Niet bellen inderdaad! Het is jullie bevalling, lekker bellen wanneer de kleine geboren. Ik heb dit met een zeer goede vriendin van me die ineens zei ik zit op de gang als je gaat bevallen, waarop ik zei nou ik wil mn eigen ouders er geen eens bij hebben. Niet vertellen wanneer het begint lijkt mij de beste optie en anders nog eens een paar keer een goed duidelijk verhelderend gesprek hebben. Ze hebben na de geboorte nog heel lang en vaak de tijd met hun kleinkind.
Ik zou ook niets zeggen. Zij mag dan denken dat ze het recht heeft, maar dat is gelukkig niet zo Ik heb in mijn geboorteplan gezet dat we (op onze zoon en mijn moeder na) de eerste dag géén visite zouden ontvangen en dat, als er wel mensen in het ziekenhuis zouden verschijnen, ze die gewoon weer naar huis mochten sturen. Mocht je echt veel drama verwachten, dan zou ik gewoon de volgende dag pas bellen, wanneer jullie daaraan toe zijn!
Godzijdank woont mijn familie ruim anderhalf uur rijden hier vandaan en mijn schoonfamilie nog wat langer. Mijn moeder wil ik bij de bevalling in het ziekenhuis hebben zodat zij het eerste kindje op kan vangen en mijn man en ik ons volledig op de bevalling van nr 2 kunnen concentreren. Verder laat ik alle andere bezoek weigeren. Ook stiefdochter is pas welkom als ik dat zeg en niet wanneer mijn man het een goed idee vind.
Niks zeggen. Wij hebben zelf besloten mijn ouders in te lichten zodra onze dochter is geboren. Ze wonen 2 uur rijden bij ons vandaan. Mijn schoonouders wonen vlak bij, dus zullen pas later ingelicht worden. Zo hebben we zelf even wat tijd met de baby en kan ik een beetje rusten, rustig de 1e voeding geven zonder dat iedereen meekijkt etc. Gewoon lekker doen wat jijzelf prettig vindt. Die eerste uren maak je maar 1x mee en daarin mag je best een beetje egoïstisch zijn. De kwaadheid die eventueel volgt is puur teleurstelling en vergeet jouw schoonmoeder echt wel zodra ze de baby ziet!
Beste Leni, dit is het enige dat telt. Die eerste uren met je baby moet je saampjes hebben. Want als je schoonmoeder er eenmaal is wil ze natuurlijk ook haar kleinkind vasthouden en dat is logisch. Op het moment dat jullie vader en moeder worden, wordt zij oma en dat is ook hartstikke bijzonder voor haar. Maar ze zal echt moeten respecteren dat jullie even bij willen komen met zn drietjes. Ik las al verschillende malen de tip om haar te vragen naar het hoe en waarom. Lijkt me heel verstandig. Verder zou ik haar gewoon meedelen hoe jullie het besloten hebben, maar wel vooraf. Dat ze weet dat jullie haar na de geboorte gaan bellen, zodat ze dan niet voor een verrassing komt te staan, maar nu al weet waar ze aan toe is. Ik denk dat zo'n directe aanpak ook wel past bij mensen met een sterke wil Over de bevalling: Meid, geniet ervan. Het duurt maar heel kort en het is zo bijzonder. Ik had een bevalling van langer dan 30 uur en kon na de geboorte mijn kindje helaas niet bij me houden vanwege opstartproblemen. Als het kon zou ik het vandaag weer over doen.Tot en met het moment dat hij op mn buik werd gelegd heb ik ervan genoten en het was een zeer pittige bevalling. Echt waar, als het dichterbij komt ben je er aan toe. En als de weeen eenmaal beginnen is dat zo speciaal. Dat je samen weet dat de kleine komt, terwijl niemand anders dat weet. Iedere wee die je achter je laat (geeft een heel stoer gevoel) en die je dichter bij je kindje brengt...
jou bevalling jouw regels. Zou haar pas bellen als je er zelf aan toe bent. Mijn bevalling duurde 12 uur en is geeindigd in een keizersnede, had gedurende die tijd echt geen behoefte aan gezelschap van ouders enz.
Ik heb er echt geen seconde over nagedacht om ook maar íemand te bellen dat mijn bevalling begonnen was. Dochterlief is vlak voor middernacht met een spoedkeizersnee ter wereld gekomen. Nou, daar moest ik echt wel even van bijkomen. Midden in de nacht hebben we wel de ouders gebeld, maar die zijn pas in de loop van de ochtend gekomen. Toen wilde ik ze ook wel heel graag mijn dochter showen. Het is jouw bevalling, dus gelden jouw regels. Ook al wil je een week niemand zien, dat mag. Je schoonmoeder heeft echt een enorm bord voor haar kop dat ze dat niet begrijpt.
Bij de eerste ben ik 's avonds bevallen, bij de tweede aan het eind van de middag. In beide gevallen hebben we wel nog diezelfde avond gebeld, maar familie was pas de volgende dag welkom. Geen idee of ze het ermee eens waren, maar dat was niet ons probleem.
Hier net zoon "heks" (sorry ) van een schoonmoeder, ze doet net of het haar kind is wat geboren gaat worden echtverschrikkelijk Ik roep al jaren dat als ik bevallen ben ik alleen wil dat mijn eige moeder meteen gebelt word het liefst zelfs meteen als ons kleintje genoren is omdat ik vind dat dit een bijzonder moeder dochter moment iS, mijn moeder weet dit ook en heeft oo haar werk geregeld dat zodra ik bel ze meteen weg kan (werkt hier in de straat en woont 10 min hier vandaan dus kan er snel zijn) Verder als alles goed gaat mag manlief zodra hij daar aan toe is de rest van de familie bellen en ze mededelen dat ze een uur of 2 later mogen komen zodat we ons op kunnen frissen etc en kunnen genieten van ons kleintje Onze ouders zijn beide geschieden en allemaal hertrouwd dus het zal ineens best druk worden en ik wil niemand achterstellen maar mijn moeder gaat voor alles Gelukkig heeft mn schoonmoeder nog niks over "de bevalling" gezegt maqr ik ben zo klaar met haar dat zodra ze er over begint ik ook echt wel zal zeggen hoe ik er over denk en hoe ik en mijn man het willen en zo zal het dan ook gaan ook! (Als alles goed gaat teminste dan he) en daar heeft verder niemand iets op in te brengen wand een 1ste kindje maak je maar 1 keer in je keven mee dus doe het alsjeblieft zoals je zelf wilt anders krijg je denk ik later spijt en als je ze bij de eerste erbij laat kun je dat bij een evt 2de kindje ook niet meer tegenhouden
Ik was bevallen om 12u12 en rond 13u hebben we onze ouders ingelicht (papa was toen terminaal en is inmiddels 3 maanden geleden overleden, dus zij mochten van mij bijna alles ). Zij waren natuurlijk door het dolle heen en hebben meteen de rest van de familie ingelicht. En toen begon het... 5 minuten later stond er al een 'gefeliciteerd' op mijn facebook wall te lezen. En als er iets is waar ik niet tegen kan is het wel dat mijn vrienden het goede nieuws moeten lezen op facebook ipv dat ze het van ons persoonlijk horen. Een halfuur later nog meer van dat... telefoon van papa: 'heej keppe, tante en oom laten weten dat ze net met oma vertrokken zijn vanuit Apeldoorn om langs te komen'... (2,5u rijden naar ons). Onze zoon was toen net aangekleed geloof ik. Rond 15u30 werden we naar onze kamer gereden en een halfuur later waren mijn ouders er al met mijn broer en schoonzus gevolgd door oom en tante en oma... Ik had écht nog de tijd niet gekregen om fatsoenlijk te douchen en de strontplekken hingen nog aan mijn armen (zoonlief vond het leuk om mij onder te kakken vlak na de bevalling). Gelukkig, écht gelukkig, hebben de vroedvrouwen 10 min later iedereen buiten gejast zodat ik kon verzorgd worden en eindelijk eens kon gaan douchen. Deze keer heb ik mijn mama afgesproken dat ze gerust mag bellen naar de familie (nu ze alleen is zal ze zeker en vast het goede nieuws willen delen) maar dat ze er ook expliciet bij moet vermelden dat we pas de dag erna bezoek willen. Zij en mijn broer enzo zijn natuurlijk wel welkom als wij aangeven er klaar voor te zijn, maar de andere familie moet echt wel wachten. Ik weet niet wat het is maar mensen worden zoooo opdringerig als er een baby geboren wordt.
Oh god ik moet er werkelijk niet aan denken mijn schoonmoeder zo kort na de bevalling te zien! Of te horen.. Ik vind het echt belachelijk dat ze eisen gaat stellen over jouw bevalling. Kom op zeg! Ik zou het over een tijd nogmaals duidelijk zeggen, samen met je man: dit is hoe wij het gaan doen punt uit. En dan dus inderdaad niet bellen als het begint. Mijn ouders zullen het wel weten omdat zij onze dochter opvangen als het begint en we naar het ziekenhuis moeten. Maar ik heb van de vorige bevalling (die overigens helemaal anders is gegaan dan normaal, compleet onnverwacht) echt geleerd dat ik er niemand bij wil hebben naast mijn man. Toen had ik ook van te voren bedacht dat ik mijn moeder er in de bevalkamer bij wilde etc. Nou ik ben blij dat het niet zo was. Het is echt iets van jou en je man/vriend samen. En je hoeft pas mensen toe te laten als jullie dat willen. Ik ken ook mensen die pas na twee weken kraambezoek ontvingen. Prima! Ieder zijn eigen manier.
Wat ben ik blij dat ik niet zo'n schoonmoeder heb. Maar ze zat wel al in te plannen wanneer ons kind zou blijven logeren enzo. Heb duidelijk gezegt dat wij de ouders zijn en dat dat onze beslissing is (miss een beetje overdreven, maar de baby is nog niet geboren en ik had al het gevoel dat het uit mn handen gerukt werd). Ik heb aangegeven dat we bellen zodra ik behoefte heb aan bezoek. Dit doen we bij de rest met kaartjes, die gaan pas de deur uit zodra we bijgekomen zijn. Mijn moeder is de enige die het direct zou mogen weten, maar ik ken haar goed genoeg om te weten dat ze eerder helemaal niet komt opdagen dan dat ze te snel op bezoek komt.
Ik lees je verhaal en heb meteen groot op het bel lijstje gezet vermelden dat er NIKS OP FACEBOOK GEZET MAG WORDEN!!! Hahah dalik maar meteen ff tegen mn man zeggen is idd wel een goeie je wilt het vrienden en familie zoals oom en tantes toch even zelf melden en niet dat ze het via facebook lezen
In het Zh waar ik ga bevallen zijn de verloskamers apart en kom je alleen binnen als je aanbelt. Ik ga dus ook met de zusters afspreken dat NIEMAND op onze verloskamer mag komen. Na de bevalling blijf je nog 1-2 uurtjes in de verloskamer liggen (ook dan komt sm er niet in) en als wij op onze kamer aankomen, DAN mag zij op bezoek komen. Ik ga mijn eigen moeder wel op tijd inlichten en heb haar de situatie ook uitgelegd zodat zij op hetzelfde moment als sm kan binnenkomen, zo voel ik me toch beter en worden de omas ook gelijk gehouden.
Wij hebben nooit het begin van de bevalling gemeld. Wij belden pas achteraf en zelfs bij de tweede toen we de volgende dag thuis waren en bij de derde wel eerder maar met de boodschap dat we geen bezoek in het ziekenhuis wilde pas als we thuis waren.
Vriendin van mij heeft meegemaakt dat na een ongeplande ks haar schoonmoeder de baby eerder zag en vasthad dan zijzelf. Dus, ik zou maar flink voor jezelf opkomen en ruzie riskeren. Sowieso zal je de balans in je relatie met haar opnieuw moetje vinden alsxde baby er is, zeker als ze zo dominant is. 1 tip voor nu en vooral straks als de baby er is: JIJ en JE MAN bepalen. Wat ze ook zegt/doet/wil. Dus als je haar niet direct na de bevalling erbij wil: bel haar niet en licht de verpleegkundige in. Geef direct je grenzen mbt je kindje aan. En laat niet over je heen lopen. Nooit.
Volgens mij kan je Facebook zo instellen dat niemand iets op je wall kan posten, dus ook niet gefeliciteerd!
Tnx voor de tip da zal ik eens even uit gaan pluizen Ben nogal actif op facebook en zou lullig zijn als mn vrienden het via facebook moeten vernemen