ook veel te laat aankomen) De derde was ze bij ons thuis nadat de vliezen waren gebroken en ik wederom op weeen moest wachten. Was wel prettig als ik dan weg moest zij er was. toen heeft mijn man dezelfde dag de broertjes meegenomen om het voorval van de vorige keer te voorkomen. Ik moest toen twee nachten blijven, dus meerdere malen mijn kinderen gezien. oma maar een keer.... blijf dus duidelijk wat je wil. mocht ze het niet leuk vinden en boos worden schuif het af op je hormonen, maar laat haar wel jouw wensen respecteren. Ik begrijp dat je in het ziekenhuis wilt bevallen mocht dat normaal verlopen ben je in een paar uurtjes gewoon weer thuis. Dan is het een kwestie van bevallen schoonmaken en inpakken enwer naar huis. mocht je een ruggenprik hebben gehad dan kijken ze je een paar uur na vanwege mogelijke infectie.
Och, ik zou me er niet al te druk in maken. Je sm is gewoon wat te enthousiast. Ze zal het je echt niet kwalijk nemen als ze pas na de geboorte op de hoogte gebracht wordt hoor. Bekijk het positief, ze wil er zijn voor jou en je kindje en wil graag deel uitmaken van jullie leven. Ok, ze ziet de dingen anders dan jij, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Jij geeft je grenzen aan en zij heeft zich aan te passen
Ik zou inderdaad niet bellen. Enthousiaste sm of niet, het is jullie keus. En volgens mij hebben jullie heel duidelijk voor ogen hoe je die dag wil invullen. Sm past daarbij niet meteen in het plaatje. Dat is toch echt haar probleem. Ze zal haar plaats moeten kennen. Ik denk dat dat alleen maar kan als jullie duidelijk zeggen wat jullie willen. En volhouden!
Van te voren al paar keer telefoon niet opnemen (als ze regelmatig belt: je sliep, was naar de winkel, koffiedrinken met vriendin etc), niet bellen als het begonnen is, tegen vk/vpk zeggen dat je haar er echt niet bij wil hebben mocht ze toch naar het ziekenhuis komen, en na de bevalling lekker eerst zelf de tijd nemen en dan pas bellen Bij de eerste wisten mijn ouders het wel omdat ik tijdelijk bij hun was. Ma sliep die nacht al slecht en had al door dat mn vliezen gebroken waar voor ik dr riep toen ze naar de wc ging Voor de rest wist niemand wat (pa en ma kunnen gelukkig goed hun mond houden in tegenstelling tot so) Bij de tweede wist zusje het die oppaste, nog een zusje en mn ouders, sf weer niet ingelicht omdat sm wel zo'n type is om elk uur sms te sturen Bij de derde wisten meer mensen het. Ma moest dochter bij ons halen, pa moest zoon op school ophalen omdat ma dat niet ging redden dus veel mensen bij school hadden al flink vermoeden omdat opa nog nooit was gekomen Ma was aan het werk dus heel dat team wist het, pa moest eerder stoppen met werken dus daar wisten ze het ook, onze baas wist het, mensen van de werf waar we met schip lagen wisten het, zwager die bij ons werkt (en die hadhet weer tegen zn vriendin gezegt)... en het kon me niks meer schelen dat "iedereen" het wist, zolang so het maar niet wisten (hormonale wraakgevoelens hele zwangerschap geen tot weinig intresse tonen en dan met 40weken ineens gaan bellen met ***smoesjes die overduidelijk alleen verzonnen waren om ons te "controleren")
Tsja...hoe wil je dit "lief" oplossen? En waarom eigenlijk??? Hier zijn wij tamelijk hard geweest: Wij bellen als wij er aan toe zijn, en er komt geen visite tot wij dat willen. Dit ook aangegeven in het zkh, en niemand die dan die kamer in komt hoor Ik zie het al voor me, je laat toch niet jouw kennismaking met jullie kind in het water vallen omdat jouw SM dit wil? Wat als zij over 3 jaar wil dat het kind gaat voetballen, terwijl kindlief dit niet wil? Gelijk voor jezelf, voor jouw kind en voor jullie gezin op komen, vind zij dat een reden om de relatie slechter te zien? Dat is dan haar probleem, het is namelijk hartstikke normaal om eerst even met zijn drietjes te zijn. Natuurlijk kan je haar gewoon niet inlichten, je kan inderdaad de telefoon voor die tijd een paar keer niet opnemen, zodat ze niet gelijk voor het zkh staat als je een keer niet opneemt, maar waarom zou je als jij zelf mag beslissen wat je wilt. Jij bent degene die de sinaasappel door jouw neusgat naar buiten gaat duwen, dus jij beslist, simpel. Eerlijk gezegd vind ik dat jouw man dit ook gewoon aan moet pakken bij zijn moeder, en het voor jou/jullie op moet nemen. (Maak je trouwens niet te veel zorgen, ik was ook heel erg nerveus want wist niet of ik wel aanspreekbaar zou zijn na de bevalling. Tegen iedereen gezegd dat ik niet direct visite wilde hebben. Bevalling was zo leuk, en zo fijn, ze was om 7 over half 10 geboren en om 00 uur zijn we gaan bellen dat mijn ouders, zijn ouders, mijn oma, allemaal langs mochten komen. Emotioneel zijn we allemaal, maar das niet zo gek he, je bent net moeder geworden dus dat mag.)
dit had mijn verhaal kunnen zijn alleen mijn smoeder was nog een tikkeltje erger en wou perse bij de bevalling zijn.. wat ik pertinent niet wilde! dit resulteerde in een ontploffing en inmiddels al 3 jaar gebroken met smoeder mijn tip! wees erg duidelijk en laat je niet omlullen! het is jullie dag jou bevalling en het MOET gaan zoals jij dat wil en niet anders! suc6
pfff Ik wil niet eens dat mijn eigen moeder voor de kamer wacht! Je wil toch even samen met je vriend van jullie wondertje kunnen genieten en even bij willen komen! Het kindje moet toch even rustig bij jou komen liggen! Natuurlijk moet je het zelf weten en iedereen daarin zijn eigen ding, maar zo te lezen wil jij ook gewoon eerst rust dus gewoon doen en niet laten weten dat je bezig bent! Probeer het nog gewoon rustig uit te leggen en vertel dat de opa's en oma's echt als eerste bij jullie langs mogen komen (als dat zo is), maar wel als jullie klaar zijn voor dat bezoek... Pfff heel veel succes!!
Ik snap je gevoel helemaal. En ik had dit bij onze eerste ook en helaas heb ik het toen allemaal toch toegelaten waardoor er dus een stuk of 10 mensen op de gang stonden te wachten. Ik had het zelf pas willen zeggen als de baby al geboren was of vlak daarvoor maar nu wist iedereen het al voordat ik in het ziekenhuis was aangekomen. 10 minuten nadat dochter was geboren was manlief al naar de gang gelopen om het te vertellen en iedereen te bellen. Dus ik denk dat ik ook naaf hem duidelijker moet zijn deze keer. Bij de 2e wil ik dit niet weer! Helaas moet ik het dan wel vertellen omdat we oppas nodig hebben voor onze dochter, maar ik geef nu al aan bij mensen dat ik na de bevalling eerst dochter bij ons wil hebben voordat er iemand anders welkom is. Ik denk zelf dat dat voor haar belangrijk is en daarmee hoop ik ook het verhaal van vorige keer te voorkomen.. Geef het alsjeblieft goed aan, want het is echt niks als je ligt te persen en je weet dat er mensen op de gang staan te wachten!
Niet bellen. En als ze achteraf boos is.. Pech. Dan zeg je gewoon tja ik had wel wat anders aan mijn hoofd dan bellen. Maar niet verdrietig of boos zijn nu! Je kan nu zoveel knuffelen als je wil, niks om ruzie om te maken oma!
Mijn vader en stiefmoeder zijn bij kijn zussen ook gelijk ma de bevalling langsgekomen in het ziekenhuis. Dit wil ik dus niet! (Net als jij) dit ga ik ze dus ook even heel duidelijk melden... als ik overdag beval mogen ze s middags prima langs komen (paar uur na de bevalling) en als ik s' nachts beval komen ze maar lekker de volgende dag s middags ofzo.. Ons kindje en ik moeten waarschijnlijk 1 a 2 dagen ter observatie blijven, maar eerder komt er gewoon niemand bij als ik het niet aangeef.. opa's en oma's hebben hier geen inbreng in.. en mogen daarna zo vaak als ze willen hun kleindochter bewonderen Mjah ik.ben altijd al heel recht en bot geweest en laat dat nu met mn hormonen een versterkte kant van mij zijn